نگرانی بابت دوسالانه این دوره سرامیک ندارم

به گزارش بولتن نیوز، بهزاد اژدری از استادان نام آشنای هنر سرامیک در ایران که عضو هیات داوران یازدهمین دوسالانه سرامیک ایران  درباره فعالیت‌های این روز‌های خود گفت: در حال حاضر در کارگاه خود مشغول تولید اثر برای نمایشگاهی هستم که قرار بود امسال برگزار شود، اما کرونا مانع شد.

وی درخصوص موضوع آثار خود اظهار کرد: همانطور که می‌دانید نمایشگاه قبلی من که در گالری اعتماد باغ نگارستان برگزار شد، بر بررسی روانشناسی فردی و اجتماعی و گذر زن ایرانی از سنت به مدرنیته تمرکز داشت. این نمایشگاه هم به گونه‌ای دنباله رو آن نمایشگاه است. در واقع آثار جدید من باز هم همین رابطه را با نهاد قدرت بررسی می‌کند.

اژدری درباره تاثیر کرونا بر فعالیت هنرمندان سرامیست توضیح داد: اتفاقا این قرنطینه برای هنرمندانی که خیلی مخاطب محور نبوده و دائما دنبال جیغ و داد در فضا نیستند فرصت خوبی است. هنرمندانی که بخشی از فعالیت هایشان را مجبور بودند در نهاد‌های اجتماعی مثل خانه هنرمندان، میراث فرهنگی، دانشگاه و... بگذرانند با تعطیل شدن این نهادها، به خیلی از برنامه‌ها و پروژه‌های عقب مانده خود می‌رسند. یعنی یک هنرمند اصیل، پویا و عاقل این قرنطینه را مغتنم می‌شمارد. همچنین برای من هم فرصت خوبی بود تا بتوانم به کار‌های عقب افتاده خود برسم.

وی افزود: البته باید بگویم که منظور من از این فرصت از نظر زمان بود تا هرکسی که در کل در حوزه اندیشه و سرامیک کار می‌کند فرصت بیشتری برای پرداخت به آن مسائل پیدا کند وگرنه گرانی لحظه به لحظه متریال، بسته شدن مراکز فروش، عدم دسترسی به کارخانه‌ها و توزیع کنندگان مواد اولیه آن هم در کار ما مشکلات بسیاری به وجود آورده است.

رئیس سابق انجمن سفال و سرامیک ایران درباره کیفیت فعلی آثار سرامیک در بخش فاین آرت اظهار کرد: اکثر دوستان هنرمند برای گذران زندگی و به دست آوردن هزینه‌های فعالیت هنری خود کارگاه تولید هم دارند که اتفاق خیلی خوبی است، زیرا به نظر من اگر تولید را یک هنرمند طراحی کند خیلی بهتر از این است که توسط یک فرد غیرهنری طراحی شود؛ بنابراین این بعد نه تنها بد نیست بلکه خیلی هم خوب است، اما اینکه چقدر به آن بپردازند و در بخش آرت چیزی برای ارائه نداشته باشند باید آسیب شناسی شود. مانند تمام چیز‌هایی که وقتی حد وسط رعایت نمی‌شود آسیب می‌بیند.

وی افزود: الان من درباره بخش تکنیکال یعنی استفاده صحیح از تکنیک‌های درست و جدید صحبت کردم؛ بنابراین گمان میکنم در بخش‌های طراحی، ایده پردازی و مفهوم پیشرفت بسیار خوبی صورت گرفته است. اگر بخواهیم به بخش بین الملل هم اشاره کنیم، می‌بینیم که هنرمندان کشورمان در رویداد‌های اینترنشنال شرکت می‌کنند. باتوجه به این مسائل لازم است که آن‌ها روی وضعیت این حرفه در دیگر کشور‌ها مطالعه داشته باشند تا از اخبار مطلع شده و بتوانند همپای آنان کار تولید کنند.

اژدری در پاسخ به اینکه دلیل فراگیری و استقبال مردم از تولیدات و ظروف سرامیکی در سال‌های اخیر را چه می‌دانید بیان کرد: از زمانی که آموزش‌های انجمن برپا شد، دانشگاه‌ها فعال شدند، حوزه آموزش‌های مجازی توانست شکل بگیرد، بحث اینترنت و دنیای ارتباطات ظهور کرد، دسترسی به کتاب‌ها و منابع آسان شد و مهمتر از همه فرهنگ انتقال اطلاعات در انجمن شکل گرفت، از نظر تکنیکال، کاربرد دانش، رسیدن به حد استاندارد و استفاده از روش‌هایی که تاکنون مرسوم نبوده قدم‌های جدی برداشته شد. همچنین آسیب شناسی بسیار گسترش یافت، در نتیجه کیفیت به طور چشمگیری تغییر پیدا کرد و در نهایت در دروه کنونی شاهد یک جهش در این زمینه هستیم.

