توسعه صنعت ریلی شاخصی برای توسعه پایدار کشورها و همچنین پیشرفت شهری است.
به گزارش بولتن نیوز، وجود مسیرهای ریلی متعدد و ایستگاههای راهآهن در بیشتر شهرهای بزرگ دنیا
نه تنها به خودی خود موجب آسیبهایاجتماعی نشده بلکه فرصتهای رشد و توسعه
اجتماعی را هم ایجاد کرده است.
این روند همچنین محرک بازآفرینی شهری می شود و گفته میشود، توسعه صنعت ریلی شاخصی برای توسعه پایدار است.
حمل و نقل در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ایمنی، سلامت جسمی و
روحی جامعه تاثیرگذار است، به ویژه در حوزه صرفهجویی در هزینه و وقت که به
هیچ عنوان و با هیچچیز قابلجبران نیست.
با توجه به انعقاد قراردادهای ریلی بزرگ صنعت ریلی با کشورهای توسعهیافته،
این موضوع مورد مطالبه قرار خواهد گرفت که باید بیش از پیش به این صنعت به
عنوان یک نماد در اقتصاد مقاومتی بها داده شود، چرا که اگر ما مزایای
اقتصاد مقاومتی در صنعت ریلی را مرور کنیم (افزایش سرعت و ایمنی، کاهش
هزینههای سر بار تخریب محیط زیست نظیر آلودگی هوا، صرفه جویی قابل ملاحظه
در مصرف سوخت، کاهش تصادفات و استهلاک خودروها، جلوگیری از اتلاف وقت، کاهش
شدید هزینه های زیر ساختی با توجه به صنایع مشابه) به این نتیجه میرسیم
که توسعه پایدار اگر دارای پایهها و ارکان مهمی باشد، صنعت ریلی خود به
تنهایی یک شاخص واقعی جهت آن است که باید به آن بیشتر پرداخته شود.
روابط عمومی شرکت راهآهن جمهوری اسلامی ایران نوشته است : در این میان که
راه آهن درصدد است با حمل و نقل پایدار مفهوم توسعه پایدار را محقق کند،
فقط اگر به نسبت یک به هفت در موضوع سوخت به راه آهن توجه شود، مشاهده
خواهد شد که اقدام و عمل در صنعت ریلی چه اندازه تحول و صرفه جویی را برای
کشور رقم خواهد زد؟
تمرکز بر رشد سهم بخش ریلی از اهداف اصلی راه آهن کشور است که تحقق هر کدام
از آنها به فراهم کردن بستر مناسب حمل و نقل متکی بر توانمندی های درون
بخشی، فراهم کردن بستر رقابتی برای بروز استعدادهای ذاتی و توانمندی های
بخش ریلی متکی بر اصلاحات برون بخشی بستگی دارد.
تحقق اهداف ریلی در برنامه ششم توسعه در صورتی امکان پذیر است که نگاه دولت
نسبت به این بخش تغییر کرده و با حمایت های همه جانبه ساز و کار اصلی
فعالیت این بخش را با توجه به توجیهات اقتصادی مشخص کند.
اگر قرار باشد نظام حمل و نقل مورد نظر ما وسعت گسترده ای را تحت پوشش قرار
دهد به طور مثال یک مجموعه شهری یا ابر شهر و اقمار آن، با توجه به صرفه
های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، اولویت را به حمل و نقل ریلی اختصاص
دهد و مدیریت شهری نیز باید در توسعه آن همگام و همسو حرکت کند.
بنابر این نگاهی به تجربه کشورهای توسعه یافته و استفاده آنها از ابزار
کارآمد حمل و نقل ریلی نشان می دهد که می توان با این ابزار مانع از تخریب
بیشتر شهرها شد و با تخصیص فضایی اندک، کارایی بسیاری را انتظار داشت.
در کشورهای توسعه یافته همانند انگلستان و آلمان میان سیاست های شهرسازی و
سیاست های حمل و نقل عمومی پیوند کاملی برقرار است و توزیع جمعیت و استقرار
آن برای سکونت و کار با تامین خدمات حمل و نقلی هماهنگی مناسبی دارد و بخش
عمده ای از خدمات حمل و نقلی توسط خطوط ریلی ارایه می شود.
شهروندان می توانند در سطحی گسترده از خدمات از این خطوط استفاده کنند.
بنابراین اگر حمل و نقل پایدار را به عنوان یک هدف قبول کنیم، به نظر می
رسد حمل و نقل ریلی با این هدف سازگاری بیشتری دارد چرا که هدف از ایجاد
سامانه حمل و نقل پایدار کسب اطمینان از در نظر گرفتن عوامل زیست محیطی،
اجتماعی و اقتصادی در تصمیم گیری های مرتبط با فعالیت های حمل و نقل است و
از این منظر نوع ریلی بر انواع دیگر برتری دارد.