حمله به غیرنظامیان سودان جنوبی پایان یابد

به گزارش بولتن نیوز، پیتر مائورر در جلسه جنبی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در جمع رهبران کشورهای جهان با اشاره به وخامت اوضاع فعالیت های بشردوستانه در سودان جنوبی اظهار کرد: اوضاع فعالیت های بشردوستانه به سرعت در حال وخامت و غیر قابل کنترل تر شدن است. تعداد افراد متاثر از این شرایط به میلیون ها تن می رسد و سهم بزرگی از جمعیت سودان جنوبی این وضعیت وخیم را تجربه می کنند.
وی همچنین افزود: عواقب این درگیری ها از خطوط مقدم فراتر رفته و کمبود شدید غذا باعث بحران اقتصادی و آوارگی گسترده مردم شده است.
رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ در ادامه این سخنرانی با اشاره به حوادثی که منجربه مرگ 2 تن از کارکنان کمیته بین المللی صلیب سرخ در افغانستان و سودان جنوبی شد، خواستار احترام به حقوق بین المللی بشردوستانه شد.
وی اظهار کرد: از نیروهای مسلح می خواهیم غیرنظامیان و کارکنان سازمانهای بشردوستانه حمله نکنند؛ به حقوق بین المللی بشردوستانه و بویژه اصل تفکیک غیرنظامیان و نظامیان احترام بگذارند؛ زنان، کودکان، سالمندان و معلولان را از هر نوع خشونتی – از قبیل خشونت جنسی- مصون دارند و از امکانات درمانی، زخمی ها، بیماران و کارکنان خدمات درمانی حفاظت کنند.
رئیس کمیته بین المللی صلیب سرخ از بازیگران منطقه ایی و رهبران سیاسی و سنتی خواست اهمیت احترام به حقوق بین المللی بشردوستانه را به تمام طرف های درگیر یادآوری کنند.
کمیته بین المللی صلیب سرخ عمیقا نگران شرایط بشردوستانه سودان جنوبی است که اثرات گسترده ای به جا گذاشته است.
سودان جنوبی که از سال 2011 استقلال خود را از سودان اعلام کرد، از سال 2013 با جنگ داخلی روبه رو شده است. تاکنون بیش از 300 هزار نفر در طول درگیری ها میان گروه های مختلف و نیروهای دولتی کشته شدند.
آمار مربوط به خشونت های سودان جنوبی حاکی از شدت این خشونت ها علیه غیرنظامیان است. از 12 میلیون جمعیت این کشور، چهار4 میلیون نفرآواره شده اند که 2 میلیون نفر در داخل سودان جنوبی و 2 میلیون نفر خارج از مرزهای این کشور آواره شده اند. درهمین حال، از هر 2 شهروند این کشور یک نفر دچار گرسنگی شدید و نیازمند کمک غذایی است.
خشونت ادامه دار سبب آوارگی گسترده یک سوم جمعیت سودان جنوبی شده است، برخی از این آوارگان از ترس جان آواره اما برخی دیگر وادار به جابجایی شده اند.
حتی در نقاطی که درگیری های خط مقدم فروکش کرده است، همچنان جوی از ارعاب و وحشت زندگی افرادی را که آواره نشده اند در برگرفته است. حملات هدفمند و کمبود سوخت امکان یک زندگی عادی را برای مردم غیر ممکن کرده است.