عنایت اهل بیت به مجالس مخلصانه

گروه دین و اندیشه - حجه الاسلام والمسلمين عليرضا توحيدلو در یادداشتی نوشت:آقای سید علی اکبر کوثری (از روضه خوان‌های قدیم قم و از پیرغلام‌های مخلص اباعبدالله الحسین علیه السلام- و روضه خوان امام خمینی (ره) در ظهر عاشورای یک سالی به یکی از مساجد قم برای روضه خوانی تشریف می برند.

به گزارش بولتن نیوز، بچه‌های آن محله به رسم کودکانه‌ی خود بازی میکردند و به جهت تقلید از بزرگترها، باچادر‌های مشکی و مقنعه‌های مشکی مادرانشان حسینیه و تکیه‌ی کودکانه و کوچکی در عالم کودکی، در گوشه‌ای از محله برای خودشان درست کرده بودند.

مرحوم سید علی اکبر میگه بعد از اتمام جلسه اومدم از درب مسجد بیام بیرون یکی از دختر بچه‌های محله اومد جلوم و گفت: اقای کوثری برای ماهم روضه میخونی؟

گفتم: دخترم روز عاشوراست و من تا شب مجالس مختلفی وعده کردم و، چون قول دادم باید عجله کنم که تاخیری در حضورم نداشته باشم. میگه هر چه اصرار کرده توجهی نکردم تا عبای منو گرفت و با چشمان گریان گفت: مگه ما دل نداریم؟!

چه فرقی بین مجلس ما و بزرگتر‌ها هست؟

میگه پیش خودم گفتم دل این کودک رو نشکنم و قبول کردم و به دنبالش باعجله رفتم تا رسیدیم. حسینیه‌ی کوچک و محقری بود که به اندازه سه تا چهار نفر بچه بیشتر داخلش جا نمیشدند.

سر خم کردم و وارد حسینیه‌ی کوچک روی خاک‌های محله نشستم و بچه‌های قد و نیم قد روی خاک دور و اطرافم نشستند. سلامی محضر ارباب عالم حضرت سیدالشهدا عرضه کردم
السلام علیک یاابا عبدالله...

دو جمله روضه خوندم و یک بیت شعر از آب هم مضایقه کردند کوفیان.

دعایی کردم و اومدم بلند بشم باعجله برم که یکی از بچه‌ها گفت: تا چای روضه رو نخوری امکان نداره بزاریم بری
رفت و تو یکی از استکان‌های پلاستیکی بچه گانشون برام چای ریخت، چایی سرد که رنگ خوبی هم نداشت
با بی میلی و اکراه استکان رو آوردم بالا و برای اینکه بچه‌ها ناراحت نشن بی سر و صدا از پشت سر ریختم روی زمین و بلند شدم و رفتم.

شام عاشورا (شب شام غریبان امام حسین) خسته و کوفته اومدم منزل و از شدت خستگی فورا به خواب رفتم.

وجود نازنین حضرت زهرا، صدیقه‌ی کبری در عالم رویا بالای سرم آمدند طوری که متوجه حضور ایشان شدم

به من فرمود؛ آسید علی اکبر مجالس روضه‌ی امروز قبول نیست. گفتم چرا خانوم جان فرمود.

نیتت خالص برای ما نبود. برای احترام به صاحبان مجالس و نیات دیگری روضه خواندی فقط یک مجلس بود که از تو قبول شد و ما خودمون در اونجا حضور داشتیم، و اون روضه‌ای بود که برای اون چند تا بچه‌ی کوچک دور از ریا و خالص گوشه‌ی محله خواندی.

آسید علی اکبر ما از تو گله و خورده‌ای داریم!

گفتم جانم خانوم، بفرمایید چه خطایی ازم سر زده؟

خانوم حضرت زهرا با اشاره فرمودند: اون چای من با دست خودم ریخته بودم چرا روی زمین ریختی!

میگه از خواب بیدار شدم و از آن روز فهمیدم که توجه و عنایت اون‌ها به مجالس بااخلاص و بی ریاست و بعد از اون هر مجلس کوچک و بی بضاعتی بود قبول میکردم و اندک صله و پاکتی که از اون‌ها عاید و حاصلم میشد برکتی فراوان داشت و برای همه‌ی گرفتاری‌ها و مخارجم کافی بود.

بنازم به بزم محبت که در آن
گدایی و شاهی برابر نشیند

همه شب درآستانت شده کار من گدایی
به خدا که این گدایی ندهم به پادشاهی

برکات بی نظیر خواندن زیارت عاشورا

گویند؛ مرحوم شهید دستغیب (ره) در کتاب “داستانهای شگفت” حکایتی درباره اهمیت زیارت عاشورا آورده‌اند که خلاصه آن چنین است:
یکی از علمای نجف حدود یک‌صد سال پیش، در خواب حضرت عزراییل را می‌بیند. پس از سلام می‌پرسد: از کجا می‌آیی؟ ملک الموت می‌فرماید: از شیراز! روح مرحوم میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم. شیخ می‌پرسد: روح او در چه حالی است؟ عزراییل می‌فرماید: در بهترین حالات و بهترین باغ‌های عالم برزخ. خداوند هزار ملک را برای انجام دستورات شیخ قرار داده است.
آن عالم پرسید: آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگرد به چنین مقامی دست یافته است؟
فرمود: نه! گفتم: آیا برای نماز جماعت و بیان احکام! فرمود: نه! گفتم پس برای چه؟ فرمود: برای خواندن زیارت عاشورا.
نقل است که مرحوم میرزا، سی سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیماری یا امر دیگری نمی‌توانست بخواند، نایب می‌گرفت.
داستان‌های شگفت، حکایت ۱۱۰

