گذار از انتخابات فرد محور به انتخابات فرآیند محور

گروه سیاسی: نزدیک به چهار ماه تا برگزاری یکی از ده انتخابات مهم جهان یعنی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم جمهوری اسلامی ایران بیشتر باقی نمانده. اما هنوز عرصه انتخابات کشور، مملو از ابهامات و علامت‌های سؤال متعدد است.

به گزارش بولتن نیوز، هرچند در بین عموم مردم، هنوز هم انتخابات ریاست جمهوری با نامزدهای انتخاباتی شناسایی می‌شود اما حذف احمدی‌نژاد از انتخابات و نبود چهرهٔ شاخص در بین اصولگرایان از یک سو و تلاش ائتلاف اصلاح‌طلب اعتدال برای چگونه در قدرت ماندن بجای چگونه به قدرت رسیدن از سوی دیگر، باعث شده تا این انتخابات، انتخابات چگونگی‌ها و شیوه‌ها باشد تا افراد و اشخاص.

اصولگرایان در حال حاضر از فقدان عنصر کاریزماتیک رنج می‌برند. تکلیف احمدی نژاد هم که معلوم است. در نتیجه ایشان مجبورند که دعوا روی چه کسی را کنار گذاشته و به این فکر کنند که چگونه می‌توانند به قدرت باز گردند. اصولگرایان امروز مثل تیم ملی آرژانتین بدون مسی هستند. دیگر از نابغه خبری نیست. باید قدرت بالقوه خود را از راه تاکتیک‌های خارق‌العاده بجای تکنیک‌های فردی عملی کنند.

اصلاح‌طلب اعتدالی‌ها هم به علت در قدرت بودن و خودکشی تلقی شدن معرفی چهره جدید از یکسو و تسری مرض قحط الرجالی به این اردوگاه از سوی دیگر، چاره‌ای جز باقی ماندن بر شخص دکتر روحانی، گذار از مرحله چی کسی و ورود به مرحله چگونه در قدرت ماندن، ندارند.

در نتیجه، بطور ناخواسته شاهد بلوغ سیاسی در انتخابات آتی ریاست جمهوری هستیم. اما در اینکه شیوه پیروزی در این انتخابات چیست، با وجود نظرهای مختلف، به نظر می‌رسد یک شیوه کلی مورد اتفاق است و آن، با یک نامزد آمدن و همچنین، کارآمد نشان دادن خود در حوزه اقتصاد است. حال باید دید کدام جناح، این شیوه را به درستی اجرا می‌کند؟

آنچه فعلاً معلوم است این است که ائتلاف اصلاح‌طلبان اعتدالیون از نظر اجماع روی یک نامزد واحد، مشکل چندانی نداشته اما از جهت کارآمدی شدیداً تحت فشارند. رکود و عدم توفیق در برجام، دو ستون مشکل این ائتلاف است که به نظر نمی‌رسد حتی برنامه‌هایی مثل پرداخت سود پانصد تا یک میلیونی سهام عدالت هم بتواند این مشکل را برطرف کند.

اصولگرایان هم هرچند بیشتر دست به کار سلبی زده و از چه باید کردهای عملیاتی در بخش اقتصاد، صحبت چندانی نمی‌کنند اما مشکل اصلی‌تر ایشان، عدم اجماع بر روی یک فرد خاص است. به عبارت دیگر، هنوز اصول‌گرایان مرحله گذار از چه فردی به چه فرآیندی را طی نکرده‌اند و مشکلات عمیق‌تری دارند.

در این شرایط، به نظر می‌رسد احترام به عقلانیت سیاسی جامعه و برنامه محور بودن (برنامه‌های کاربردی و عملیاتی، نه کلی و شعاری) می‌تواند عامل موفقیت در انتخابات آتی باشد.