اصولی برای قضاوت سبک زندگی عدالتخواهانه!

گروه اجتماعی- علیرضا کمیلی فعال عرصه اجتماعی و تشکلی، عضو اتحادیه بین المللی امت واحده، محقق فلسفه اسلامی در شبکه اجتماعی رب الناس اینگونه نوشت: این روزها ماجرای انواع عدالتخواهی و سبک زندگی و... داغ شده گرچه نمی خواستم ولی بخاطر تشتت در مواضع و احساسی شدن برخی تحلیل ها تصمیم گرفتم چند نکته را بنویسم:

به گزارش بولتن نیوز، ملاک اصلی در نسبت مومن با مسائل اقتصادی مصرف_حداقلی است. این یعنی مومن می تواند فعال اقتصادی و صاحب تولیدی و.. باشد چنانچه مولای متقیان چنان بودند ولی بسیار اتفاق می افتاد که آن احیاگر چاه‌ها - آبار علي- و زمین ها و نخلستان ها وقتی به خانه می رسید هیچ چیز برایش باقی نمانده بود! پس نگاه اقتصادی اسلام گرچه زاهدانه است ولی این زهد در مصرف است نه در تولید... عمل به این رویه خیلی سخت است!

مومن از آنجا که دنیا و مافيها را بی ارزش می بیند و دنبال حقیقت عالم است مصرف حداقلی را محدود به مسوول حکومتی بودن یا نبودن نمی کند هر چند داشتن مسوولیت در اندازه مصرف او تفاوت ایجاد می کند چرا که دستور علوی بر این است که "ان يقدروا أنفسهم بضعفة الناس.." پس هر کس مسوول شد باید چنین کند و توجیه ثروت اندوزی یا رفاه مدیران اصلا پذیرفته نیست هر کس که می خواهد باشد! مصرف وقتی قید بیت_المال مسلمین می خورد بشدت سختگیرانه تر است.

باید بپذیریم که امروزه سبک_زندگی بدنه حزب اللهی و خصوصا مدیران ما تغییر کرده است. چه بسیار مدیران مدعی که خانه و ماشین دارند و به اجاره داده اند تا از امکانات دولتی استفاده کنند! این یعنی دقیقا مقابل اصل استفاده_حداقلی از بیت المال که نوعا فراموش شده است! چه بسیار آدم ها که برای پذیرش مسئولیت، شرط مالی آنچنانی هم می گذارند! اینها همه نشانگر حاکمیت فرهنگ سرمایه_داری بر زندگی ماست که بر اصل رقابت در دنیا و مصرف حداکثری استوار است!