۷۴ درصد جمعیت عشایر فعال هستند

به گزارش بولتن نیوز، بر اساس گزارش مرکز آمار ایران و طبق نتایج حاصل از سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ١٣٩٥، جمعیت کشور ۷۹ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۲۷۰ نفر بوده که ٢٦ درصد در نقاط روستایی سکونت دارند.

اولین سرشماری کشاورزی ایران در سال ١٣٥٢ فقط در نقاط روستایی اجرا شد و پس از آن در سال‌های ١٣٦٧، ١٣٧٢ و ١٣٨٢ سرشماری کشاورزی به صورت عمومی (نقاط شهری و روستایی) به مرحله اجرا درآمد.

سرشماری عمومی کشاورزی ١٣٩٣ چهارمین سرشماری عمومی کشاورزی کشور بود که مهرماه آن سال به مرحله اجرا درآمد که در این سرشماری بیش از چهار میلیون بهره‌بردار کشاورزی در سطح کشور سرشماری شدند و سهم بهره‌برداران روستایی ٨٧ درصد بوده است.

بر این اساس مساحت اراضی کشاورزی کشور ١٦,٥ میلیون هکتار است که ٩٢ درصد در مناطق روستایی واقع شده است. همچنین مساحت اراضی زراعی کشور ١٤.٧ میلیون هکتار که ٩٣ درصد در مناطق روستایی و اراضی باغی١.٨ میلیون هکتار بوده که ٨٩ درصد آن در نقاط روستایی واقع شده است.

همچنین مطابق نتایج سرشماری عشایر کوچنده ١٣٨٧، جامعه عشایر کوچنده ایران شامل ١٠٢ ایل و ٥٩٧ طایفه مستقل است. از نظر تعداد جمعیت، ایل‌های بختیاری، قشقایی و ایلسون (شاهسون) بزرگ‌ترین و مهم‌ترین ایلات کشور هستند.

جامعه عشایر کوچنده کشور از ۲۱۲ هزار و ۶۶۰ خانوار با جمعیت یک میلیون و ۱۸۶ هزار و ۸۳۰ نفر تشکیل شده است. ٥١,٣ درصد افراد این جامعه را مردان و بقیه را زنان تشکیل می‌دهند. ٦٣ درصد افراد شش ساله و بیشتر جامعه عشایر کوچنده باسواد و بقیه بی‌سوادند. نرخ باسوادی در مردان ٧٠.٩ درصد و در زنان ٥٤.٨ درصد است. امرار معاش عشایر کوچنده وابسته به فعالیت دامداری است و اصلی‌ترین هدف آن‌ها از کوچ نیز استفاده از منابع طبیعی برای چرای دام‌هاست.

هر چند جمعیت عشایر کوچنده نسبت به کل جمعیت کشور بسیار کم است اما این جامعه با بهره‌گیری از ٢٨ درصد مراتع کشور، ٣٠ درصد دام سبک (٢٢ میلیون رأس گوسفند و بره و بز و بزغاله) و چهار درصد دام سنگین (٣٠٥ هزار رأس گاو و گاومیش و شتر) را در اختیار داشته و حدود ٢٥ درصد گوشت قرمز کشور (١٩٠ هزار تن) را تولید می‌کنند.