این انقلاب متعلق به چه کسانی است؟ جعفر پناهی یا...؟

بولتن نيوز: اگر چه در حال حاضر با انجام طرح تحول اقتصادي و هدفمند كردن يارانه‌ها، مهم‌ترين كار اهل رسانه و خبر، حمايت و كمك هر چه بيشتر به دولت دهم كه به حق پركارترين دولت بعد از انقلاب اسلامي است بايد باشد اما متأسفانه گاهي برخي از ياران نزديك رئيس‌جمهور محترم، سخناني بر زبان مي‌آورند كه به نظر مي‌رسد بايد دقت بيشتري روي آن داشت.

يكي از اين دست سخنان، موضع‌گيري اخير جناب آقاي مشايي در مورد حكم جعفر پناهي، كارگردان سينما است. در حالیکه جعفر پناهی به دنبال اقدامات و فعاليت‌هايي كه در طول يك ساله‌ي اخير بر عليه نظام انجام داده بود ، توسط  قوه‌ي محترم قضائيه به شش سال حبس تعزيري و 20 سال محروميت از ساختن فيلم، نوشتن هر نوع فيلمنامه و مسافرت به خارج از كشور محكوم شد.

در پي صدور اين حكم جناب آقاي مشايي چندين بار از سوي خود، رئيس‌جمهور و دولت دهم نسبت به آن واكنش نشان داده و حكم قوه‌ي قضائيه را ناپسند عنوان كردند!

بار اول، آقاي مشايي در ديدار با اعضاء خانه‌ي سينما به اين موضوع اشاره كرد. فرهاد توحيدي، رييس هيأت مديره خانه سينما با اشاره به اين موضوع عنوان كرد: آقاي مشايي در زمينه مسأله آقاي پناهي و رسول‌اف قول مساعد دادند و گفتند آقاي رئيس‌جمهور هم پيگير اين ماجراست و خبرهاي خوبي خواهيم شنيد!

بار دوم نيز مربوط به حضور و سخنراني ديروز ايشان در هفتمين مجمع بين‌المللي استادان زبان و ادبيات فارسي است. مشايي در حاشيه‌ي اين سخنراني و در پاسخ به سوال خبرنگار ايلنا درباره‌ي وضعيت جعفر پناهي گفت: من قبلاً هم اعلام كردم كه حكم وي را دستگاه قضايي صادر كرده است و نظر دولت و رئيس‌جمهور اين نيست. وي ادامه داد: اينكه جعفر پناهي براساس اين حكم مدت زيادي نتواند كار كند را ما نمي‌پسنديم و معتقديم نبايد در اين زمينه‌ها ورود كرد.

اين‌گونه موضع‌گيري‌ها در حالي است كه اگر تنها نيم نگاهي به عملكرد و چرايي صدور چنين حكمي براي جعفر پناهي بياندازيم با مستندات غیر قابل تردیدی روبرو خواهيم داشت که حقانیت صدور چنین حکمی را اثبات می کند.

نظر پناهی در مورد انتخابات و احمدی نژاد

جعفر پناهی بعد از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در گفتگو با رادیو فردا وابسته به آمریکا چنین می‌گوید:

«من دیروز بهانه می‌گرفتم . واقعا دلیل واضحی نداشت عدم رای دادنم . ولی دلم یک حال خاصی بود. و قادر نبودم این کار را بکنم. دخترم که برای اولین بار است به سن رای دادن رسیده و رفته بود رای داده بود، وقتی برگشت به من گفت که تو خائنی برای چه رای نمی‌دهی ؟ ناراحت و عصبی بود و این نشانه ذوق و شوق و امیدی بود که در جوانان ایران ایجاد شده بود. تصور آنان بر این بود که واقعا آراء‌شان تاثیرگذار است و می‌توانند کاری انجام دهند، می‌توانند ابراز احساسات کنند، می‌توانند خواسته‌هایشان را به نوعی بیان کنند.