اعمال توصیه شده در روز عاشورا

امام رضا (ع) فرمود: هرکه روز عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد، خدا روز قیامت را روز شادى و سرور او قرار می‌دهد.

روز عاشورا
روزی که بی نیاز از توضیح و شرحی برای تک تک اهالی این سرزمین، حتی ایرانیان غیر مسلمان آشناست.
برای دوست داران فرزندان رسول الله (ص) این روز ینبوع دست مایه اساسی باورها و حتی قالب شکل دهنده شخصیت آنهاست.
شیعیان می دانند که برای اهل بیت (س) عاشورا روز بزرگ‌ترین مصیبت عالم است؛ «.. مُصِیبَهٍ مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلَامِ وَ فِی جَمِیعِ السَ

ّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض‌...»

پیروان حسین (ع) از دیرباز، چه آن زمان که تحت ظلم و جور طاغوت های قدیم و معاصر، در خفا بر مصیبت اهل بیت (س) می گریستند و چه زمانی که در و دیوار دیارشان را در سوگ سیدالشهدا (ع) سیاه پوش می کردند، در کنار آئین ها و مراسم، اعمال پر فضیلتی را نیز در این روز به جا می آوردند که همچنان مداوم است.

برخی از مهم‌ترین اعمال توصیه شده برای روز عاشورا به این شرح است:

شب دهم: شب عاشوراست، سیّد در کتاب «اقبال» براى این شب دعا‌ها و نمازهاى بسیار با فضیلت‌هاى فراوان روایت کرده، از جمله صدر رکعت نماز که در هر رکعت پس از سوره حمد سه مرتبه سوره توحید خوانده، و بعد از پایان صد رکعت هفتاد مرتبه بگوید:

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ؛ منزّه است خدا، و سپاس خداى را، و نیست معبودى جز خدا، و خدا بزرگ‌تر است، و جنبش و نیرویى نیست مگر به خدای برتر بزرگ.

در روایت دیگر پس از العلى العظیم استغفار هم ذکر شده است و نیز چهار رکعت نماز در آخر شب که در هر رکعت پس از سوره حمد، هر کدام از آیة الکرسى و سوره‌هاى توحید و فلق، و ناس را ۱۰ مرتبه بخواند، و پس از سلام صد مرتبه سوره توحید را قرائت کند؛ و دیگر چهار رکعت نماز، در هر رکعت سوره حمد و پنجاه مرتبه سوره توحید و این نماز برابر است با نماز امیرالمؤمنین علیه‌السّلام که فضیلت بسیار دارد، و فرموده: پس از نماز، بسیار ذکر خدا کند، و صلوات بسیار بر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرستد، و هرچه می‌تواند بر دشمنان ایشان لعن کند.

احیا این شب مانند آن است که عبادت کرده باشد به عبادت جمیع فرشتگان، و عبادت در آن، برابر هفتاد سال عبادت است، و اگر کسى را توفیق دست دهد، در چنین شبى در کربلا باشد، و امام حسین علیه‌السّلام را زیارت کند و نزد آن حضرت تا صبح بیتوته کند، خدا او را آغشته به خون امام حسین علیه‌السّلام در زمره شهدا با آن حضرت محشور فرماید.

روز دهم: روز شهادت سیّد الشهدا علیه‌السّلام، و روز مصیب و حزن ائمه طاهرین علیهم‌السّلام و شیعیان ایشان است. در این روز سزاوار است شیعیان مشغول کارى از کارهاى دنیا نگردند، و براى خانه خود چیزى ذخیره نکنند، و مشغول گریه و نوحه و مصیبت باشند، عزادارى حضرت امام حسین علیه‌السّلام را بر پا کنند و اشتغال به ماتم داشته باشند به صورتى که در ماتم عزیزترین اولاد و اقوام خود اشتغال می‌ورزند، و آن حضرت را با زیارت عاشورا زیارت کنند؛ و در نفرین و لعن بر قاتلان آن حضرت سعى کنند و یکدیگر را در مصیبت آن وجود مقدّس به این جملات تعزیت گویند:

أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ [عَلَیْهِ]السَّلامُ.

