شورای شهر تمام دغدغهاش باید حل مشکلات شهر باشد. حمل و نقل عمومی شهر تهران با وجود اینکه در یک دهه گذشته به شدت توسعه پیدا کرده است، اما هنوز کارهای زیادی برای افزایش کمی و کیفی آن وجود دارد که ...
گروه سیاسی: سعید صادقلو* در یادداشت پیش رو که در مورد انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستاها نگاشته، معتقد است شورای شهر دارای فلسفۀ حیاتی و مهم در هر شهر است و در واقع حکم قلب شهر را ایفا میکند. اگر این قلب به خوبی خون را پمپاژ نکند و وظایف حیاتیاش را خوب انجام ندهد، پدیدۀ جغرافیایی شهر دچار بیماری و در نهایت زوال خواهد شد.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی دراختیار خبرنگار ما قرار گرفته، به شرح زیر است:
تا انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا زمان اندک و حساسی باقی مانده است. شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش مرکب از 31 عضو است که وظایف سنگینی از قبیل انتخاب شهردار و نظارت بر ادارۀ امور شهر را بر عهده دارند. طبق آخرین آمار، حدود 3000 نفر برای ورود به شورای شهر کاندیدا شدهاند که حدود 2500 نفر را مردان و 500 نفر را زنان تشکیل میدهند. سوال اینجاست که آیا اشخاصی که به نوعی آقازاده هستند، ورزشکار هستند و یا به هر نحوی اطلاعی از نحوه مدیریت سیاسی-شهری ندارند، چگونه به خود اجازه میدهند که به این عرصه تعهد آفرین ورود کنند؟ شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش، فضای جغرافیایی وسیعی را شامل میشود که حدود 815 کیلومتر مربع مساحت دارد. جالب اینجاست که این مساحت، از وسعت کشورهایی همچون سنگاپور، مالت، آندورا، مالدیو، بحرین و لیختناشتاین بیشتر است. بر طبق آخرین اطلاعات و دادهها، شهر تهران 12452230 نفر، شهر ری 350000 نفر و شهر تجریش 26000 نفر جمعیت دارند. شهر تهران دیر سالی است که به واسطه وجود جمعیت زیاد و متعاقبا توان محیطی محدود، دچار مشکلات عدیدۀ زیست محیطی شده است. شهر تهران با مشکلات مختلف و زیادی مانند بحران محیط زیست، آلودگی صوتی، آلودگی هوا، حمل و نقل عمومی نیمه کارآمد، فقر، فساد، اعتیاد و... رو به رو است.
مسئول تأمین نیازهای فضای جغرافیایی شهر با شهرداری هر شهر است. دولتها باید همیشه نیازهای مالی شهرداریها را برای اداره بهتر امور تامین نمایند. به عنوان مثال در بحث حمل و نقل عمومی تهران سالهاست میبینیم که نمایندگان شورای شهر در کمیسیون حمل و نقل و همچنین شهرداری فریاد میزنند که دولت به ما کمک چندانی نمیکند، اما هیچ وقت این مشکل حل نشده است. از منظر جغرافیای سیاسی، رئیس هر شهر (Head Of The City)، شخص مقام شهردار است. شورای شهر دارای فلسفۀ حیاتی و مهم در هر شهر است و در واقع حکم قلب شهر را ایفا میکند. اگر این قلب به خوبی خون را پمپاژ نکند و وظایف حیاتیاش را خوب انجام ندهد، پدیدۀ جغرافیایی شهر دچار بیماری و در نهایت زوال خواهد شد. شورای اسلامی شهر تهران، متاسفانه اخیرا دیده شد که گرفتار بازیهای سیاسی-جناحی مختلف است. در صورتی که شهر تهران آن قدر معضل و گرفتاری دارد که دیگر جایی برای جناحی کردن شورا باقی نمیماند. شورای شهر محل برطرف کردن معضلات و گرههای قانونی و هموار کردن راه برای توسعه و بهبود اوضاع همه جانبۀ شهر است. 31 عضو شورا قطعا باید به این جمعیت حدود 12 میلیون و 800 هزار نفری هر لحظه پاسخگو باشند، لذا وظیفۀ فوق العاده سنگین و تعهد آوری است. فلسفۀ وجودی شورای شهر، مدیریت بهینه و کارآمد شهر است. از آنجا که یکی از مهمترین کارکردهای شهر تهران، کارکرد سیاسی و بینالمللی است، علاوه بر متخصص شهرشناسی و شهرسازی، متخصصان علوم مرتبط سیاسی نیز باید در شورا حضور داشته باشند. اما اینکه فضای شورا درگیر بده بستانهای سیاسی-جناحی شود نه این درست نیست، این کار خیانت به رای شهروندان است. شورای شهر تمام دغدغهاش باید حل مشکلات شهر باشد. حمل و نقل عمومی شهر تهران با وجود اینکه در یک دهه گذشته به شدت توسعه پیدا کرده است، اما هنوز کارهای زیادی برای افزایش کمی و کیفی آن وجود دارد که باید انجام شود. ترافیک سرسام آور، بافت فرسوده، فقر، اعتیاد و... بخشی از صدها و هزاران مشکلی است که هر روز خون این شهر را میمکد. شهروندان شهر تهران، ارزششان بسیار فراتر از این است که شورای شهر محفلی برای لابیگریهای سیاسی باشد. کاندیداهای شورا باید بدانند که شهروندان فلسفۀ وجودی آنان هستند و 31 عضو شورا بدون شهروندان هیچ هستند. همیشه باید توسعه و بهبود مناسب شهر دغدغۀ اصلی آنان باشد.
* دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک دانشگاه تربیت مدرس و عضو پیوسته انجمن ژئوپلیتیک ایران