جایگزینی غول آهنی با کارگران نفت / خطر ربات‌ها برای اشتغال در نفت

یک غول آهنی توسط یک شرکت تولیدکنندگان ربات‌های نفتی جای بسیاری از کارگرها را در خلیج مکزیک گرفته‌است.

این غول وظیفه خطرناک اتصال خطوط لوله را به راحتی انجام می‌دهد و می‌تواند جای صدها نفر را بگیرد. لوله‌ها باید چندین مایل در اقیانوس بروند و به صخره‌های بزرگ نفتی برسند و سپس نفت با انفجارهای مهیب در دل اقیانوس به روی زمین می‌آید. حالا همه این کارها توسط ربات‌ها انجام می‌شود. دیگر خطری کسی را تهدید نمی‌کند اما این کارگران کار خود را به یک ربات باخته‌اند.

هر رباتی که ساخته می‌شود و در عرصه نفت مشغول به کار می‌شود باعث از بین رفتن شغل تعدادی از کارگران نفتی می‌شود. یکی از کارگران با وجود سختی‌هایی که در این زمینه تحمل می‌کرده، می‌گوید: «من کارم را دوست داشتم؛ دلم می‌خواهد دوباره به سواحل خلیج بازگردم و کارم را انجام بدهم اما یک ربات جای من را گرفته‌است.»

حالا همه‌چیز خلاف میل این کارگران است. با وجود اینکه صنعت نفت جهان دوباره در مسیر صعود قرار گرفته و از سقوط نجات پیدا می‌کند بسیاری از شغل‌های این صنعت هنوز وضعیت بدی دارند. تعداد کارگرانی که در صنعت نفت مشغول به کار بودند یک‌سوم شده‌است. این مشاغل دیگر هیچ‌گاه به دست کارگران بازنمی‌گردد و آنها بدون تردید باید به فکر شغل دیگری باشند.

 انقلاب ربات‌های نفتی

ترکیب جدیدی ایجاد شده که شغل کارگران نفتی را از آنها می‌رباید، از یک‌ سو کارآمدی چاه‌های حفاری‌شده و از سوی دیگر اتوماسیون باعث شده تعداد کارگرانی که برای هر چاه نفتی مورد نیاز بوده کاهش پیدا کند.

دنیس یانگ رئیس یکی از شرکت‌ها در سان‌فرانسیسکو می‌گوید: «این صنعت به تجهیزات مهمی در زمینه حفاری نیاز دارد. در کنار حفظ چاه‌ها نیز به تجهیزات ویژه‌ای نیاز دارد. به‌همین خاطر است که صنعت نفت بیشترین بهره را از اتوماسیون و پیشرفت تکنولوژی می‌برد.»

او در ادامه می‌گوید: «زمانی بود که شما برای حفاری به تجهیزات کوچکی مثل آچار و پیچ‌گوشتی نیاز داشتید اما حالا همه کارها بر عهده ماشین‌هاست. آنها آن‌قدر پیشرفته شده‌اند که کار انسان‌ها را انجام می‌دهند.»

یکی از فعالان این عرصه می‌گوید حالا تمام چیزی که برای اداره یک چاه برای انجام عملیات حفاری نفتی نیاز دارد، یک لپ‌تاپ ساده است. به‌این‌ترتیب اکثر کارها در عرصه نفت بیشتر به تکنولوژی مربوط است و دیگر کاری فیزیکی به شمار نمی‌آید.

در دوره انقلاب نفت شیل، اکثر شرکت‌ها سر خود را با حفاری نفت گرم کرده بودند. آنها آن‌قدر نفت از دل زمین بیرون کشیدند که چاق و فربه شدند و به توانایی‌های زیاد دست پیدا کردند. در واقع شرکت‌ها با ترکیبی از تکنولوژی و نیروی انسانی موفق شدند و به پیشرفت دست یافتند.

در آن زمان قدرت انسانی حرف اول را در درآمدزایی شرکت‌های نفتی می‌زد. اما حالا شرایط به کلی تغییر کرده و این ماشین‌ها هستند که برای شرکت‌ها و غول‌های نفتی درآمدزایی می‌کنند. حتی رئیس موسسه آماری بیکرهیوز نیز به این مسئله اشاره کرده و آن را تغییری بزرگ دانسته‌است.

نابورس اینداستریز یکی از شرکت‌های فعال برای نفت ساحلی است و امید دارد با پیشرفت تکنولوژی، تعداد کارگران خود را در هر سایت از ۲۰ نفر به ۵ نفر کاهش بدهد. این شرکت به دنبال اتوماسیون حفاری نفتی است.

چاه‌های نفتی نیز آن‌قدر کارآمد شده‌اند که می‌توان سال‌ها از آنها نفت استخراج کرد. به این‌ترتیب دیگر نیازی نیست که شرکت‌ها به سراغ سایت‌های جدید بروند و نیروی بیشتری را استخدام کنند. تأثیر تکنولوژی بر صنعت نفت هم در بخش بالادستی و هم در بخش پایین‌دستی خودش را به خوبی نشان داده‌است. رئیس بخش پشت میز می‌نشیند، لپ‌تاپش را جلوی رویش می‌گذارد و با فشار یک دکمه، کار ده‌ها کارگر را انجام می‌دهد. این اتوماسیون است که صنعت نفت را متحول کرده‌است.