استدلال «بیژن نامدار زنگنه» وزیر نفت این بود که این طرح در هیچ کجای دنیا انجام نمیشود و بنابراین کار بیهودهای است که در کشورمان این کار انجام شود
به گزارش بولتن نیوز به نقل از کیهان،روزنامه دولتی ایران در شماره دیروز خود در گزارشی با عنوان «موج سواری انتخاباتی روی طرح بنزین» نوشت: «... همگی بخوبی میدانند چه شرایط و عواملی باعث شد تا دولت به ناچار مجری طرحی باشد که آخرین گزینهاش در لیستی بود که برای تمشیت امور کشور در نظر گرفته شده بود. در واقع اگر آنان [منتقدان] نیز در رأس قوه مجریه بودند، احتمال اینکه در سال 93-94 مجبور به احیای طرح سهمیهبندی بنزین بشوند، خیلی بالاتر از این بود که در سال 98 ناگزیر از اجرایش شوند.»
گفتنی است دولت روحانی با انتقادات جدی از دوره ریاستجمهوری قبل از خود بر سر کار آمد. دولتمردان تدبیر و امید عنوان میکردند که برای اینکه اوضاع کشور بهبود یابد ابتدا بایستی آوارهای باقی مانده از اقدامات دولتهای نهم و دهم را از سرراه بردارند. دولت در حوزههای مختلف اقدام به تخریب دستاوردهای دولت پیشین کرد. از مسکن مهری که مزخرف خوانده شد تا سهمیهبندی بنزینی که کار بیهودهای نامیده شد، دولتمردان یازدهم سعی کردند همه دستاوردهای دولت قبل را تخریب کنند.
دولت روحانی از ابتدا فعالیت خود طرح سهمیهبندی بنزین را منقضی کرد. استدلال «بیژن نامدار زنگنه» وزیر نفت این بود که این طرح در هیچ کجای دنیا انجام نمیشود و بنابراین کار بیهودهای است که در کشورمان این کار انجام شود. اما بعد از اینکه دولت این طرح را با هزینه بالا لغو کرد دوباره در دو سال مانده به دولت دوم روحانی با شرایطی خاص آن را احیا کرد.
حذف کارت سوخت در سال 94 مصرف سوخت را چنان افزایش داد که امروز همین روزنامه در صفحه اقتصادیاش تیتر زده است «واردکننده بنزین میشدیم، دو سال دیگر» این خطای بزرگ بستر و فرصت دلچسبی نیز برای قاچاقچیان فراهم کرد و ارگان دولت خسارت قاچاق بنزین را روزانه 100 میلیارد تومان اعلام کرده بود که ظرف چهار سال، بالغ بر 144 هزار میلیارد تومان میشود! دولت باید پاسخگوی وارد کردن چنین خسارت هنگفتی به کشور باشد.
روزنامه آفتاب یزد چند روز پیش نوشت: «آقای روحانی معتقد بودند سیستم دو نرخی بنزین فسادزاست و کارتهای سوخت را برچیدند اما مجددا توسط دولتشان این سیستم به قول خودشان فسادزا بازگشته و تمام مسئولین دولتی از وزیر و معاون گرفته تا سخنگو در حال برشمردن مزایای این سیستم هستند! خب طبعا از من روزنامهنگار که غریق در اخبار و تحلیل هستند تا مردم که رسانهها را رصد میکنند هاج و واج میمانیم که اگر گفته قبلی رئیسدولت صحیح است اکنون چرا سیستم دو نرخی بازگشته است و اگر این سیستم به نفع جامعه است چرا رئیسجمهور محترم از فسادزا بودن آن گفته بودند. نکند چون طرح برای دولت قبلی بوده کنار گذاشته شده بود و قس علیهذا»
همچنین، روزنامه اعتماد سال گذشته نوشته بود: «حالا که به اینجا رسیدهایم شایسته است وزارت نفت به خاطر کنار گذاشتن «کارت سوخت» در سال 94، از مردم عذرخواهی کند.»
