موزه نظامی سعدآباد 6ماه تعطیل خواهد بود

به گزارش بولتن نیوز،در هماهنگی های انجام شده بین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و سازمان حفظ ارزش های دفاع مقدس ارتش، موزه نظامی به علت انبارگردانی و تغییر مسئول و امین اموال این موزه به مدت 6 ماه تعطیل خواهد بود.
بنابراین گزارش، این موزه سومین موزه پربازدید درمجموعه سعدآباد است که افتخاراتی نظیر کسب مقام نخست بین تمامی موزه های آجا (ارتش جمهوری اسلامی ایران) در سال های اخیر را در کارنامه خود دارد وهمه ساله نمایشگاههای یادواره شهدا و دفاع مقدس را در ایام دهه مبارک فجر، هفته دفاع مقدس، 29 فروردین و ....برپا نموده است.
موزه نظامی از دوران قاجار با جمع آوری ابزار و ادوات جنگی دورهای قبل به صورت نمایشگاه برای بازدید مقامات و سران داخلی و کشورهای خارجی و آشنا کردن نسل جدید با نحوه ساخت و تزئینات ابزار ادوات جنگی آغاز به کار نمود و در زمان حکومت پهلوی سلاح ها و سایر ادوات اهدائی به پادشاهان قاجار به این مجموعه افزوده شد و درسال 1340موزه نظامی در دانشکده افسری سابق (دانشکده افسری امام علی (ع) فعلی) برپا شد.
سرانجام در 31 شهریور سال 1362 در آستانه سومین سالگرد هفته دفاع مقدس این موزه به مجموعه سعدآباد منتقل و به دست مقام معظم رهبری در پست ریاست جمهوری گشایش و مورد بهره برداری قرار گرفت.
عمارت موزه نظامی در2 طبقه است و نمایش ادوات جنگی و تصاویری از جنگاوران سیر تغییرات نیروی نظامی ایران را برای بازدید کننده تشریح می کند.
شتری که بر پشت خود سلاح زنبورک مربوط به دوره نادرشاه افشار را حمل می کند در محوطه باز موزه برای هربیننده ای بسیار جلب توجه می کند.
لباس رزم سربازان از دوران هخامنشی، ساسانی، صفویه، قاجاریه تا قشون قزاق در دوره پهلوی اول با نظم به نمایش در آمده است.
چهره فرماندهان و سرداران نظامی دوران هشت سال دفاع مقدس از جمله شهیدان چمران، ستاری، آبشناسان، کلاهدور، همت (فرمانده ناوچه مشهور پیکان) و صیاد شیرازی بازسازی و نمایش داده شده است.
سیر تکامل ساخت و واردات سلاح های نظامی ایران در طبقه دوم موزه قابل مشاهده است از تفنگ های سرپر خارجی تا تپانچه ساخت داخل را شامل می شود.
جالب است که سلاحهایی که در دست جنگاوران مشهور ایرانی مثل عباس میرزا فرمانده و استراتژیست نبرد معروف چالدران یا اسلحه اختصاصی مظفرالدین شاه ، ناصرالدین شاهان و شمشیر گران بهای شاه عباس نیز در این گنجینه قابل رویت است.
صف کشیدن چندین عراده توپ تاریخی در محوطه باز موزه حکایت از تلاش صنعتگران داخلی برای مشابه سازی و هم نو آوری در ساخت این ابزار جنگی دارد.