ویلیام بلیک در دوران حیاتش چندان شناخته شده نبود اما اکنون از او به عنوان یکی از چهرههای شاخص عصر رمانتیک در زمینه شعر و هنرهای تجسمی یاد میکنند.
گروه فرهنگ و هنر: ویلیام بلیک (متولد 28 نوامبر 1757 - فوت 12 آگوست 1827) نقاش، شاعر و متخصص چاپ انگلیسی بود. اشعار برجسته او به صورتی است که گفته می شود در حد شایستگی و لیاقت او در ادبیات انگلیسی مطالعه نشده است. آثار بلیک در زمینه هنرهای تجسمی نیز نقد هنر معاصر را به اعتراف به "بزرگترین هنرمند بریتانیایی که تا کنون وجود داشته است " واداشته است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از هنر آنلاین، در سال 2002، بلیک رتبه سی و هشتم نظرسنجی 100 بریتانیایی برتر دوران، از طرف بی بی سی را به خود اختصاص داد. اگرچه او تمامی دوران زندگی خویش را در لندن گذراند (البته به غیر از سه سال اقامت در فلپهم) اما طیفی از آثار نمادین و غنی فرهنگهای متفاوت خلق کرد. آثاری همانند " حضور خود بشر".
اندکی دیوانه
با وجود اینکه معاصران، بلیک را به واسطه دیدگاههای ویژه اش اندکی دیوانه می پندارند، اما وی در جایگاه رفیعی از خلاقیت و ابتکار و همچنین جریانی فلسفی و رازگونه در آثارش از نظر منتقدان و اهل فن قرار دارد.
از نقاشیها و اشعار او به عنوان آثاری برجسته از جنبش هنری رمانتیک در قرن هجدهم یاد می شود.
بلیک مسیحی بود و به کتاب مقدس بسیار احترام می گذاشت، اما دشمن کلیسای انگلستان و عقایدش بود، در واقع او بیشتر تحت تاثیر عقاید و جاه طلبی های برخاسته از انقلاب های فرانسه و آمریکا بود.
اگرچه بعدها بسیاری از این عقاید و آرا سیاسی این گروهها را رد کرد، اما روابطش با فعالان سیاسی همانند توماس پاین را حفظ کرد. همچنین تحت تاثیر متفکرانی چون امانوئل سودنبرگ قرار گرفت.
با وجود تاثیراتی که بلیک از دیگران پذیرفته است اما دسته بندی آثار او اندکی مشکل به نظر میرسد. در قرن نوزدهم ویلیام روزتی از او به عنوان " ستاره ای درخشان و باشکوه" و کسی که " نه در زمره گذشتگان و نه در میان معاصران " جای دارد یاد کرد.
روشنگری فلسفی
بلیک رابطه پیچیدهای با روشنگری فلسفی داشت. او به سبب عقاید مذهبیاش به مخالفت با دیدگاه طرفداران نیوتن از جهان پرداخت. این طرز تفکر بلیک در شعری به نام "اورشلیم" انعکاس پیدا کرد. در سال 1795 نیز با اثر "نیوتن" به مخالفت با دیدگاه تکبعدی متریالیسم علمی پرداخت. او میگفت نیوتن چشمانش را به یک پرگار دوخته است و به نظر میرسد مطلبی که در ذهن دارد را روی طوماری می نویسد.
بلیک از بردهداری متنفر بود و به تساوی نژادی و جنسیتی اعتقاد داشت. بسیاری از نقاشی ها و اشعار او نیز به این موارد اشاره دارند. " همه انسان ها مانند یکدیگرند ". در شعری، او از زبان یک کودک سیاه سخن می گوید، که سیاهان و سفیدان را مانند هم می داند، شعر "به تحمل تیرهای عشق".
بلیک در تمام طول عمرش یک فعال سیاسی و اجتماعی باقی ماند و عقاید سیاسی و اجتماعیاش در بعضی آثارش با سمبولیسمی راز آمیز به نمایش گذاشته شده است. عقاید بلیک در رابطه با ظلم و محدودیت و همچنین حق آزادی برای همه بالاخره به کلیسا نیز راه یافت.