کارگردانان بزرگی که برنده جایزه اسکار نشده‌اند (2)

گروه فرهنگ و هنر: مراسم اسکار هر چند وقت یکبار با گاف‌هایی باور نکردنی همراه است، اما همچنان نفوذ و اعتبار خود را حفظ کرده است. بردن جایزه اسکار یکی از موفقیت‌هایی است که هر شخص فعالی در حوزه سینما آرزوی آن را دارد، زیرا جایزه اسکار معتبرترین جایزه سینمایی در سراسر جهان به شمار می‌آید.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از برترین ها، اگر چه کارگردانان شناخته شده معمولاً در مرحله‌ای از فعالیت هنری خود موفق به کسب این جایزه می‌شوند، اما کارگردانان بسیار مشهوری نیز وجود دارند که علیرغم اعتبار و موفقیت خود در عرصه فیلمسازی، تاکنون این جایزه معتبر را در دستان خود ندیده‌اند. برخی نیز بعد از سال‌ها نادیده گرفته شدن توسط داوران آکادمی در نهایت موفق می‌شوند که به این جایزه دست پیدا کنند. مشهورترین کارگردان در این زمینه مارتین اسکورسیزی است که سال‌ها نادیده گرفته شد تا اینکه در سال ۲۰۰۶ برای فیلم «رفتگان»(Departed) موفق به دریافت جایزه اسکار شد.

 

 

اسپایک لی حقیقتاً شخصیت و آثار نامتعارفی دارد که باعث بروز دیدگاه‌های متناقضی نسبت به او می‌شود. او فیلم‌هایی بسیار تاریک ساخته و دائم در مورد نژادپرستی در هالیوود صحبت می‌کند. اگر چه برای یک دوره نسبتاً طولانی بیشتر نامزد‌های دریافت جایزه اسکار سفید پوست بوده و می‌توان اظهارات لی را کمی بجا دانست، اما برخی از صحبت‌ها و ادعا‌های او نیز بجا نبوده و موضع‌گیری‌های نامتعارف باعث شده که این کارگردان چهره محبوبی در میان عموم نباشد. او می‌گوید کوئنتین تارانتینو یک نژادپرست است، زیرا شخصیت فیلم‌هایش مکررا از عبارت «کاکا سیاه» استفاده می‌کنند که نمی‌تواند استنباط درستی باشد، زیرا با همین منطق می‌توان تارانتینو را یک قاتل بالفطره نیز دانست، زیرا شخصیت‌های فیلم‌های او اغلب دست به کشتار می‌زنند.

با این وجود باید اعتراف کرد که اسکار گاهی نیز لی را مورد بی‌مهری غیرمنصفانه خود قرار داده است. او امسال توانست به قحطی جایزه اسکار خود پایان داده و در بخش بهترین فیلمنامه برای فیلم «بلککلنزمن» (BlacKkKlansman) برنده جایزه اسکار شود. علاوه بر این، لی امسال برای اولین بار نامزد دریافت جایزه اسکار در بخش بهترین کارگردانی نیز شد هر چند رقابت را در این بخش باخت. وقتی به «کار درست را بکن» (Do The Right Thing)، «بیست و پنجمین ساعت» (۲۵th Hour) و «مالکوم ایکس» (Malcolm X) نگاه می‌کنیم که حتی نامزد اسکار نیز نشدند می‌توان درک کرد که چرا لی داوران اسکار را علیه خود می‌داند.

۳. دیوید فینچر

 

دیوید فینچر دوره کاری بسیار عجیب و غریبی در سینمای هالیوود داشته است. او کارش را با کارگردانی موزیک ویدیو‌ها آغاز کرد تا این که اولین فیلم بزرگ او با عنوان «بیگانه ۳» (Alien ۳) با واکنش‌های متفاوتی مواجه شد. فینچر حتی پیش از این که وارد عرصه کارگردانی در سطح بالا شود نیز نزدیک بود شکست بخورد، اما در ادامه توانست با «هفت» (Se۷en) و در ادامه نیز «باشگاه مشت‌زنی» (Fight Club) استعداد خود را به همه اثبات نماید. «باشگاه مشت‌زنی» اکنون به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما در نظر گرفته می‌شود، اما در دوران اکران با شکست در گیشه مواجه شد.

