کلان پروژه آمریکا برای حضور در خاورمیانه

گروه بین الملل، برنامه‌ی آمریکا برای حضور نظامی در در حوزه جغرافیایی ایران از بین بردن دولت مرکزیِ مقتدر و تبدیل ایران بزرگ به کشورهای کوچک ضعیف محلی. نهایتا از ایران فقط چند دولت کوچک و ضعیف قبیله‌ای می‌ماند که این دولت‌های کوچک هم دائما با هم در حال جنگ و جدال هستند

به گزارش بولتن نیوز؛ محمد حسین عظیمی: فهم درست کلان پروژه‌ آمریکا برای حضور در منطقه‌ی جنوب غرب آسیا می‌تواند ما را در فهم بسیاری از رفتارهای آمریکا به تحلیل و جمع بندی برساند. کلان‌پروژه‌ای که در زبان مقامات آمریکایی به «خاورمیانه‌ی جدید» معروف است.

معمولا در زمان‌های مختلفی که بحث دخالت‌های آمریکا در منطقه و ایران مطرح می‌شود این سوال ذهن بسیاری از مردم رو به خود مشغول می‌کند که آمریکا از دخالت در منطقه چه هدفی را در سر دارد؟ آیا هدف بشردوستانه‌ای در سر دارد و می‌خواهد جمهوری اسلامی را سرنگون کند و یک نظام باب میل مخالفین را بر سر کار آورد؟ یا اهداف آمریکا فراتر از اینهاست و نقشه‌های عجیب‌تری دارد؟

اینکه آمریکا هدف بشردوستانه در سر داشته باشد، از لطیفه‌های مضحک تاریخ است. تاکنون دولت کدام کشوری توسط آمریکا سرنگون شده و دولت دیگری بر سر کار آمده که وضع را برای مردم آن منطقه بهتر کرده باشد؟ در عراق؟ افغانستان؟ لیبی؟ شیلی؟ ویتنام؟ مصر؟ یا...؟ هیچ کشوری را در سراسر گیتی نمی‌توانید پیدا کنید که با دخالت آمریکا وضعش بهتر شده باشد. در همه‌ کشورهایی که تاکنون آمریکا در آنجا دخالت نظامی کرده وضع مردم از نظر اقتصادی و سیاسی بدتر شده، زیرساختهای کشور نابود شده و بسیاری از مردم به خاک و خون کشیده شده‌اند.

برنامه‌ی آمریکا برای منطقه‌ی خاورمیانه -و از همه مهمتر ایران- چیست؟

مرزهای ایران از گذشته‌ی دور به‌گونه‌ای توسط کشورهای استعمارگر تنظیم شده که هر منطقه‌ی مرزی توان بالقوه‌ای برای جدایی‌طلبی داشته باشد. مناطق ترک‌نشین امکان جدایی‌طلبی و پیوستن به کشور ترکیه را دارند، مناطق کردنشین هم با استفاده از مناطق کردنشین عراق و سوریه قابلیت تبدیل به یک منطقه‌ی کردنشین مستقل را دارند. اقوام بلوچ، عرب و ترکمن نیز با توجه به خطه‌ی محل زندگی خود همین قابلیت جدایی‌طلبی در آنها وجود دارد.

برنامه‌ی آمریکا برای حضور نظامی در حوزه جغرافیایی ایران دقیقا همین است. از بین بردن دولت مرکزیِ مقتدر و تبدیل ایران بزرگ به کشورهای کوچک ضعیف محلی. نهایتا از ایران فقط چند دولت کوچک و ضعیف قبیله‌ای می‌ماند که این دولت‌های کوچک هم دائما با هم در حال جنگ و جدال هستند.

هنری کسینجر (وزیر اسبق امور خارجه و مشاور امنیت ملی رییس جمهور آمریکا) در سال ۲۰۱۸ درباره‌ی سرنوشت خاورمیانه می‌گوید: «اگر فرد معمولی هستید و در خاورمیانه زندگی می‌کنید، می‌توانید با رفتن به روستا و ساختن مزرعه‌ای خود را برای جنگ آماده کنید، ولی تفنگتان را همراه داشته باشید، چون گله‌ی گرسنگان در آنجا پرسه خواهند زد. همچنین، گرچه نخبگان بهشت‌های امن و پناهگاه‌های مخصوص‌شان را دارند، باید به اندازه‌ شهروندان عادی مراقب باشند، چون پناهگاه‌هایشان کاملاً مصون نخواهد بود.»

هدف آمریکا از سناریویو حذف دولت مرکزی در ایران چیست؟ 

سوالی که پیش می‌آید این است که این طرح چه فایده‌ای برای آمریکا دارد؟ جواب اینست که آمریکا با صرف هزینه برای تبدیل منطقه به چنین وضعیتی، می‌تواند به راحتی و در فقدان دولت مرکزی قدرتمند نفت ایران را به یغما برده و بخاطر شرایط جنگی منطقه تا ده‌ها سال فروش اسلحه و مهمات خود را در این منطقه ادامه دهد و منطقه‌ی خاورمیانه و دولت‌های چندتکه شده را به بهترین بازار سلاح‌های تولیدی خود تبدیل کند.

مردم همدیگر را بکشند؛ آمریکا نفت ایران را غارت کند و دولتهای محلی به بازار فروش اسلحه‌های آمریکایی تبدیل شود.

آن چیزی که بیش از همه چیز می‌تواند جلوی ایجاد چنین فاجعه‌ای را بگیرد، حضور حکومتی مقتدر و باصلابت همچون جمهوری اسلامی ایران است. هر کاری توسط دولت‌مردان یا مردم که باعث آسیب دیدن این صلابت و اقتدار شود، سبب جری‌تر شدن آمریکا و خیانت به مردم ایران و امنیت آن‌هاست.