خدا مزدهاى ما را به خاطر سوگواریمان براى حسین (درود بر او باد) بزرگ گرداند، و قرار دهد ما و شما را از خون‌خواهانش به همراه ولیّ‌اش امام مهدى (عج) از خاندان محمّد؛ و سزاوار است در این روز مقتل [کتاب‌هایی که پیرامون واقعه کبربلا نگاشته شده است]بخوانند، و یکدیگر را بگریانند. روایت شده که، چون حضرت موسى به ملاقات خضر (ع) و فرا گرفتن بعضى از حقایق از آن جناب مأمور شد، اول چیزى که در هنگام ملاقات بین ایشان مذاکره شد، این بود که خضر (ع) براى حضرت موسى مصائب و بلاهایى را که بر آل محمّد علیهم السّلام وارد می‌شود ذکر کند، هر دو گریستند، و گریستن ایشان شدّت گرفت.

از ابن عباس روایت شده است: در ذى قار خدمت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام رسیدم، صحیفه‌اى به خط خود و املای پیامبر صلى اللّه علیه و آله وسلم بیرون آورد، و از آن صحیفه براى من خواند، در آن صحیفه مقتل امام حسین علیه‌السّلام بود، و اینکه چگونه شهید می‌شود و چه کسى او را به شهادت می‌رساند و چه کسى او را یارى می‌کند و چه کسى با او شهید می‌شود، پس آن حضرت گریه کرد و گریه‌اى سخت و مرا به گریه انداخت.

فقیر گوید: اگر مقام را گنجایش بود، مختصر مقتلى در اینجا ذکر می‌کردم، امّا محل را گنجایش آن نیست هرکه بخواهد به کتاب‌هاى ما در زمینه مقتل رجوع کند.

در هر صورت اگر کسى در این روز نزد قبر مطّهر آن حضرت باشد، و مردم را آب دهد، مانند کسى است که لشگر آن جناب را آب داده باشد، و با آن حضرت در کربلا حاضر بوده، و خواندن هزار مرتبه سوره توحید در این روز فضیلت بسیار دارد، و روایت شده: خداى رحمان به سوى او نظر رحمت کند، و سیّد براى این روز دعاى نقل کرده شبیه به دعاى عشرات، بلکه موافق بعضى روایات، ظاهرا خود آن دعا باشد.

شیخ طوسى از عبداللّه بن سنان از امام صادق علیه‌السّلام چهار رکعت نماز و دعایى نقل کرده که باید در این روز در وقت چاشت بجا آورد، ما به خاطر اختصار ذکر نکردیم،هرکه طالب است به زاد المعارد رجوع کند و نیز شایسته است که شیعیان در این روز بی آنکه قصد روزه کنند، از خوردن و آشامیدن امساک کنند؛ و در آخر روز، پس از عصر افطار کنند به غذایى که اهل مصیبت می‌خورند، ماند ماست یا شیر و امثال آنها، نه مثل غذاهاى لذیذ. علاّمه مجلس در زاد المعاد فرموده: بهتر آن است که روز نهم و دهم را روزه نگیرد، زیرا بنى‌امیّه این دو روز را براى برکت و شماتت بر قتل آن حضرت روزه می‌داشتند، و به دروغ، احادیث بسیار در فضیلت این دو روز، و روزه آن‌ها را به حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله نسبت داده‌اند، و از طریق اهل‌بیت علیهم‌السّلام احادیث بسیارى در مذمّت روزه این دو روز به ویژه روز عاشورا وارد شده است؛ و نیز بنى امیّه علیهم‌اللعنه براى برکت، آذوقه سال را در روز عاشورا ذخیره می‌کردند! به این خاطر از حضرت رضا علیه‌السّلام روایت شده: هرکه کوشیدن در حوائج خود را در روز عاشورا ترک کند، و به دنبال کارى نرود، حق تعالى حوائج دنیا و آخرت او را برآورد و هرکه روز عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد، حق تعالى روز قیامت را روز شادى و سرور و خوشحالى او گرداند، و دیده‌اش در بهشت به ما روشن شود، هرکه روز عاشورا را روز برکت نامد، و در آن روز براى منزل خود چیزى ذخیره کند خدا آن ذخیره را براى او مبارک نکند، و روز قیامت با یزید و عبید اللّه بن زیاد، و عمر بن سعید علیهم اللعنه محشور شود؛ بنابراین انسان باید در روز عاشورا مشغول کارى از کارهاى دنیا نشود، بلکه در گریه و نوحه و مصیبت باشد، و اهل خانه خود را دستور دهد که عزاى آن حضرت را بپا دارند، و مشغول ماتم و سوگوارى باشند، چنان که در سوگ عزیزترین اولاد و اقوام خود مشغول می‌شوند، و در آن روز بیآنکه قصد روزه کنند، از خوردن و آشامیدن امساک ورزند، و در آخر روز پس از عصر افطار کنند گرچه به جرعه آبى باشد، و روزه کامل نگیرند، مگر آنکه در خصوص آن روز روزه واجب داشته باشد، که به نذر یا مثل آن بر او واجب شده باشد، و در آن روز در خانه خود آذوقه ذخیره نکند، و لب به خنده نگشاید، و به لهو و لعب نپردازد، و هزار مرتبه قاتلان آن حضرت را لعنت کند و بگوید: «اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ؛ خداوند بر قاتلان حسین (درود بر او باد) لعنت فرست.»