این فیلم یک نامزدی اسکار در بخش بهترین تدوین صدا نیز بدست آورد. «هفت» اگر چه به خوبی «باشگاه مشت‌زنی» نبود و علیرغم بازی خارق‌العاده کوین اسپیسی نیز توسط داوران اسکار نادیده گرفته شد. این فیلم نیز تنها در یک بخش و آن هم بهترین تدوین نامزد شد که توفیقی نیز بدست نیاورد. اما فیلم‌های «مورد عجیب بنجامین باتن» (The Curious Case Of Benjamin Button) و «شبکه اجتماعی» (The Social Nerwork) که در زمره فیلم‌های ضعیف‌تر فینچر قرار می‌گیرند هر دو در بخش بهترین کارگردانی نامزد دریافت جایزه اسکار شدند. هیچ کدام از این دو فیلم شایستگی دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی را نداشته و این اتفاق نیز نیفتاد، اما شاید اگر عدالت رعایت می‌شد، فینچر دستکم برای «باشگاه مشت‌زنی» جایزه اسکار را به خانه می‌برد.

۲. تری گیلیام

وقتی که به کارگردانان بزرگ فکر می‌کنید شاید اسم تری گیلیام به ذهنتان نرسد، زیرا او خودش را زیاد جدی نگرفته و در جلوی دوربین نیز کار‌های شناخته شده‌ای انجام داده است. وقتی گفته شود که گیلیام برنده جایزه اسکار نشده، واکنش بسیار بالا انداختن ساده شانه‌ها خواهد بود، اما وقتی فیلم‌هایش را ببینید واکنشی بسیار بدتر نشان خواهید داد. قحطی اسکار برای گیلیام بدین معناست که مرد پشت دوربین فیلم‌های «مانتی پایتن و جام مقدس» (Monty Python and the Holy Grail)، «معنای زندگی» (The Meaning Of Life)، «برزیل» (Brazil)، «دوازده میمون» (Twelve Monkeys) و «ترس و نفرت در لاس وگاس» (Fear And Loathing In Las Vegas) هیچگاه برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی نشده که غیرقابل باور است. حتی بدتر اینکه گیلیام هیچگاه برای این بخش نامزد اسکار نیز نشده است. تنها نامزدی او در اسکار در بخش نویسندگی فیلمنامه و برای فیلم «برزیل» بود که در نهایت نیز به فیلم دیگری رسید. همانند ژانر ترسناک و آلفرد هیچکاک، داوران اسکار نشان داده‌اند که به فیلم‌های کمدی علاقه و توجهی ندارند.

۱. کوئنتین تارانتینو

به عنوان بهترین کارگردان عصر معاصر از نگاه بسیاری و در حقیقت متمایزترین آن‌ها، کوئنتین تارانتینو هنوز بدون جایزه اسکار است، اگر چه بسیاری از بهترین فیلم‌های دو دهه اخیر سینمای هالیوود را ساخته است. فیلم‌های زیادی وجود ندارند که بتوان از آن‌ها با عنوان بهترین فیلم تاریخ سینما سخن گفت، اما بدون شک نام «پالپ فیکشن» (Pulp Fiction) در میان ۵ فیلم برتر تاریخ سینما قرار می‌گیرد.

این فیلم نیز مانند «جانگوی آزاد شده» (Django Unchained) برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه شده، اما در بخش بهترین کارگردانی نادیده گرفته شد. اما «سگ‌های انباری» (Reservoir Dogs)، دو فیلم «بیل را بکش» (Kill Bill)، «هشت نفرت‌انگیز» (The Hateful Eight) و «جکی براون» (Jackie Brown) حتی نامزد دریافت اسکار نیز نشدند. به همین دلیل به نظر می‌رسد که داوران اسکار عمداً تارانتینو را نادیده می‌‎گیرند. به نظر می‌رسد که داوران آکادمی به اندازه کوئنتین تارانتینو به هیچ کارگردان دیگری یک جایزه اسکار بدهکار نباشند.