از افشاگری نعمت زاده تا صنعتی که رو به زوال است/ قاچاق سالانه 7 میلیارد دلار پوشاک از کدام کشور صورت می گیرد؟

گروه اقتصادی: 90 درصد از پوشاکی که در بازار خرید و فروش می شود، وارداتی است؛ قانونی یا غیرقانونی. خط کشی برای اینکه مصرف کننده تشخیص بدهد که کدام جنس به صورت قاچاق وارد شده یا قانونی وجود ندارد.

به گزارش بولتن نیوز، واقعیت این است که تعرفه واردات پوشاک بالاست. تنها کالایی است که به صورت چمدانی قابل نقل و انتقال به داخل کشور است. روزها دهها پرواز از ترکیه، چین، هند، تایلند و مالزی به ایران وارد می شود که بخش قابل توجهی پوشاک وارد می کنند. این کالاها یا مصرف خانگی می شوند یا وارد مغازه های فروش کالاهای پوشاک می شوند. نتیجه این اتفاق از بین رفتن صنعت قدیمی نساجی است.

اگرچه سالهاست که تولیدکننده های پوشاک و صنایع نساجی فریاد اعتراضشان بالاست اما این اعتراض ها به جایی نرسیده است. هرچند که در آخرین روزهای حضور محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت به نقل از او در محافل غیررسمی اعلام می شود که تهدید به افشاگری در خصوص واردات و قاچاق پوشاک کرده، اما واقعیت این است که این صنعت هم مثل خیلی از صنایعی که در سالهای گذشته از دست رفتند، نفسش به شماره افتاده است.

محمد رضا نعمت زاده وزیر صنعت در بین جمعی از فعالان اقتصادی با اشاره به میزان وحشتناک واردات و قاچاق پوشاک، گفته است که سالانه دو میلیارد دلار پوشاک وارد کشور می شود که ضربه سنگینی به صنعت پوشاک وارد می کند.

او اضافه کرده: «من بالای 70 درصد تقصیر را از مسئولین دولتی و برخی از وزارت خانه ها می دانم؛ از گمرک و وزارت اقتصاد گرفته تا بانک مرکزی، عمدا برخی می خواهند صنعت پوشاک کشور نابود شود چون سود و منفعتشان در واردات و حتی قاچاق است.»

نعمت زاده تاکید کرده که: «من منتظر تعیین تکلیف دولت بعدی هستم؛ اگر هر کسی بخواهد سر کار بیاید و برنامه ای نداشته باشد مفصل این ها را افشا خواهم کرد.»

به گفته وی با این روند کمتر از دو سال آینده کلا صنعت پوشاکمان تعطیل خواهد شد.

نساجی به قدمت 300 سال

اگرچه صنعت نساجی در ایران قدمتی 300 ساله دارد، اما صنعت نوین نساجی از سال 1314 پایه گذاری شد. از سال ۱۳۱۴ به بعد تولید منسوجات پشمی و نخی سیر صعودی داشت تا انجا که در سال ۱۳۴۵ ایران از ورود پارچه های نخی بی نیاز شد و در همین سال دو سوم پارچه های پشمی و پتوی مورد نیاز مردم از طریق منابع داخلی و یک سوم بقیه از خارج تامین شد.

تعداد خیلی زیادی نیز واحد های نساجی نخی و پشمی با مقیاس کوچک شروع به کار کردند که بیشتر انها در اصفهان و تهران و یزد استقرار داشتند.

بر اساس این گزارش، در صنعت در صنعت نساجی حدود 66 هزارمیلیارد ریال سرمایه گذاری شده است؛ یعنی 5 درصد نسبت به کل صنعت. سهم ارزش افزوده بخش نساجی و پوشاک حدود 18 هزار و 340 میلیارد ریال است، رقمی که سهمی سه درصدی نسبت به کل صنعت به خود اختصاص داده است.

آخرین آمارها حکایت از ارزش صادرات 5.1 میلیارد دلاری محصولات نساجی در سال گذشته دارد، با این حال این صنعت در مقایسه با رقبای آن در ترکیه بسیار عقب تر است

95 درصد پوشاک وارداتی ایران از سه کشور چین، امارات متحده عربی و ترکیه صورت می‌گیرد که سهم چین 70 درصد، امارات 18 درصد و ترکیه 7 درصد است؛ بنابراین دور از ذهن نیست که بگوییم بیشترین حجم قاچاق پوشاک به ایران برخلاف تصور، کشور ترکیه نیست و چین بیشترین حجم را به خود اختصاص داده است.

آنطور که مقامات وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام می کنند، میزان قاچاق پوشاک سالانه رقمی در حدود 7 میلیارد دلار است. عددی که می تواند به راحتی جذب صنایع داخلی شود و هم موجب رونق صنایع و هم احیای برندهای قدیمی پوشاک ایرانی شود.