این سروده که در اختیار شفقنا قرار گرفته، تقدیم خوانندگان می شود:
میدرخشد ز بام خطّهی طوس * نور عالمفروزِ شمس شموس
شــهـریـار دیــار والایــی * بر سریرِ جلال، کرده جلوس
ماه و خورشید و اختران در صف * تا ببوسند خاک خیر نفوس
درگهش را، زمینیان عاشق * حضرتش را فرشتگان پا بوس
وامـــدار کـرامـتـش آهـــو * نــازدار کـبـوتـرش طــاووس
بر خلائق عنایتش افزون * روز و شب جلوههای او محسوس
ملک الملک التجا و کرم * کی نماید گدای خود مأیوس
باز گردد ز لطف حضرت مهر * گره سخت تو به تو، در طوس
شمع فانوس معرفت اینجاست * رهنشان خُداست این فانوس
هر که شد از ولایتش محروم * سرنوشتش شود بهسان مجوس
زائــر مـضـجـعـش سعـــادتمنـد * هر که مشهد نرفته است افسوس
شعر من را زبانِ وصف نماند * گم شدم در قوافیاش به خصوص
شکر ایزد که محسن صافی * گشته عمری به درگهش مأنوس
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
---
هر بشری که با غفلت از قدر و حرمت بی همتای قرآن کریم که کلام الله ناظر و حاکم بر همه یافته های دیننی و مذهبی غیر قرآنی است ، قدر و حرمت بزرگان خود را والاتر از قدر و حرمت قرآن می بیند و با غفلت یا عمد به سخن این بزرگان در رفتار و گفتار بر کلام الله برتری می بخشد ؛ در محضر خداوند برای دفاع از این رفتار و گفتار خود چه دفاعی ارائه خواهد نمود؟؟؟!!!