اما امروز صبح ، دخترم سرخورده و بهت زده است. باور نمی‌کند. بغضی دارد که نمی‌تواند خواسته‌هایش را بگوید. سعی می‌کند به چشم ما نگاه نکند. دلش می‌خواهد برود و یک جایی خودش را گم و گور کند. این حالت بهت زدگی را در کل شهر می‌بینیم . همه بهت زده و حیرانند. از اینکه واقعا چه اتفاقی افتاده است؟ حقیقت این است که تقلب محض انجام شده است. هیچ کس نمی‌تواند به صداقت آمار اعلام شده باور داشته باشد به جز آنانی که این برنامه را طراحی و برنامه ریزی کرده‌اند.

جعفر پناهی به این هم بسنده نکرد و نسبت به انتخاب آقای احمدی نژاد هم عکس العمل از خود نشان داد. او در همین مصاحبه گفت:

«فکر می‌کنید آقای احمدی نژاد دوباره چهار سال دیگر تغییری در روش‌هایش ایجاد خواهد کرد؟ امکان ندارد. ایشان تحقیر بیشتری انجام خواهند داد. مردم را حقیر می‌کنند و سعی می‌کنند حکومت خودشان را بیشتر و بیشتر به مردم اعمال کنند. چهره‌ای که از او پس از رای‌گیری دیدیم دقیقا حالت چهره یک بازنده بود. و حالا به نظر می‌رسد این موضوع او را بیشتر و بیشتر تهیج خواهد کرد تا هر دورغی که می‌تواند بگوید. و این دروغ‌ها هم حد و مرزی نداشته باشد و آنها را اعمال کند. سعی می‌کند که پیشتاز باشد و نهایتا امکان دارد که کارهای خطرناکی از وی سربزند.

جعفر پناهی و فتنه بعد از انتخابات

بعد از حوادث انتخابات 88 جعفر پناهي از آن دست سينماگراني بود كه  در راستای سناریوی فتنه گران در خصوص اعلام تقلب در انتخابات نامه‌اي اعتراضي نوشته و ادعاي تقلب در انتخابات را مطرح  كردند. نامه‌اي كه خود باعث ايجاد فضاي تشويش و آشوب در بين جامعه و اهالي هنر شد. اما پناهي فقط به اين كار قانع نشد. پس از آن وی سعي كرد تا خود را با اقدامات جنبش سبز (بخوانيد آشوب‌طلبان و فتنه گران ) همسو كند. پناهي در روز پنجشنبه 8 مرداد 88 هنگامي كه آشوب‌طلبان با حركت غير قانوني خود در  بهشت زهرا سعي داشتند آتش هرج و مرج در جامعه را روشن نگه دارند بازداشت شد. كه البته بعد از چند روز نظام او را از سر رأفت  آزاد كرد.

اما باز هم پناهي بيكار ننشست. و براي بار دوم توسط نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي در اسفند 88 به همراه 18 نفر از كساني كه در خانه‌ي او مشغول تهيه‌ي فيلمی بر علیه نظام بودند، بازداشت شد.

بعد از چند روز، همه‌ي همراهان پناهي آزاد شدند الا خود او. اگر چه پسر جعفر پناهي در گفت‌وگو با رسانه‌هاي ضد انقلاب اعلام کرد که در منزل آنها فقط يك مهماني ساده برپا بوده نه چيز ديگر، اما خبرگزاري‌ها جزئيات بيشتري از آن منتشر كردند. براي مثال تابناك نوشت: «در مراسم کذايي که به ادعاي پسر جعفر پناهي مهماني اعلام شده، جعفر پناهي به همراه دوستان و همکاران خود در حال تهيه فيلمي عليه نظام بوده‌اند که با هوشياري دستگاه‌هاي امنيتي و با عملياتي به هنگام، پرده از اقدامات آنها برداشته شده و وي به همراه همکاران خود دستگير مي‌شود.»

