پایانی دیرهنگام برای دولت ائتلافی آلمان

به گزارش بولتن نیوز، متعاقب جدی تر شدن رقابتهای انتخاباتی در آلمان، تقابل دو حزب سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی در این کشور به نقطه اوج خود رسیده است. در این میان، دیگر سخن گفتن از وجود دولت ائتلافی در آلمان اساسا معنا و مفهوم خود را از دست داده است. به عبارت بهتر، دوران همزیستی مسالمت آمیز دو حزب رقیب آلمانی در دولت ائتلافی به پایان رسیده و از اکنون، سوسیال دموکراتها و دموکرات مسیحی ها به مثابه دو رقیب سرسخت در مقابل یکدیگر صف آرایی کرده اند.

نکته قابل تامل اینکه برخی اعضای دولت مرکل که تا کنون به علت حضور در دولت ائتلافی ترجیح می دادند اختلافات خود با صدر اعظم آلمان را عیان ننمایند، در برهه فعلی سکوت خود را شکسته و انتقادات خود از وی را علنی کرده اند. یکی از این افراد،کاترینا بارلی  وزیر خانواده دولت مرکل است.

بارلی در خصوص صدر اعظم آلمان و مواضع وی می گوید:

"مرکل در هیچ موضوعی یک موضع واقعی را اتخاذ نمی کند. بسیاری از شهروندان و رای دهندگان  آلمانی از مرکل خسته شده اند. به تازگی و در عرض چند هفته حدود 22 هزار نفر به عضویت حزب سوسیال دموکرات در آمده اند. با توجه به رکود سال های اخیر می توان این روند را یک انفجار دانست. به نظر من این وضعیت از جو خوش بینی ایجاد شده که مارتین شولتز، نامزد صدر اعظمی آلمان از حزب سوسیال دموکرت ایجاد کرده است."

فارغ از اینکه جنس سخنان وزیر خانواده مرکل کاملا انتخاباتی و در راستای تقویت مواضع حزب سوسیال دموکرات و مارتین شولتز نامزد صدر اعظمی این حزب می باشد، این سخنان نقطه آشکار ساز پایان حیات دولت ائتلافی ضعیف موجود در آلمان است.

بدیهی است که تکرار این دولت ائتلافی برای بسیاری از شهروندان آلمانی حکم یک کابوس را دارد. در جریان رقابتهای انتخابات سراسری گذشته در آلمان، دموکراتهای آزاد به عنوان حزب متحد دموکرات مسیحی ها، نتوانست به پارلمان راه پیدا کند. در چنین شرایطی مرکل و حزب دموکرات مسیحی برای تشکیل دولت، چاره ای جز ائتلاف با احزاب مخالف خود نداشتند.

پس از اینکه رایزنی های حزب دموکرات مسیحی با حزب سبز آلمان به نتیجه نرسید، این حزب ناچار شد با اصلی ترین حزب مخاتلف خود یعنی سوسیال دموکراتها دولت ائتلافی تشکیل دهد. حضور افرادی مانند اشتاین مایر، زیگمار گابریل و اشتاین بروک در دولت مرکل، از نکات قابل توجهی بود که ذهن بسیاری از تحلیلگران مسائل اروپا را به خود مشغول کرد. از همان ابتدا مشخص بود که جمع شدن این افراد با مرکل در یک چارچوب سیاسی امکانپذیر نیست.

پس از تشکیل دولت ائتلافی آلمان، وزرای آلمانی ترجیح دادند نوعی همزیستی اجباری و مسالمت آمیز را با یکدیگر در پیش گرفته و در دورانی که با یکدیگرتشکیل دولت داده اند، از انتقاد صریح و مستقیم علیه یکدیگر پرهیز کنند.

با این حال متعاقب وقوع بحران پناهجویان در سال 2015 میلادی، برخی از اعضای دولت ائتلافی از جمله زیگمار گابریل که سمت معاونت مرکل را بر عهده داشت، صراحتا سیاستهای صدر اعظم آلمان و حزب دموکرات مسیحی در قبال پناهجویان را مورد انتقاد قرار داد. مشابه چنین انتقاداتی نیز از سوی اشتاین مایر علیه مرکل مطرح گردید. در هر حال، دولت ائتلافی المان طی سالهای اخیر بسیار شکننده بود و همین مسئله، قدرت مانور مرکل در صحنه سیاسی و اجرایی آلمان را محدود می ساخت.

هم اکنون سوسیال دموکراتها و و احزاب متحد مسیحی در تقابل تمام عیار تازه ای با یکدیگر قرار گرفته اند که پیش شرط این تقابل، در هم شکسته شدن دولت ائتلافی موجود در آلمان است. مطابق آخرین نظرسنجی های صورت گرفته در آلمان، احزاب متحد مسیحی توانسته اند گوی سبقت را از سوسیال دموکراتها بربایند. با این حال باید در انتظار نتایج نهایی انتخابات سراسری در آلمان و نحوه چینش دوباره قدرت در این کشور ماند.