حرف‌های کی‌روش را ابرقدرت های فوتبال دوست ندارند

کی روش گفت: «چطور ممکن است تیمی که ۵ سال است بهترین تیم آسیاست و یک سال و نیم است که شکست نخورده و به همین دلیل در صدر جدول گروه مقدماتی جام جهانی قرار گرفته است در زمینی ۶۰ متری تمرین کند؟

سرمربی تیم ملی ایران که اخیراً در بیانیه‌ای برخی از افراد داخل فوتبال ایران را به کارشکنی متهم کرده بود، گفت: با توجه به قوانین فیفا درگیری بین تیم ملی و باشگاه‌ها چیزی عادی است. یک قانون واحد فیفا چگونه می‌تواند هم از منافع تیم ملی ایران در آسیا، هم از تیم ملی ساحل عاج و هم از تیم ملی آمریکا حفاظت کند؟ قوانین فیفا فقط از منافع تیم‌ها و باشگاه‌های بزرگ جهان محافظت می‌کند. شاید فقط دو تیم ملی در جهان باشند که بتوانند با تمرینات بازیکنانشان در باشگاه‌ها به میدان بروند اما تیمی مثل تیم ملی ایران برای موفقیت به یک برنامه آمادگی بلندپروازانه‌تر و مؤثرتر نیاز دارد که نمی‌تواند مطابق با تقویم فیفا و محدود در چارچوب‌های باشگاهی باشد. »

به سود باشگاه ها و قدرتمندان جهان
...و این حرف چقدر درست بود، شاید تنها چند کشور باشند که بازیکنانشان در بارسلونا و بایرن و رئال و منچستر و آث میلان بازی می کنند و می توان آنها را از دور فراخواند و در عرض سه روز تیم در اوج قدرت به میدان برود و البته حتی این ایده هم مورد نقض دارد و مورد نقض آن تیم ملی برزیل بود که بازیکنانش در بهترین تیم های جهان بازی می کردند اما در خانه خودش در جام جهانی تحقیر شد چون به قدر کافی هماهنگ نبود.

این ناهماهنگی برای تیم هایی مثل ایران بدتر و سنگین تر هم هست، چون تیم ایران تلفیقی می شود از بازیکنان داخلی بعلاوه چند لژیونر. مشکل وقتی حاد تر می شود که در لیگ ایران زمین خوب برای فوتبال که سرعت کار تیمی را استاندارد نگه دارد به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسند!

مسلما در سلول های مغر خاکستری کی روش، زمین بد در لیگ، ناهماهنگی لیگی ها و لژیونرها، زمین ۶۰ متری برای تیم ملی و موارد دیگر وجود دارد که کی روش را مجبور می کند که اردوی گلخانه ای داشته باشد و البته قوانین فیفا این اجازه را نمی دهد.

کی روش راست می گوید، این قوانین به سود تیمهای ملی کشور های صاحب ایدئولوژی در فوتبال دنیا نیست، این قوانین تنها برای آلمان، انگلیس، برزیل، فرانسه، آرژانتین و ... است. در واقع باید گفت این قوانین برای سود بیشتر و قدرتمند تر ماندن اروپا در فوتبال جهان ترسیم شده تا تیم های ملی کشورهای آفریقایی و آسیایی و آمریکایی نتوانند مشکلی برای این تیمها که در حال پول پارو کردن هستند ایجاد کنند.

قوانین فیفا مثل تحریم های بین المللی
در واقع هم قدرت برای آنها می ماند و هم پول. این قوانین بیشتر شبیه به تحریم های بین المللی برای کشورهای در حال توسعه دنیاست که مبادا موشک یا سلاح هسته ای داشته باشند و قدرت ابرقدرت ها را به چالش بکشند. قوانین فیفا منحصرا برای اروپا نوشته شده و قوانین آنها را توجیه می کند و از آنها مراقبت می کند.

تصور کنید تیم های ملی می توانستند بیشتر از بازیکنان اروپایی خود استفاده ببرند در آن صورت الجزایر، نیجریه، ساحل عاج، کره جنوبی، ژاپن و خیلی های دیگر می توانند کم کم با هماهنگ کردن لژیونر هایشان با بازیکنان داخلی خود قدرت بیشتری داشته باشند و در بسیاری موارد حتی در جام جهانی تیم های اروپایی را حذف کنند.

مقایسه کنید:
کی روش دقیقا صحیح حرف زده است، قوانین به سود تیم ملی ایران نیست، نه به سود تیم ملی ایران است و نه به سود کشورهای درجه سوم جهان در فوتبال. به اسامی بازیکنان رئال مادرید و بارسلونا در ال کلاسیکو نگاه کنید:

اسامی بازیکنان بارسلونا:
مارک آندره تراشتگن، کلودیو براوو، خرارد پیکه، توماس فرمائلن، ژرمی متئو، خاویر ماسکرانو، جوردی آلبا، آدریانو، دنی آلوس، ایوان راکیتیچ، سرخیو بوسکتس، آندرس اینیستا، لوئیس سوارس، لیونل مسی، نیمار، مونیر الحدادی، ساندروو سرجی روبرتو

اسامی بازیکنان رئال مادرید:
کیلور ناواس، کیکو کاسیا، روبن یانیس، سرخیو راموس، په په، رافائل واران، دنی کارواخال، دنیلو، مارسلو، تونی کروس، کاسمیرو، لوکا مودریچ، ایسکو، متئو کواچیچ، خامس رودریگس، گرت بیل، کریستیانو رونالدو، کریم بنزما، لوکاس واسکوئس و خسه رودریگس

در میان این ابرقدرت ها چند بازیکن غیر اروپایی یا غیر برزیلی و آرژانتینی هستند؟ اسامی بازیکنان تیم بایرن مونیخ را هم مرور کنید، منچستر و لیورپول و میلان و اینتر و آیندهوون و آژاکس و ... را هم بررسی کنید. آیا فیفا اجازه می دهد این بازیکنان در اختیار تیم ملی باشند؟ یا باید بمانند و پول درآورند و هر روز خودشان در کنار هم با هماهنگی بیشتر قهرمان شوند و تیم های ملی خواب هماهنگی و قدرتنمایی را ببینند؟