هر آنچه لازم است تقدیم انقلاب می کنم

به گزارش بولتن نیوز، شهامت استاد احمد رضا دالوند ستودنی بود. رُک و با صراحت سخن می گفت و این اواخر در تاختن به هنرمندان غربزده و ادا و اطوارهای روشنفکرانه و رشد قارچ گونه گالری ها، لحظه ای آرام نداشت. بسیار مؤدب بود و زبانش از خشونت عاری، اما برای بسیاری تلخ و گزنده. رفاقت ما از همین جا آغاز شد، هر چند از سال ها پیش او را می شناختم. ابتدا به عنوان طراح و نقاش و سپس در کسوت تصویرگر مطبوعاتی و گاهی طراح گرافیک و البته بیشتر نویسنده و منتقد. به طبع آزمایی در یک رشته هنری اکتفا نکرد و به عنوان یک انسان فرهنگی و با فطرتی بیدار وارد فضای جنگ نرم شد و با عشق به حقیقت به جریان هنر انقلاب و مقاومت پیوست و این اواخر در تولید نشریه هنر و رسانه انقلاب (هور) به عنوان سردبیر و نویسنده مسئولیت پذیرفت . نشریه ای که در بنیاد فرهنگی روایت فتح و با همکاری حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و همراهی استاد شجاعی طباطبایی، سه شماره انتشار یافت و در مواجهه با مشکلات اقتصادی و بیماری ایشان، ناگزیر تن به تعطیلی داد. اندوه تعطیلی هور که شاید یگانه رسانه هنر مقاومت در شرایط فعلی بود، کمتر از اندوه بیماری و سایر مشکلاتش نبود و البته این در مقابل اندوهش از هنر منحط و غرب زده، هیچ نبود. کراهتش از آنچه دیرزمانی تجربه کرده بود و رغبتش به فضای هنر متعهد، به ذائقه برخی خوش نیامد و همکاریش با جبهه فرهنگی انقلاب را برنتافتند و او را به انزوا کشاندند. امیدوارم رسانه های کوچک و محدود دوستان واقعی اش اندیشه های این مرد آرمیده در خاک را به جامعه فرهنگی و هنری بر عهده گیرند و نام و یادش را زنده نگه دارند. انتشار بخشی از پیام های او را طبق درخواستش در بیمارستان، به بعد از زمان حیاتش موکول کردم. پیام هایی که این اواخر بین ما رد و بدل می شد و سابقه آن موجود است. "بسم الله. سلام. مدتی است متوجه واکنش های منفی از سوی برخی اهل رسانه نسبت به خودم شده ام. برخوردهای سرد. بی اعتنایی و برائت از دالوند را دارم به عینه می بینم . در جنگ نرم آبرو که سهل است هر آنچه لازم است تقدیم انقلاب می کنم. اما اینان که اهالی رسانه اند و اغلب دانسته و گاهی ندانسته در شمار خائنان صف می بندند، سعی دارند تا مرا به انفعال بکشانند. نمی دانند که هر روز به درگاه خداوند تکرار می کنم : صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و الضالین.توکل به خدای بزرگ."