واکسن آنفولانزا چیست و موارد مصرف آن کدامند؟

به گزارش بولتن نیوز، واکسن آنفولانزا محتوی آنتی ژن های سطحی ویروس آنفولانزا است (که بر روی تخم مرغ های بارور حاصل از گله های مرغ سالم تکثیر داده می شوند).

واکسن

شکل دارویی

این واکسن به صورت سوسپانسیون در سرنگ های آماده مصرف و به شکل مایع شفاف و بی رنگ در سرنگ های تک دوز است.

موارد مصرف

برای پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا به خصوص در افرادی که در صورت ابتلا به آنفولانزا در معرض خطر بروز عوارض آن قرار دارند، توصیه می شود.

واکسیناسیون به خصوص برای بیماران زیر با در نظر گرفتن سیاست های ملی ایمن سازی توصیه می شود:

-افراد با سن 65 سال و بالاتر، بدون در نظر گرفتن شرایط جسمانی آنها.

-بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری های مزمن ریوی یا قلبی شامل آسم.

-بزرگسالان و کودکان مبتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت.

-بزرگسالان و کودکان مبتلا به اختلالات مزمن عملکرد کلیه.

- بزرگسالان و کودکان مبتلا به نقص سیستم ایمنی ناشی از بیماری ها یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی (مانند کورتیکواستروئیدها) یا رادیو تراپی.

-کودکان و نوجوانان شش ماهه تا 18 ساله که ترکیبات محتوی استیل سالیسیلیک اسید (آسپیرین) را برای مدت طولانی مصرف می کنند و به دنبال ابتلا به بیماری آنفولانزا، در معرض خطر ابتلا به سندرم Rreye قرار دارند.

میزان و روش تجویز

مقدار مصرف برای بزرگسالان و کودکان و بزرگ تر از 36 ماه 0.5 میلی لیتر (دوز کامل) است.

در کودکان بین شش تا 35 ماه، اطلاعات بالینی محدود بوده و مقادیر 0.25 الی 0.5 میلی لیتر مصرف شده است.

کودکانی که برای اولین بار واکسن دریافت می کنند، لازم است بعد از گذشت دست کم چهار هفته، دوباره واکسن دریافت کنند.

واکسن به صورت داخل عضلانی یا زیر جلدی عمیق تزریق می شود.

موارد منع مصرف

واکسیناسیون لازم است در بیماران مبتلا به تب یا عفونت حاد به تعویق انداخته شود.

در صورت داشتن حساسیت به هریک از ترکیبات فعال یا جانبی دارو و باقیمانده های احتمالی ترکیبات تخم مرغ، پروتئین مرغی، فرمالدئید، ستیل تری متیل آمونیوم بروماید، پلی سوربات 80 و یا جنتامایسین، از مصرف واکسن بپرهیزید.

احتیاط های ویژه در حین مصرف

این واکسن را تحت هیچ شرایطی داخل عروق تزریق نکنید. همانند سایر واکسن های تزریقی، این واکسن می تواند منجر به واکنش آنافیلاکتیک در بدن بیمار گردد. برای همین دقت شود که هنگام تزریق، امکانات درمانی و نظارت های لازم در دسترس باشد.

تداخل

این واکسن را می توان همراه سایر واکسن ها تجویز کرد. ولی در صورت تجویز همزمان دو واکسن، احتمال تشدید عوارض جانبی آنها وجود دارد. واکسیناسیون لازم است بر روی اندام های متفاوتی صورت گیرد.

پس از تجویز واکسن آنفولانزا امکان مشاهده پاسخ مثبت کاذب در برخی سنجش های آزمایشگاهی مثل هپاتیت وجود دارد که گذرا است.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

این واکسن را می توان در دوران شیردهی تجویز کرد. براساس اطلاعات محدود موجود، عوارض ناخواسته مشخصی در ارتباط با تجویز این واکسن در مادر و جنین مشاهده نشده است.

این واکسن را می توان در سه ماهه دوم و سوم بارداری تجویز کرد. در زنان بارداری که به دلایل پزشکی، احتمال بروز عوارض ناشی از آنفولانزا در آنها بیشتر است، مصرف این واکسن بدون در نظر گرفتن ماه بارداری توصیه شده است.

عوارض جانبی

از عوارض جانبی شایع ناشی از تزریق این واکسن (یک صدم تا یک دهم) می توان به سردرد، تعریق، درد عضلات و مفاصل، تب، ضعف، لرز، خستگی، واکنش های موضعی شامل سرخی، ورم، درد و سختی محل تزریق اشاره کرد. این عوارض معمولاً طی یک تا دو روز بدون درمان برطرف می شود.

از واکنش های ناخواسته گزارش شده می توان به اختلالات خون وسیستم لنفاوی، واکنش های آلرژیک شدید، اختلالات سیستم عصبی مثل تشنج و اختلالات عروقی و پوست مثل خارش و کهیر اشاره کرد.

ایمنی

ایمنی سرمی معمولاً بین دو تا سه هفته ایجاد می شود. مدت ایمنی پس از تزریق واکسن بین شش تا 12 ماه است.

نگهداری

این واکسن را لازم است در دمای بین دو تا هشت درجه سانتی گراد (یخچال) و به دور از نور و انجماد نگهداری کنید. عمر قفسه ای دارو یک سال است. قبل از تزریق، واکسن را به دمای حدود 25 درجه سانتی گراد (دمای استاندارد اتاق) برسانید. سرنگ را قبل از تزریق به آرامی تکان دهید.