وضع موجود تقصیر دولت پنهان است!
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «از سال 92 و پس از اتفاقاتي که در انتخابات رياست جمهوري دوره يازدهم رخ داد، عدهاي تحت عنوان دولت پنهان درصدد ناکام ماندن دولت برآمدند و تصميم داشتند که به مردم اثبات کنند که نبايد چنين انتخابي ميکرديد و حال که دست به چنين انتخابي زدهايد بايد هزينه آن را پرداخت کنيد. بنابراين درصدد اهانت، توهين و چوب لاي چرخ دولت گذاشتن برآمدند».
این روزنامه زنجیرهای در ادامه نوشت:«البته اين موضوع جديدي نيست چرا که در دولت آقاي هاشمي و دولت اصلاحات از اين رفتارها به وفور ديديم و چندان جاي تعجب ندارد».
اکنون دولت وارد هفتمین سال فعالیت خود شده است اما با اینحال فعالین مدعی اصلاحات همچنان قصور و تقصیرهای دولت را به گردن دیگران میاندازند.در دولت اول روحانی، قصور و تقصیرها به گردن دولت قبل انداخته میشد و حالا وضع موجود به گردن دولت پنهان و تحریمها انداخته میشود.
نکته قابل توجه اینجاست که کارنامه دولت روحانی خالی است. اکثریت مطلق دولت نیز در اختیار مدعیان اصلاحات است. بنابراین این طیف به این دلیل که مهارت خاصی در فرار از مسئولیت دارد، با توهین به شعور مردم از پاسخگویی درباره کارنامه خود و چرایی وضع موجود فرار کرده و به فرافکنی روی آوردهاند.
اگر از رانت استفاده کنیم تیتر کیهان میشویم
روزنامه آفتاب یزد در شماره دیروز خود به بازنشر بخشهایی از مصاحبه سعید لیلاز پرداخته و نوشته است: «مشهورترین حامی قانون جدید مدیریت مصرف سوخت، «سعید لیلاز» فعال سیاسی اصلاحطلب است.»
در ادامه این نوشتار میخوانیم: «[لیلاز:] من مسئله اصلیام مبارزه با آمریکاست؛ عقب راندن آمریکا از این تعدی جدیدی است که به ساحت ایران دارد و خیلیها بهاشتباه فکر میکنند این قضیه صرفا در ساحت جمهوری اسلامی مطرح است... شما بروید در تاکسیهای ایران بنشینید؛ ببینید چه خبر است. شما در دوبی اصلا نمیتوانید حرف از سیاست بزنید، نه فقط علیه حکومت؛ اصلا نمیتوانید حرف از سیاست بزنید. اصلا حوزه حکومت داری کاملا خارج از مردم است و مردم اصلا اجازه دخالت در آن ندارند.»
این اقتصاددان در ادامه افزوده است: «با همه احترامی که برای آقای جهانگیری و دولت آقای روحانی داریم وقتی قیمت دلار میخواهد از کنترل خارج شود بین مردم 18 تا 20 میلیارد دلار اسکناس توزیع میکنید، انتهایِ فساد است! وقتی دلار 4200 تومانی را به جای اینکه فقط به کالاهای اساسی آن هم در چارچوب کوپن بدهید به هرکسی که از در وارد میشود میدهید، ته فساد است!»
لیلاز سپس به بیان بخشی از خاطرات خود پرداخته است: «من به آقای سیف زنگ زدم. گفتم آقای سیف طلافروشی را متوقف کنید. گفت: «به من گفتهاند نمیشود و باید ادامه دهیم. من هم مثل تو فکر میکنم.» گفت: «به من گفتهاند بفروش»!حتی به من گفتند تو که میدانی دارد گران میشود و اینها هم که دارند میفروشند برویم بخریم. من میگفتم ما که مثل خانوادههای دیگر نیستیم. ما اگر برویم بخریم تیتر یک کیهان میشود. (خنده) بعد گفتیم ولش کن؛ صرف نظر از اینکه میشد یا نه.»
