ترامپ هیچ راهبرد واقعی درباره ایران ندارد

به گزارش بولتن نیوز، 'جان گلاسر' مدیر مطالعات سیاست خارجی اندیشکده 'کیتو' در یادداشتی با عنوان 'پیش بینی شکست؛ تحریم ها روی ایران جواب نمی دهد' افزود: ترامپ هفته هاست وقت خود را صرف مقابله با تهدید خیالی موج جدید پناهجویان کرده است. وی در واقع نگران است به گفته برخی نزدیکانش در دولت، هجوم پناهجویان با ورود بیماری و یا تروریست هایی ناشناخته با اصلیت خاورمیانه ای همراه باشد. اما داستان مهاجمان ایل و تبار بربرها تنها داستان بلندی نیست که در حال حاضر سیاست کاخ سفید را هدایت می کند؛ دولت وی طوفانی وحشتناک و خیالی از تهدید ایران هم به راه انداخته است.
در ادامه این یادداشت می خوانیم: دولت ترامپ از تاریخ 5 نوامبر (14 آبان ماه) تحریم های جدیدی علیه ایران اعمال کرده که نقض فاحش توافق هسته ای 2015 است که برنامه هسته ای ایران را محدود کرد. ناگفته نماند ترامپ در ماه می سالجاری از این توافق به صورت یکجانبه خارج شد و حال آنکه ایران به مدت 3 سال به صورت کامل به این توافق پایبند مانده است.
در واقع رویکرد خصمانه ایالات متحده نسبت به ایران ضرورتی است که بنا بر گفته های 'مایک پمپئو' وزیر امور خارجه آمریکا، باید با یک رژیم تروریستی صورت گیرد.
تحریم ها رفتار ایران را بهتر نمی کند چراکه کشورهای تحریم کننده سابقه بسیار بدی در تغییر رفتار کشور مورد نظر از طریق اعمال تحریم ها دارند. کاخ سفید بر این باور است که تحریم ها ایران را به اندازه ای تضعیف می کند که دیگر قادر به تامین منابع لازم برای انجام سیاست های خود نخواهد بود.
اما یک مطالعه اخیر گروه بین المللی بحران با نگاهی ویژه به تاریخ تحریم ها علیه ایران می گوید: 'داده های تاریخی نشان می دهد که بین تامین منابع ایران و رفتار منطقه ای آن رابطه چندانی وجود ندارد. بنا به گزارش گروه بین المللی بحران، حدی که در آن جمهوری اسلامی احساس تهدید و یا فرصت کند، رفتار آن را تعریف می کند. بنابراین سیاست های تهاجمی دولت ترامپ بیش از آنکه مانع فعالیت های منطقه ای ایران شود، آن را تشدید می کند.
از سوی دیگر تحریم های اعمال شده بیش از آنکه بر حکومت فشار آورد، به مردم عادی آسیب می زند. در واقع با گفتن اینکه تحریم ها تغییر رفتاری در تهران ایجاد نمی کند نمی توان نتیجه گرفت این تحریم ها بر روی مردم ایران تاثیری نمی گذارد.
به عبارت دیگر تحریم ها موجب تضعیف اقتصاد کشور و ابزاری برای آزار مردم عادی هستند و هر روز شمار ایرانیانی که شغل خود را از دست می دهند بیشتر می شود و با کسب درآمد کمتر و تورم بالا، دیگر توانی برای فراهم کردن نیازهای اساسی آنها باقی نمی ماند.
تحریم های ایالات متحده صدها بانک و شرکت ایرانی را هدف قرار داده و واردات مواد غذایی و دارو و سایر کمک های بشردوستانه را دشوار می سازد. لذا نجات جان بیماران مبتلا به هموفیلی و انواع مشخصی از سرطان تحت تحریم ها بسیار دشوار می شود. زندگی هزاران بیمار در معرض خطر است.
به طور قطع سیاست دولت ترامپ از اعمال فشار حداکثری بر ایران، وادار کردن این کشور برای ازسرگیری توافق هسته ای نبوده است چراکه اگر اینگونه بود، ترامپ هیچگاه از توافق بین المللی هسته ای که یکی از قوی ترین موافقتنامه های منع گسترش سلاح در تاریخ است، خارج نمی شد.
از سوی دیگر در حالیکه ترامپ رفتار منطقه ای ایران را توجیه سیاست سختگیرانه خود علیه این کشور می داند، به سختی کسی می تواند باور کند این سیاست رفتار ایران را تغییر دهد.
بهتر است بگوییم هدف ناگفته دولت ترامپ از تحریم ها این است که فشار را تا اندازه ای بر ایران افزایش دهد که ایران در نهایت پای میز مذاکره بیاید و به توافقی یکجانبه متعهد شود و حاکمیت خود را در ازای ذره ای مزایای اقتصادی و امتیاز از واشنگتن تسلیم کند.
اما فراموش نکنیم ایران پیش از این هم پای میز مذاکره رفته بود و مزیت لازم را کسب نکرده است. تهران طبق قانون بازی کرد اما آمریکا عهدش را شکست. حقیقت این است رئیس جمهوری آمریکا هیچ راهبرد واقعی ندارد و سیاست فشار حداکثری ترامپ زاییده بغض و کینه وی برای پیشی گرفتن از روسای جمهوری پیشین، تهدید ایران و فرمانبرداری از متحدان منطقه ای خود است.
***'نشریه آمریکایی نشنال اینترست در طول تقریبا سه دهه فعالیت از آغاز کار خود را با تمرکز بر سیاست خارجی شروع کرد. این نشریه در سال 1985 توسط 'ایروینگ کریستول' و 'اوون هریس' تأسیس شد و با متفکران و دولتمردانی همچون 'دیسرائیل'، 'بیسمارک' و 'هنری کیسینجر' ارتباط دارد. گرچه سیاست های بین المللی در چند دهه گذشته بطور قابل توجهی تغییر کرده است، اما اساسنامه این نشریه همچنان بدون تغییر باقی مانده و تمرکز خود را بر روی سیاست خارجی در راستای منافع ملی آمریکا قرار داده است'.