کد خبر: ۵۸۷۲۴۵
تاریخ انتشار:
برخی از ماها رای خود را به جناح سیاسی متبوع خود می فروشیم؛

همه ما رای می فروشیم!

اگر از منظر واقع بینانه به رفتار سیاسی خود نگاه کنیم در برخورد با پدیده انتخابات بدون استثنا همه ما رای خود را می فروشیم، تنها تفاوت فروشندگان...

گروه اجتماعی: اگر از منظر واقع بینانه به رفتار سیاسی خود نگاه کنیم در برخورد با پدیده انتخابات بدون استثنا همه ما رای خود را می فروشیم، تنها تفاوت فروشندگان رای در قیمت و طرف معامله است

همه ما رای می فروشیم!

به گزارش بولتن نیوز، برخی از ماها که خیلی فقیریم (منظورم الزاما فقط فقر مادی نیست چون خیلی از فقیرها انسانهای بسیار غنی هم هستند) ممکن است رای خود را به یک کیسه برنج یا یک حلبی روغن هم بفروشیم...

برخی از ماها رای خود را به یک وعده پست مدیریتی(در ابعاد محلی/استاتی/ملی) پیش فروش می کنیم

برخی از ما رای خود به طمع دریافت امتیاز یک معدن، مجوز یک کار و کاسبی چرب و اخذ تسهیلات کلان کم بهره یا اخذ نمایندگی فلان کارخانه و ... پیش فروش می کنیم

برخی از ماها رای خود را به جناح سیاسی متبوع خود می فروشیم تا در آینده در پناه حمایتشان باشیم و به شبکه رانتی متصل باشیم

برخی از ماها هم کمبود عاطفی داریم و رای خود را به یک چرب زبانی و یا ابراز محبت نمایشی تقدیم می کنیم

برخی ها هم که ادعای روشنفکری داریم رای خود را به "خود خواهی خود" می فروشیم و ژست مدنیت می گیریم

خلاصه خیلی ها رای خود را می فروشیم، برخی به جووی برخی به گندمی و برخی نیز به گندم ری!

اما برخی ها معامله گران بسیار موفقی هستند و رای خود را نه به "خلق"
بلکه به "خالق" می فروشند اینها آنقدر زرنگ و محاسبه گرند که "تعیین قیمت" را هم به خدا واگذار می کنند چرا که به دست و دل بازی و کرم و منابع و موجودی لایتناهی طرف معامله واقفند و به همین دلیل رای که نه "جان" خود را هم به طرف می دهند...
البته این معامله توفیق می خواهد و خدا باید دست آدم را بگیرد


خدایا!

ما بی سلیقه ایم تو حاجات ما بخواه ورنه گدا مطالبه آب و نان کند!

واقعا اینگونه است اغلب ما در معامله به شیوه گدایان رفتار می کنیم در حالی که واقعیت این است که به گدا سکه طلا نمی دهند!

منِ نوعی اگر رای خود را به یک وعده ی پست یا گرفتن یک امتیاز و رانت بدهم و آن را نوشته یا نانوشته قرارداد کنم، بر چه اساسی بعدا باید از "طرف قراردادم" بیش از مقدار تعهداتش انتظار داشته باشم؟!
بالاخره به ده هزار تومان یک دبه ماست می دهند نه بیشتر!

حاصل سخن اینکه اگر رای خود را به خدا بفروشیم بدیهی است که بهای خدایی می گیریم

اگر قیمت رای خود را پیشرفت کشور و ایجاد تحول همه جانبه و ساختن آینده روشن برای دیارمان تعیین کنیم و آن را قرارداد کنیم می توانیم بعدا از طرف معامله انتظار داشته باشیم به تعهداتش عمل کند

البته دقت کنیم که ضمانت تحقق تعهدات این قرارداد "اهلیت" طرف است...


چون نه هر که سر بتراشد قلندری داند

منبع: کانال تلگرامی رسانه و مدیریت

برای مشاهده مطالب اجتماعی ما را در کانال بولتن اجتماعی دنبال کنیدbultansocial@

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین