گروه اقتصادی: صنعتی به قدمت 50 سال، اما بدون هیچ نوآوری. 15 سال پیش قرار بود،2 خودروساز بزرگ ایرانی در قالب پروژه ای مشترک با شرکت خودروسازی رنو پا به بازار جهانی بگذارند،اما مذاکره کنندگان آن قرارداد آنقدر به رنو امتیاز دادند که در نهایت،آنچه از این قرارداد روی دست دو خودروساز ماند،خودروی تندر 90 بود. خودرویی که هنگام شروع به تولید بیش از 10 سال از تولیدش درکارخانه مادر می گذشت و حالا با احتساب آن 10 سال،23 سال است که لوگان یا همان تندر 90 متولد شده است.
به گزارش بولتن نیوز، رنو پروژه ال 90 را در 6 کشور کلمبيا، برزيل، روسيه، روماني و مراکش همزمان با ایران آغاز کرد، اما آنطور که گزارش ها نشان می دهد، این خودرو تنها در ایران توانسته بازار رنو را گرم کند و در 5 کشور دیگر، متقاضی چندانی ندارد.
بهار 82رضا ویسه رییس وقت هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع (ایدرو) به اتفاق احمد قلعه بانی مدیرعامل وقت سایپا و منوچهر منطقی مدیرعامل وقت ایران خودرو،از بهار 82 مذاکره برای ورود خط تولید خودروهای حاصل از پروژه ال 90 را در سفرهای متعدد به فرانسه و البته پذیرایی از مقامات شرکت رنو در تهران،نهایی کردند.
همزمان با اعلام این خبر،اعضای کمیسیون صنایع مجلس هفتم که به تازگی به مجلس ورود کرده بودند،با تذکرهای پیاپی به مقامات وزارت صنایع و معادن دولت وقت،خواستار توقف این پروژه شدند. چه به گفته آنان این پروژه ترکمنچای صنعت خودروسازی بود. در راس منتقدان پرهیاهوی آن روزها حمیدرضا کاتوزیان نماینده مردم تهران قرار داشت که تجربه کار در صنعت خودروسازی، سبب شده بود که با ریزو بم این قرارداد و البته خودرویی که قرار بود تولید شوند،آشنا باشد.
اما در نهایت رفت و آمد های رییس ایدرو و مدیران دو خودروساز بزرگ به کمیسیون صنایع سبب شد تا بخشی از قرارداد به دلخواه معترضان اصلاح شده و منتقدان راضی شوند.پاییز 82 رنو اولین گروه از خبرنگاران ایرانی را برای بازدید از خط تولید خود به فرانسه دعوت کرد،اما آنچه در این بازدیدها به نمایش گذاشته شد،تنها بازدید از خط تولید خودروهای تولید روز اروپا بود و نه آنچه قرار بود در قالب پروژه ال 90 در ایران به تولید برسد.این دعوت ها تا تولید اولین خودروهای محصول این پروژه که بعدها تندر90 نامیده شد،ادامه یافت.
8 سال درجا زدنکسانی که پای قرارداد ال 90 را امضا کردند،گفته بودند که این پروژه راه خودروساز شدن ایران را هموار خواهد کرد.زیرا هم قطعه سازان طرف قرارداد با این پروژه امکان صدور محصولات خود را خواهند داشت و هم خودروی تولید شده علاوه بر بازار ایران بازارهای خاورمیانه را نیز هدف گذاری خواهد کرد.در واقع این پروژه قرار بود سرمایه گذاری مشترک به شیوه جوینت ونچر باشد. با تغییر دولت،مقامات امضا کننده از پست های خود برکنار شدند.
دولت محمود احمدی نژاد با پروژه ای روبرو بود که نه امکان اصلاح آن را داشت و نه توقف اش را.در نتیجه رنو با قوت به تولید خود در ایران ادامه داد،بدون آنکه به تعهدات خود در قبال فراهم کردن شرایط برای صادرات و بازاریابی برای محصولات پروژه ال 90 عمل کند. 8 سالی که می توان گفت،خودروسازان طرف قرارداد با رنو،با تولید تندر90 فقط درجا زدند.
سود رنو از تحریم ها با شدت گرفتن تحریم های غرب علیه کشورمان،خودروسازان فرانسوی به تبعیت از آمران این تحریم ها،همکاری خود را با ایران قطع کردند.بیش از همه شرکت خودروسازی پژو طرف قرارداد با ایران خودرو، دست این شرکت و قطعه سازان را در پوست گردو گذاشت.پژو بعدها حتی یک گام هم جلوتر گذاشت و از آنچه تقلب در برند پژو در ایران خوانده بود،تهدید به شکایت کرد.
حال آنکه سودی که پژو در 25 سال گذشته از بازار ایران برده، آنقدر بالاست که حاضر نیست این بازار را به هیچ قیمتی از دست بدهد.رنو در ماجرای تحریم ها ترجیح داده بود،سکوت کند تا هم بازار را داشته باشد و هم وانمود کند که به تحریم ها عمل کرده است.تولید تندر90 در اوج تحریم ها یعنی در سال 90 روزانه 300 دستگاه در روز بود.
اگرچه در سال 93 به زیر 100 دستگاه در روز رسید اما حالا وزارت صنعت،معدن و تجارت اعلام می کند که به زودی تولید 300 دستگاه در روز از محقق می شود. در حالی که آنچه در این میان به فراموشی سپرده شده،تعهداتی است که رنو به خودروسازان ایرانی داده است.
رنو برنده قراردادهای تازه قبل از دی ماه 94 که توافق برجام اجرایی و تحریم ها برداشته شد، دو خودروساز بزرگ ایران خودرو و سایپا، مذاکرات خود را همزمان با مذاکره تیم هسته ای با خودروسازان دنیا آغاز کردند.در طول دو سال مذاکره هسته ای ،از حضور خودروسازان ایتالیایی،ژاپنی،انگلیسی و نهایتا آمریکایی برای حضور در بازار ایران سخن به میان آمد،اما نهایتا این فرانسوی ها بودند که برنده بازار بکر شدند و البته رنو گوی رقابت را از رقبای دیگر ربود.
چه آنکه رنویی ها با 13 سال حاکمیت پروژه ال 90 نبض بازار ایران را بدست آورده و به قول معروف دندان خودروسازان را شمرده بودند.حالا با دو محصول ساندرا و کوئید از دیگر رقبای خود جلو افتاده اند،بدون اینکه کسی به خاطر بیاورد این خودروساز قرار بود راه ایران را به بازار جهانی باز کند،اما نه تنها به تعهدات خود عمل نکرد،بلکه از خودروسازان ایرانی مونتاژکاران حرفه ای ساخته است.