یک کارگردان و کروگراف آلمانی میگوید: تئاتر، نمایش چهره به چهره نیست و ما همیشه عادت داریم به تصاویر نگاه کنیم در حالی که نمیدانیم چطور باید به حرکات بدن نگاه کنیم.
به گزارش بولتن نیوز، لوران شتوان ـ کارگردان و طراح حرکت آلمانی ـ که به دعوت بیستمین جشنواره بینالمللی تئاتر دانشگاهی برای برگزاری کارگاه کروگرافی و همچنین اجرای نمایش نمایش ( ژ(یو) Je(u) ) به ایران سفر کرده است، در گفتوگویی با ایسنا درباره نمایش خود بیان کرد: من میخواهم مردم را مجبور کنم تا نوع نگاه متفاوتی به تئاتر داشته باشند. به بدن نگاه کردن بسیار سخت است و این نمایش یک پرفورمنس است که بدن و حرکات موزون (رقص) را با هم هماهنگ و همینطور هم پرفورمنس و تصویر را با هم ترکیب میکند. ما همیشه عادت داریم به تصاویر نگاه کنیم ولی نمیدانیم که چطور باید به حرکات بدن نگاه کنیم!
او ادامه داد: هدفم از اجرا این بوده است که در یک نمایش عادی بیشتر به بدن و حرکات پنهان آن توجه شود. من با انجام حرکات مختلف در نمایش فرد را وادار میکنم تا به اجزای بدن بیشتر از ظاهر توجه شود.
او تصریح کرد: سبک این نمایش نوعی از حرکت موزون است، ولی حرکت پرسشگرایانه که همراه با پرسش است.
به گزارش ایسنا، در خلاصه این نمایش آمده است: «چشمها همیشه حقیقت را نمیگویند! سکوت خوب است! انسانها در سکوت بهتر فکر میکنند، به همه مسائل با دقت بیشتری نگاه میکنند، به اطراف توجه و سعی میکنند خودشان را در اختیار محیط قرار بدهند، اما در اینجا یک سوالی مطرح میشود که انسان تا چه اندازه میتواند این سکوت را تحمل کند؟!
این اثر، نمایشی بیکلام است که در سکوت اجرا میشود و تنها صدایی که گه گاهی سکوت فضا را میشکند، صدای نفس تک بازیگر آلمانی نمایش است.
بیستمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران، از 15 اردیبهشت آغاز و تا 23 اردیبهشت به دبیری مهدی گمار در ادامه دارد.