خنجر از پشت!

گروه فرهنگی- روح‌‌الله رشیدی دبیر جشنواره مردمی فیلم عمار طی یادداشتی نوشت: برای تک‌وتوک جوان انقلابی شهرستانی، که فارغ از بحث‌های شیک‌وپیکِ کلامی، با هزار مشقت و مرارت و هزینه و در بی‌کسیِ مطلق، با خوانین محلیِ فساد و تبعیض درگیرند، نقدهای تهرونیِ مطلق‌گرایانه و هیستریک اندیشه‌ی عدالتخواهی، دقیقاً خنجر خوردن از پشت است و خالی شدن زیر پا.

به گزارش بولتن نیوز، آقایانی که هر از گاهی فیلشان یاد هندوستان می‌کند و از سرِ شکم‌سیری، خیال برشان می‌دارد که «در این مملکت، هیچ خطری بزرگتر از عدالتخواهی وجود ندارد» و برای اثبات بصیرتشان، خبر از فتنه عدالتخواهان می‌دهند، نمی‌دانند که با این معرکه‌گیری‌های مقدس‌مآبانه، چه گزکی به دست ابازرها و مفسدان می‌دهند برای شماتت معدود عدالتخواهان انقلابی در کناروگوشه‌ی کشور.

به محض اینکه نواصولگراها در پیوند با عمله‌ی جریان سرمایه‌داری، نقدهای باسمه‌ایِ عدالتخواهان را دامن می‌زنند، پرچمداران جریان‌های ضدعدالت در شهرستان‌ها، بشکن‌زنان به ریش این بچه‌ها می‌خندند و با برچسب‌های زاییده‌ی ذهن نواصولگراها و نوسرمایه‌دارها، تیکه‌پرانی می‌کنند به عدالتخواهان؛ که یعنی شما همان خوارجِ نوفرقانیِ کمونیستِ ضدتوسعۀ ضدثروتِ ضدولایت هستید.

چهره‌ی ملولِ آن دانشجوی آرمان‌خواه که ماه‌هاست برای احقاق حقوق کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تبریز، با ده‌ها مسئول و نامسئول دهان‌به‌دهان می‌شود و چشمان خسته‌ی آن بسیجیِ حاشیه‌نشین که هر روز با درد نابرابری انباشته‌ی هم‌محلی‌هایش دست‌وپنجه نرم می‌کند و کوله‌پشتی‌اش پر است از طومارهای التماس‌آمیز اهالی محل، هر بار پس از احساس تکلیفِ تهرونی‌های بصیر برای مقابله با خطرات فتنه‌ی عدالتخواهی، تماشایی‌ست.