وقتی وزارت ورزش آمار خودش را هم قبول ندارد

به گزارش بولتن نیوز؛ بحث ورزش‎ همگانی، توسعه آن و اهمیتی که این بخش بر زندگی مردم دارد، بر همگان واضح است و نیازی به توضیح در موردش نیست. شاید دیگر کسی در کشور نباشد که نداند توسعه ورزش همگانی چقدر به سلامت روحی و جسمانی جامعه کمک می‎کند، چقدر هزینه‎های درمان را کاهش می‎دهد و ....

صحبت‎های زیادی در این خصوص شده و از بزرگان این مرزوبوم گرفته تا مسئولان و کارشناسان، در موردش نظر داده‎اند. وزارت ورزش و جوانان در سال گذشته و فدراسیون ورزش‎های همگانی در 4 سال گذشته مدعی شده‎اند که 21 درصد مردم کشور ورزش همگانی می‎کنند.

شعبانی‎بهار که در یکی از کلیدی‎ترین پست‎های ورزش یعنی معاونت توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش حضور دارد در نشست خبری دو روز پیش خود گفته بود:« ما خودمان هم می‌دانیم که همه مردم در این آمار 21 درصدی فعالیت مردم در ورزش همگانی نیستند و این آمار چندان معتبر نیست.»

حال سوالی که باید از محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان و معاون او، شعبانی‌بهار پرسید این است که وقتی وزارت ورزش اطمینان دارد که آمار ارائه شده اشتباه است، چرا آن را اعلام می‎کند؟ سؤالی که در این بین مطرح می‎شود این است که چرا مسئولان ورزش کشور به جای اینکه راهکارهای مناسبی برای توسعه ورزش همگانی پیدا و ورزش همگانی را مطابق قانون اساسی رایگان یا حداقل ارزان کنند، به دنبال آمار و بازی با اعداد ارقام هستند؟

نکته دیگر اینکه علی‎اصغر مجدآرا رئیس فدراسیون ورزش‎های همگانی 4 سال پیش گفته بود که 21 درصد مردم ورزش همگانی می‎کنند اما شعبانی‌بهار در این خصوص می‎گوید: «تا سال 92، 10 درصد مردم به ورزش می‌پرداختند که این رقم تا انتهای سال 94 به 21 درصد رسیده است.» این تناقض را باید چگونه توجیه کرد؟ چگونه است که رئیس یک فدراسیون که زیرمجموعه وزارت ورزش است برخلاف آنچه مجموعه بالادستی‌اش می‌گوید، آمار می‌دهد؟

مجدآرا در بهمن سال 91 هم گفته بود: چشم انداز ما حرکت به سوی ایرانی شاداب، فعال و سالم تا سال 2014 با حضور 50 درصد مردم است. طبق آمارها تا چهار سال پیش شش درصد مردم ورزش می‌کردند که خوشبختانه این آمار امروز به 21 درصد رسیده است.

رئیس فدراسیون همگانی در اسفند ماه 91 گفته بود: هم‌اکنون بیش از 21 درصد از مردم ایران در یکی از رشته‌های ورزش‌ همگانی شرکت می‌کنند.

کارشناسان ورزشی زیادی که دستی بر آتش داشته و برخی از آنها هم مشاور وزیر هستند و دوستی نزدیکی با شعبانی‎بهار و گودرزی دارند، بارها این آمار را زیر سؤال برده‎اند و اساسا آن را از پایه اشتباه دانسته‎اند.

کلیدی‌ترین بخش ماجرا اما این است که وزارت ورزش آماری ارائه داده که خودش هم قبول ندارد حال چه اصراری است که این آمار هر بار از سوی وزیر و معاون او اعلام شود. آیا ارائه این آمار برای این است که گفته شود کاری انجام شده است؟ آیا بهتر نیست به جای ارائه آماری که خودشان هم صحت آن را زیر سؤال برده‌اند، در عمل کاری انجام دهند؟