وی خاطرنشان ساخته است: «هیچگاه یک کشور بر اثر تحریم زمین نمیخورد. ببینید من تاریخ تحریمها در روابط بینالملل در تاریخ معاصر – یعنی اولین تحریم ناپلئون، چین و انگلیس – تا الان را دنبال کردهام. این را میتوانم در دانشگاه تدریس کنم. تا به حال هیچ شاهدی دیده نشده است که یک کشور ولو کوبا در برابر تحریم شکست خورده باشد. حجم اقتصاد کوبا شاید یک دهم یا یکپانزدهم ایران است... من از همان روز اول از بهمن 1396 که آقای ترامپ اعلام کرد که از برجام خارج خواهد شد یقین داشتم که ما وارد یک مسئله «آخرالزمانی» داریم میشویم. من معتقدم اگر ما از این واقعه آمریکا به سلامت بگذریم هیچ نیرویی در دنیا جلودار ایران نیست. این را آمریکاییها، عربستان، امارات و اسرائیل میدانند. ای بسا دوستان ما مثل روسیه و چین هم خیلی خوششان نیاید از این وضع.»
از برد-برد برجام تا برد-برد آشتی با سعودیها!
روزنامه اصلاحطلب آرمان روزگذشته در یادداشتی با عنوان «بهبود روابط تهران-رياض بازي «برد-برد» است» نوشت: «افزایش تنش بین ایران و عربستان سعودی به ضرر همه کشورهای منطقه بوده و فقط شامل این دو کشور نخواهد شد. در داخل کشور ما نیز باید یک هماهنگی در زمینه روابط با کشورهای منطقه وجود داشته باشد. به هر صورت وزارت امور خارجه به عنوان مسئول اجرای سیاست خارجی کشور باید نقش اصلی را در این زمینه داشته باشد. دیگر دستگاهها نیز باید از هرگونه موضعگیری یا اقدام ناهماهنگ در حوزه سیاست خارجی پرهیز کنند چرا که این اقدامات، هر چند کوچک میتواند مشکلاتی بزرگ برای کشور ما ایجاد کند. این ناهماهنگیها در برخورد با کشورهای منطقه سبب آسیب دیدن منافع ملی ما خواهد شد»
گفتنی است اصلاحطلبان مدعی هستند که ایران با تجدیدنظر در رفتار منطقهای خود باید به توافق برد-برد با آلسعود برسد. این در حالی است که آلسعود در سالهای اخیر دست به جنایات متعددی زده است. از فاجعه منا که منجر به شهادت حدود ۵۰۰ ایرانی شد تا کشتار زنان و کودکان بیگناه در یمن و بحرین و حمایت از گروهکهای تروریستی در عراق و سوریه و افغانستان و لبنان و نیجریه.
این ادعا که اقدامات منطقهای ایران، عامل اختلاف با آلسعود است، در حقیقت پذیرش اتهام آمریکا و انگلیس و فرانسه (حامیان و تجهیزکنندگان تروریسم در منطقه) و آلسعود (گماشته و نوچه نظام سلطه و گاو شیرده ترامپ) مبنی بر نقش ایران در بیثبات کردن منطقه است. از سوی دیگر دولت و اصلاحطلبان با شعار «امید» وارد انتخابات شدند و مقصود آنان از امید، گشایشهای اقتصادی و معیشتی حاصل از برجام بود و دولت هم از ابتدا برجام را یک معامله برد ـ برد میدانست اما امروز از این توافق خسارت بار پذیرش سنگینترین رژیم بازرسی و محدودیتها و نابودی دستاوردهای هستهای نصیب ایران شد و طرف مقابل حتی به یک درصد تعهدات خود هم عمل نکرد.