وی ادامه داد: به دنبال این تغییرات این مسئله طبیعی است که آدم‌ها از سطحی که هستند رشد کنند و بالا بیایند. طبیعی است که بخش خصوصی موجبات رشد خودش را هم در ایده، هم اجرا و هم ارائه فراهم می‌کند. این اتفاق مثال خوبی است تا نشان دهد که دولت باید بدون دخالت در امور بخش خصوصی، امکانات پایه را فراهم کند. کما اینکه دولت در بحث آموزش در دانشگاه‌ها و... خیلی عقب‌تر از بخش خصوصی است. همانطور که در حال حاضر آموزش در دانشگاه بسیار پیش پا افتاده‌تر از آموزش در کلاس‌های خصوصی و فضا‌های بیرون از دانشگاه است.

این استاد پیشکسوت درباره تفاوت کار مجسمه سازان با سرامیست‌ها در تولید آثار حجمی عنوان کرد: وقتی شما به پرده‌های نقاشی بر روی کاشی‌ها نگاه می‌کنید با اینکه با تصویر روبه رو هستید، اما متریال آن سرامیک است. جای دیگر مجسمه‌های پیکاسو را از سرامیک می‌بینید؛ بنابراین سرامیک بودن ۲ بعد دارد، یک زمان به ماده می‌گوییم سرامیک؛ یعنی می‌گوییم کاشی، بشقاب و یا مجسمه سرامیکی داریم. اما یک زمان سرامیک به عنوان یک روش مطرح است که ویژگی‌های منحصر به فرد دارد. ویژگی‌هایی که هیچکدام از آن‌ها در مجسمه سازی، نقاشی، خطاطی و ... موجود نیست. کتیبه‌های مساجد خطاطی روی سرامیک هستند. از آنجایی که بعضی از روش‌های سرامیک در هنر‌های دیگر وجود ندارد بنابراین می‌توان گفت سرامیک علاوه بر چیز‌هایی که هنر‌های دیگر دارند، آپشن‌های اضافه تری هم دارد.

وی افزود: در الکترونیک، پزشکی، تمام موارد مصرفی و ... هم سرامیک استفاده شده است. باتوجه به حجم بزرگ و گستردگی این حوزه، ما برای آن یک تعریف جدید گشوده و نام آن را هنر سرامیک می‌گذاریم. به تبع آن، کار افرادی که با این متریال تجربیات مجسمه، معمارانه، نقاشانه و... داشته باشند هم در این دسته بررسی می‌شود. یعنی من هم میتوانم کارم را به نمایشگاه مجسمه ببرم و هم نمایشگاه سرامیک؛ بنابراین در مجموع باید گفت که سرامیک به معنای کاشی، بشقاب و... نیست.

عضو هیات داوران یازدهمین دوسالانه سرامیک ایران درباره تغییر عنوان این بینال در این دوره گفت: سفال معادل فارسی کلمه سرامیک است. چندین سال است که فرهنگستان ادب هم کلمه سرامیک را به عنوان یک واژه اینترنشنال و معادل همان سفال می‌داند. سرامیک یک واژه جهانی، کلی و علمی است که تعریف عمومی و ساده آن به معنای اشیای ساخته شده از گل که بعد از پخت محکم میشوند می‌باشد. این کلمه هیچ فرقی با سفال ندارد و، چون در دنیا عمومیت پیدا کرده دیگر ما هم مخالفتی با آن نداریم. البته مخاطب فکر میکند که سفال یک محصول کم کیفیت و بدون لعاب است که این تصور عامی و متعارف محلی است.

وی در خصوص پیش بینی خود از استقبال مخاطبان از بینال یازدهم بیان کرد: ما تجربه بینال در بحران را نداشته ایم. امیدوارم تعطیلات کرونا امکان تولید آثار خوب را فراهم آورده باشد. بینال‌ها در هر دوره تخصصی‌تر و انتظار برگزار کنندگان هم بیشتر میشود. اما من خود برای این دوره نگرانی ندارم.

گفتنی است بینال سرامیک یکی از رویداد‌های مهم عرصه تجسمی است که مهلت ارسال اثر به این رویداد ۲۳ شهریورماه به پایان رسید و قرار است طبق برنامه ریزی مسئولان اداره کل تجسمی و همچنین انجمن سرامیک ایران، در آبان ماه سال جاری برگزار شود. البته تحقق وعده برگزاری این بینال منوط به مساعد شدن اوضاع جامعه و فروکش کردن بیماری کروناست