آمريكا چگونه مي خواهد مكانيسم ماشه را فعال كند؟

گروه بین الملل- هادی خسروشاهین روزنامه‌نگار و تحلیلگر روابط بین‌الملل طی یادداشتی نوشت: آمريكا براي پيشبرد سياست يكجانبه خود عليه ايران و برجام بر چند موضوع تكيه مي كند:

به گزارش بولتن نیوز، وی در ادامه می نویسد:

الف-قطعنامه ٢٢٣١سندي مستقل از برجام است و بدليل عضويت آمريكا در شوراي امنيت علي رغم خروج از توافق هسته اي اين كشور مي تواند با توسل به اين قطعنامه اسنپ بك را فعال كند.

ب-در قطعنامه ٢٢٣١از لفظ (participant states)دولت هاي مشاركت كننده يا شركت كننده در برجام به جاي (members of JCPOA)اعضاي برجام استفاده شده است و آمريكا هم يكي از دولت هاي مشاركت كننده در برجام بوده است.

با در نظر گرفتن اين مفروضات واشنگتن با تكيه بر بندهاي ٩تا١٢قطعنامه٢٢٣١كه ذيل بند٤١منشور ملل متحد تعريف شده است،وارد فاز فعال سازي بند اسنپ بك مي شود.اما چگونه؟

١-آمريكا بر اساس بند ١١قعطنامه به عنوان دولت مشاركت كننده در برجام اخطار و گزارش هشدار آميز (notification)خود در مورد عدم اجراي قابل توجه تعهدات برجامي را به شوراي امنيت ارايه مي دهد.اعضاي شوراي امنيت از زمان دريافت اين گزارش ١٠روز فرصت خواهند داشت در مورد راي به پيش نويس يك قطعنامه تصميم گيري كنند.در اين بازه زماني ممكن است روسيه،چين و اروپا نوتيفيكيشني در مقابل ارايه دهند كه آمريكا بدليل خروج از برجام نمي تواند مدعايي در اين زمينه داشته باشد و پيش از ايران ناقض برجام بوده است.آمريكا در اينجا مي خواهد دست به يك اقدام جديد حقوقي بزند تا نوتيفيكيشن اين كشورها را خنثي كند.با توجه به اينكه اين شكايت روسيه ،چين و اروپا نوعي تفسير جديد از قطعنامه٢٢٣١است و بر عدم مشاركت آمريكا نه عضويت تاكيد دارد ،در قالب نوتيفيكيشن قابل پيگيري نيست و بايد بصورت پيش نويس قطعنامه ارايه شود.برداشت آمريكا اين است كه اگر اين روند را محقق سازد،قادر خواهد بود قطعنامه مشترك اين سه قدرت جهاني را وتو كند.
2- اگر اعضا پس از ١٠ روز در ارتباط با راي گيري در مورد پيش نويس قطعنامه تنظيم شده بر اساس نوتيفيكيشن آمريكا به تفاهم نرسند،آن هنگام رييس شوراي امنيت موظف به ارايه يك پيش نويس قطعنانه جهت راي گيري است.اعضا تا ٣٠روز فرصت خواهند داشت اين پيش نويس را به راي بگذارند.
٣-بر اساس بند ١٢قطعنامه٢٢٣١در صورت عدم موفقيت در زمينه راي به قطعنامه پيشنهادي در اجراي بندهاي ٧و١١قطعنامه در شامگاه سي امين روز به وقت گرينويچ از زمان دريافت نوتيفيكيشن آمريكا به شوراي امنيت ،تمام قطعنامه هاي تحريمي قبل از قطعنامه٢٢٣١دوباره بازخواهد گشت.
اما اين پروسه طراحي شده توسط واشنگتن با مخالفت شديد قدرت هاي جهاني روبرو خواهد شد اما چرا؟
الف-تفسير روسيه،چين و اروپا از واژه مشاركت كننده يا شركت كننده در برجام همان عضويت است و به همين دليل تاكيد مي كند كه آمريكا بدليل خروج از برجام ديگر عضو اين معاهده بين المللي نيست و به همين دليل نمي تواند از مفاد آن استفاده كند.
ب-قطعنامه شوراي امنيت سند مستقلي از برجام نيست بلكه مكمل آن است و كشوري كه از يكي از اين دو سند خارج شده است نمي تواند از سند مكمل عليه سند ديگر استفاده كند.

نتيجه:در دو هفته آينده شاهد يكي از سهمگين ترين نبردهاي سياسي و ديپلماتيك ميان قدرت هاي بزرگ در شوراي امنيت خواهيم بود؛نبردي كه از زمان پايان جنگ جهاني دوم بدين سو بي سابقه است و مي تواند اعتبار شوراي امنيت را به عنوان نهادي تصميم گير در مناقشات بين المللي بطور جدي زير سوال ببرد.همين اتفاق مي تواند نشانه اي از دگرديسي عميق در نظام بين الملل باشد.

اختلاف و شكاف ميان قدرت هاي بزرگ در زمينه اسنپ بك آنچنان حدت و شدت دارد كه حتي مي توان تصور كرد درصورت پيشبرد پروژه واشنگتن در فرداي سي امين روز حداقل روسيه و چين به مفاد قطعنامه هاي پيشين شوراي امنيت در مورد ايران تن ندهند.يعني از نظر آمريكا،ايران ذيل فصل هفتم منشور ملل تعريف شود و از نظر ساير قدرت هاي جهان همچنان مناسبات برامده از قطعنامه٢٢٣١ساري و جاري باشد.در اين صورت خود تصور كنيد آيا از اعتبار شوراي امنيت چيزي باقي خواهد ماند؟