اربعین؛ تاریخ ساز آینده تاریخ بشر

گروه دین و اندیشه: سینا واحد – محقق و فعال فرهنگی، در یادداشت پیش رو به واقعه پیاده روی اربعین و حضور میلیون ها نفر در این مراسم پرداخته و معتقد است آینده تاریخ بشر در پرتوی شهاب‌های خونین یک «سر بریده» شکل خواهد گرفت؛ «سر بریده» تاریخ سازی که، بیش از سه هزاره گذشته، حضرت موسی پیامبر فرعون شکن در دل تاریکی‌های کوه طور، در رثای آن سر نازنین بریده، نوحه سرایی کرد و آنچنان گریست که «کوه طور» هم، همراه زمزمه‌های اشک ریزان «موسی» شد و باران گریه را آغاز کرد.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

باز این چه شورش است که در خلق عالم است...

کلماتی مهرآفرین و قدرتمند و تکان دهنده، که همه ایران آن را می‌شناسند و در آستانه رسیدن ماه اقتدار، آن را بر در و دیوار و حتی سقف بزرگ شهر، چونان امواج کف آلود حیرت آور سواحل ناآرام، پر تحرک و پرقدرت، مشاهده می‌کنند و همراه با این امواج ناآرام، روحی ناآرام و قلبی متلاطم را، آماده در آغوش گرفتن «ماه محرم» می‌شوند.

اما و اما، به نظر می‌رسد «تکانه‌ای» عظیم و «شورشی»، به همان معنای «شورش» در شعر محتشم، در جغرافیای پهناور کلمه «حسین» رخ داده است؛ که این «شعر محتشم» را، باید در آستانه «اربعین» بازخوانی تاریخی کرد و دوباره با آن ملاقات نمود و چشم در چشم مفاهیم پرقدرت و پرتحرک و به جنبش درآورنده چشم‌ها و زبان‌ها و سپس «قلب‌ها»، دوخت!

اگر می‌شد، جناب محتشم شاعر را برای دیدن «اربعینی» که در حال شدن است، دعوت کرد؛ و شاعر کلمات «شورش محرم»، می‌آمد و می‌دید، می‌گفت؛ این حادثه، با این حرکت، یا این پدیده بزرگ، یک صدای دیگر...! از «محرم» است. یک شورش دومین حسینی است که در گذشته‌های گذشته و تاریخ‌های سپری گشته، نبوده است.

... این یک حقیقت نو و پیش رونده و مسحور کننده انسانی است که از «خون همیشه تازه سر بریده حسین» طلوع کرده است و از همه شگفتی‌های تاریخ تمدن بشر و از همه هیجان‌های جوامع انسانی، پیش خواهد افتاد و همه را پشت سر خواهد نهاد و بر قله غرور و غیرت و عشق همه روح‌ها و ذهن‌های جست‌وجوگر «معنای نو» از آسمان و زمین و «معنای نو» از حرکت تاریخ و نیز «معنای نو و پرشورش و پرهیجان» از «آینده تاریخ»، خواهد نشست.

آری، ای عزیز هم وطن، آینده تاریخ بشر در پرتوی شهاب‌های خونین یک «سر بریده» شکل خواهد گرفت؛ «سر بریده» تاریخ سازی که، بیش از سه هزاره گذشته، حضرت موسی پیامبر فرعون شکن در دل تاریکی‌های کوه طور، در رثای آن سر نازنین بریده، نوحه سرایی کرد و آنچنان گریست که «کوه طور» هم، همراه زمزمه‌های اشک ریزان «موسی» شد و باران گریه را آغاز کرد.

و در پی آن، «حضرت زکریا»، از رب الارباب جهان خواهش می‌کند، فرزندی به او عطا کند که «هم سرنوشت» حسین در «آینده تاریخ» باشد.

و بیش از دو هزاره گذشته، این «هم سرنوشتی» در سرزمین فلسطین که تحت سلطه نظامی و سیاسی امپراتوری رم باستان بود، اتفاق افتاد و «حضرت یحیی» به «حضرت زکریا» هدیه داده شده و بزرگ شد تا «هم سرنوشت» یک «سر بریده آینده ساز» باشد. چنین شد که با تمام خیانت علیه حکومت «روم» دستگیر و زندانی شد و سپس به دستور حاکم رومی فلسطین، سرش در زندان از تن جدا شده و بر سینی طلا در پیش روی بزم شبانه حاکم رومی و رقاصه معروفش «سالومه» قرار گرفت!

آری، ای برادر هم وطن و ای عزیز خاک ایران، بیش از دو هزاره گذشته، این عیسی ناصری بود که در «ناصریه» در دل تاریک تاکستان‌های مه افشان شده، برای «سر بریده حسین» زمزمه غمگساران سر داد و آنچنان گریست، که هنوز صدای گریه‌اش را می‌توان بر روی موج تاریخ صداقت‌های فراموش شده، شنید!

عیسایی که «تولدش» حاکم بر آغاز سال قاره اروپا، شده است.

«گریه کن» بزرگ «سر بریده حسین» بود و نخستین جوانی بود که «زمزمه‌گر غمگسار»، غروب زندگی شده بود و «حواریون» هم، همواره زمزمه‌ها، تاکستان‌ها را، با گریه‌ها، هم راز می‌کردند و در گرداگرد «مسیح مقدس» یا «حسین»، می‌گفتند و با کلمه «حسین»، کوه‌ها و بادها را، نوازش می‌کردند تا «زمین»، آرام یابد و در برابر بزرگ‌ترین فاجعه تاریخ بشر و رگبار پیوسته سرنیزه‌ها و شمشیرهای ستم، بر «سری» که گهواره مهر آفرینش، تنها «قلب» پیامبر بود، «شورش نکنند» و «ناآرام، برای همیشه نگردند و تاریخ و حیات اجتماعی بشریت جهل زده و دور از حق شده را، برای همیشه تلخ کام بدون پایان ننمایند و «دوزخ» را بر روی زمین و در میان کوه‌ها و بادها، قرار ندهند!

همان طور که ما در سایه معصومیت آرام کوه طور، بر گرد «مسیح» حلقه، زده‌ایم و یا «حسین» یا «حسین» می‌گوییم، «آینده تاریخ بشر»، با حلقه‌های میلیونی جوانان زمین ناراضی در میان همه کوه‌ها و بادهای پاکیزه نوازشگر، یا حسین یا حسین، می‌گویند و با زمزمه‌ غمگسارانه پرهیبت و پرغیرت؛ تاریخ زمین و زمان و آینده را، در دایره جهانی نام «حسین» می‌نگارند.

انتهای پیام/#