به چه نماینده‌ای رأی بدهیم، شاخص‌های مهم چه چیزهایی هستند؟

گروه سیاسی: فرهاد بیضایی در یادداشت پیش رو شاخص‌های انتخاب اصلح در انتخابات مجلس را برمی‌شمارد و معتقد است شناخت محدودیت‌های اجرایی و همچنین سوراخ‌های قانونی برای فرار از انجام وظایف و اختیارات واقعی توسط مجری برای مطالبه قانون از سوی نماینده مفید خواهد و در حوزه تقنینی قوانین و برنامه‌ها منطبق بر واقعیات اجرایی و با دقت لازم در سیاست‌گذاری اتفاق خواهد افتاد.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

شاید شاخص گذاری برای نماینده اصلح خیلی دشوار باشد. شاخص‌هایی مانند ساده‌زیستی یا سلامت سیاسی و اقتصادی و اخلاقی و عدم وجود تعارض منافع می‌تواند برای انتخاب نماینده اصلح کافی باشد؟ یا شاخص‌ها مسائل دیگری را نیز باید مدنظر قرار داد؟

سال‌ها فعالیت در کنار مجلس و کمک به عرصه نظارتی و تقنینی در مجالس گذشته سبب شده تا نکاتی چند از ویژگی‌های یک فرد مناسب برای نمایندگی را مرور کنم:

۱. داشتن فهم کافی از وضعیت و مسائل کلان کشور و داشتن موضع شفاف در این خصوص

متأسفانه بسیاری از افرادی که در سال‌های گذشته در مجلس حضورداشته‌اند، شناختی از وضعیت و مسائل کلان کشور نداشته‌اند. این امر آن‌ها را تبدیل به افراد مذبذبی کرده که در بزنگاه‌ها توان تصمیم‌گیری ندارند. به‌خصوص در دو دهه اخیر اتفاقاتی مانند هدفمندی یارانه‌ها، اصلاح نظام مالیاتی، برجام، اف ای تی اف، طرح تحول سلامت، سیاست‌های ارزی، مسکن مهر و... برخی نمایندگان نتوانند تصمیمات مناسبی اتخاذ کنند و حرکت‌های سینوس‌واری در این حوزه مسائل کلان کشور داشته باشند.

۲. شناخت فرآیند قانون‌گذاری و تصمیم‌گیری و تصمیم سازی

بسیاری از نمایندگان ناشی از ضعف تجربه و دانش لازم آگاهی چندانی از نظام تقنینی ندارند و شاید در سال‌های آخر نمایندگی خود تازه به‌تمامی روابط و نهاد و ظرفیت‌های ممکن آشنا می‌شوند. ازآنجاکه تجربه دوره‌های گذشته نشان داده که بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد مجلس معمولاً تغییر خواهند کرد و این یعنی روز از نو روزی از نو...

۳. توان حقوقی در قانون‌نویسی

فهم پایین حقوقی از قانون‌نویسی یکی از ضعف‌های همیشگی نمایندگان است. همین باعث می‌شود قانون به‌شدت نیازمند تفسیر باشد. گاهی یک "واو" یا یک "یا" می‌تواند هدف قانون‌گذار را به‌کلی تغییر دهد. تجربه نشان می‌دهد گاهی پیشنهادهای خرق الساعه که در صحن علنی به رأی گذاشته می‌شود گه‌ها برخی از مسیرهای کشور را دچار تغییر می‌کند.

۴. تجربه اجرایی یا سیاست‌گذاری

شناخت محدودیت‌های اجرایی و همچنین سوراخ‌های قانونی برای فرار از انجام وظایف و اختیارات واقعی توسط مجری برای مطالبه قانون از سوی نماینده مفید خواهد و در حوزه تقنینی قوانین و برنامه‌ها منطبق بر واقعیات اجرایی و با دقت لازم در سیاست‌گذاری اتفاق خواهد افتاد.

تاریخ قانون‌گذاری کشور پر است از قوانینی که بیشتر آمال و آرزو هستند تا سیاست‌گذاری یا قانون‌گذاری؛ مثلاً ادبیاتی مانند وزارت فلان موظف است ظرف ۶ ماه فلان کار را انجام دهد... یا دولت مکلف است برای نیل به فلان هدف شرایط را برای رسیدن به آن تسهیل کنند... پر است در تاریخ قانون‌گذاری کشور بیشتر شبیه خواهش و تمنا و یا آمال و آرزو هستند و نه قوانین دقیق و متقن.

۵. تخصص در یکی از حوزه‌های اختصاصی کشور و داشتن برنامه برای حل مسئله یا مسائل

طیف بزرگی از نماینده‌ها در هیچ حوزه تخصصی ندارند. تخصص نه به معنای مثلاً تحصیل در یک‌رشته به‌خصوص است بلکه به معنا توان مرجعیت برای حل یکی از مسائل کشور است. نماینده باید ضمن توان فهم مسائل در سطح کلان حاکمیت در یکی از حوزه‌ها متخصص واقعی برای کشور باشد و بتواند طرح و برنامه‌ای برای کشور تولید و خطی مشی‌های ناقص و اشتباه کشور را اصلاح کند.

۶. نماینده باید دور از سیاست زدگی، جو زدگی و دارای عمق استراتژیک باشد

هر نو بودن همیشه چاره کار نیست یا هر بیش فعالی جهادی نیست. یکی از تجربیات تلخ کشور طرح تثبیت قیمت‌ها در مجلس هفتم بود که مانع افزایش پلکانی قیمت حامل‌های انرژی شد‌. امری که باعث شد سال‌های بعد فنر یارانه‌های انرژی شدیدتر رها شود و همچنان نیز کشور از آسیب‌های آن قانون‌گذاری سیاسی یا جو زده صدمات فراوانی ببیند. یا به‌عنوان‌مثال نماینده‌ای در همین مجلس بود یک روز در خصوص حوزه مدیریت شهری احساس دغدغه می‌کرد و می‌خواست تا ۶ ماه دیگر قانون را تغییر بدهد یک روز در خصوص قانون کار، یک روز مدیران دو تابعیتی یک روز... لطفاً به افراد جو‌ زده‌ای که فکر می‌کنند عالم و آدم را تغییر می‌دهند رأی ندهید. نماینده باید از جنس تفکر و اندیشه باشد تا از جنس بیش‌فعالی حوزه اجرا.

انتهای پیام/#