کودکان بیشترین آسیب‌پذیری را از بلایای طبیعی دارند

وی با بیان اینکه داده‌های جهانی و تاریخی نشان می‌دهد که سیل‌ها از شایعترین بلایای آب و هوایی هستند که ۴۳ درصد از تمام حوادث آب و هوایی بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ را شامل می‌شوند، اظهار کرد: بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ هر ساله ۶۶.۵ میلیون کودک در سطح دنیا، تحت تاثیر حوادث آب و هوایی قرار گرفته‌اند. موسسه حفاظت از کودکان انگلستان تخمین زده است که در دهه بعدی به احتمال زیاد سالانه تا ۱۷۵ میلیون کودک تحت تاثیر انواع بلایای طبیعی ناشی از تغییر آب و هوا قرار می‌گیرند. کودکان نسبت به بزرگسالان در مواقع بلایای طبیعی آسیب‌پذیرترند چون به دیگران برای مراقبت از خویش تکیه و اعتماد دارند. آنها به دلیل کوچکی و تفاوت‌های فیزیولوژیکی و روانشناسی که با بزرگسالان دارند به مراقبت‌های ویژه‌ای در هنگام و پس از وقوع بلایای طبیعی نیاز دارند.

آماده سازی و کاهش خطر اضطراری

به گفته مقصودی، بلایای طبیعی کودکان را مجبور به ترک خانه‌هایشان یا حتی کشورهایشان می‌کند. آنها ممکن است یتیم شده و از خانواده‌هایشان جدا شوند یا طعمه‌ای برای بزرگسالان فرصت طلب باشند. کودکان بایستی در اقداماتی که در زمینه کاهش خطر بلایای طبیعی برنامه ریزی و اجرا می‌شود در اولویت قرار گیرند. خطرات خاصی برای کودکان و مراقبت کنندگان آنها وجود دارد و اقداماتی که برای مقابله با آن خطرات انجام می‌شود، باید افزون بر راهکارهای کاهش خطر برای جمعیت‌های در مقیاس بزرگ باشد. بایستی ابتکاراتی در خصوص کاهش خطرات به صورت اقداماتی ساده و کاربردی که می‌تواند زندگی و اموال شخصی را در مواقع بروز بلایای طبیعی محافظت کند برای آموزش به خانواده‌ها و به طور خاص بچه‌ها در نظر گرفت.

کارشناس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم با تاکید بر اینکه برنامه‌های موثر آگاهسازی در مدارس، خانه‌ها و جوامع می‌تواند یک فرهنگ توانمند و پیشگیری کننده را ایجاد کند، افزود: برای تضمین عکس العمل موثر، به موقع و قابل اطمینان، باید اقدامات آماده سازی فوری که به طور خاص برای کودکان و زنان جهت گیری شده، انجام شود. در هنگام وقوع بلایای طبیعی بچه‌ها، خانواده‌ها، جوامع و امدادگران پایه‌ای باید برای مواجهه با نیازهای سلامتی، تغذیه‌ای، آموزشی و امنیتی آماده باشند.

وی تاکید کرد: از آنجایی که فقر اغلب انسان‌ها را از انجام اقدامات پیشگیری کننده باز می‌دارد و با در نظر گرفتن این موضوع که تنها شدت بلایای طبیعی نیست که اثر هر بحران را تعیین می‌کند، بلکه سطوح آسیب پذیری جامعه نسبت به این حوادث هم دخیل است، بایستی با کاهش فقر و سایر اقدامات لازم، آنچه باعث آسیب پذیری خانواده‌ها می‌شود، کاهش یابد. از آنجا که بلایای طبیعی بیشترین اثر را بر آسیب پذیرترین‌ها دارند، نیازهای آنها باید به طور خاص بوسیله راهکارهای موثر مورد توجه واقع شوند و مردم آسیب پذیر بایستی به منظور تبادل اطلاعات جوامع محلی در تدوین این راهکارها مشارکت داشته باشند.