فردوسی پور بدبین نیست، سطح توقعات را منطقی می کند

گروه فرهنگی - چیزی در عالم مملکت داری داریم به اسم توقعات فزاینده. که نباید باشد. یعنی هر چه در یک کشور توقعات فزاینده وجود نداشته باشد، آن مملکت در آرامش بهتری قرار خواهد گرفت. چون همین که فرض کنی در فلان زمینه می توان بهتر بود و الان در آن نقطه بهترین نیستیم، خودش می تواند روح و روانت را به طور کامل قلقلک دهد. اما بدی داستان آنجاست که آن نقطه ایده ال، با حقیقت تو فاصله دارد. یعنی با توجه به واقعیت های موجود، عملا امکان رسیدن به آن نقطه وجود ندارد. اما با بازی های رسانه ای، در ذهن مردم نقش بسته که ما باید در آن نقطه باشیم. و این، همان جاست که مردم را به آشوب می اندازد.

به گزارش بولتن نیوز، این قاعده در دنیای ورزش و فوتبال هم هست. خصوصا این روزها که جام جهانی هم هست و ایران عزیز ما در آن حضور دارد. باید بپذیریم که قبل از آغاز بازی ها و روی کاغذ، حقیقتا کسی از تیم ما توقع نداشت چنین بازی های درخشانی از خود به نمایش در آورند. و حقیقت هم معلوم نیست در آینده با همین کیفیت به بازی ها ادامه دهد.

این وسط، خیلی ها به فردوسی پور اعتراض کردند که چرا مدام ایران را ضعیف نمایش می دهی. و آنرا به این قضیه ربط می دهند که ایشان کلا خودباوری ندارد و در پی تضعیف اعتماد به نفس ملی است. در حالی که به نظر می رسد فردوسی پور بیشتر از آنکه چنین روحیه ای داشته باشد، واقع بین است. و بر اساس همین واقع بینی، در حال منطقی کردن سطح توقعات است. تا اگر خدای نکرده فردا روزی ایران از گروهش بالا نرفت، کل جامعه دچار سرخوردگی نشود.

به نظر می رسد قضاوت های ما از رفتار دیگران چندان با انصاف سر و کاری ندارد و اولین ربطی که به ذهن خودمان می رسد را به دیگران منتسب می کنیم. در حالی که اخلاق حکم می کند از قضاوت دیگران بر حذر باشیم و با دیدن ابعاد مختلف موجود، افراد را بررسی کنیم.