تابناك همچنين اذعان كرد: محل زندگي جعفر پناهي از مدت‌ها پيش از انتخابات و به ويژه پس از 22 خرداد امسال به محل ساخت فيلم عليه نظام در راستاي کمک به اهداف جرياني خاص تبديل شده و وي و همکارانش هنگام دستگيري، با هماهنگي بيگانگان و مخالفان نظام در حال ساخت فيلمي عليه نظام بوده و همه دستگيرشدگان - از جمله نزديکانش- که با حکم قضايي صورت گرفته، همگي از عوامل تهيه فيلم بوده‌اند.

بنابر اين گزارش وي در حالي از سوي نيروهاي امنيتي دستگير شد كه زيرزمين خانه خود را تبديل به لوكيشن سينمايي جهت تصويرسازي شكنجه و تجاوز در ايران كرده بود و قصد داشت دروغ فتنه گران را تصويري كرده و براي انتشار به خارج كشور بفرستد.

 چه کسانی نسبت به حکم پناهی واکنش نشان دادند؟

بلافاصله بعد از بازداشت جعفر پناهي، افراد و گروه‌هايي نسبت به اين موضوع عكس‌العمل نشان دادند. نگاهي به تيپ اين شخصيت‌ها و گروه‌ها خود مي‌تواند ما را در شناخت بهتر جعفر پناهي و اين‌كه چه كساني موافق و همسو با تفكرات و آثار او هستند كمك كند.

1- جشنواره بين‌المللي فيلم کن، جشنواره بين‌المللي فيلم برلين در واکنش به بازداشت اين سينماگر اعتراض کردند.

2- در واکنشي ديگر، چهل و پنج تن از سينماگران و هنرمندان ايران از جمله بهرام بيضايي، کيومرث پوراحمد، ناصر تقوايي، رخشان بني‌اعتماد، خسرو سينايي، مسعود کيميايي، تهمينه ميلاني و اصغر فرهادي، در نامه‌اي سرگشاده خطاب به مسئولين ضمن تاکيد بر حق فيلم‌سازي، آزادي بيان و حق اعتراض براي همگان، خواهان آزادي «نامشروط»!!! جعفر پناهي شدند.

3- برخي از سينماگران جهان نيز با انتشار نامه‌اي خطاب به رئيس قوه‌ي قضائيه، آيت‌الله صادق آملي لاريجاني، ضمن اعتراض نسبت به زنداني کردن «بي‌دليل»!!! جعفر پناهي، از او به عنوان کارگردان مطرح بين‌المللي ياد کردند. و نيز بازداشت او را ناعادلانه خواندند.

4- سازمان عفو بين الملل صندلي خالي پناهي را در جشنواره کن، نشان دهنده اختناق در ايران دانست!

5- برنار کوشنر وزير خارجه و فردريک ميتران وزير فرهنگ، در بيانيه اي مشترک نوشتند: «جعفر پناهي يکي از سرشناس‌ترين نمايندگان سينماي ايران است و کاملاً جا دارد که در جشنواره کن حضور داشته باشد. از او براي عضويت در هيئت داوران دعوت شده است؛ ما آزادي فوري او را خواهانيم و همچنين از مقامات ايراني مي خواهيم که حقوق بنيادين آزادي بيان و آفرينش را براي همه ايرانيان محترم بشمارند.»

6- تيم برتون رييس داوران جشنواره کن در مراسم افتتاحيه اين جشنواره خواستار آزادي پناهي يکي از داوران کن شد. او در کنفرانس خبري گفت همه ما خواستار آزادي بيان هستيم و هرکس بايد بتواند در بيان خود آزاد باشد. همچنين در اين جلسه در یک حرکت کاملا نمایشی و کمیک، ژوليت بينوش بازيگر فرانسوي، در واکنش به بازداشت جعفر پناهي گريست!!!

7- جمعي از فيلمسازان و هنرپيشه‌هاي معروف هاليوود دستگيري جعفر پناهي کارگردان ايراني را محکوم کردند و از حکومت ايران خواستار آزادي فوري او شدند.

8- هاليوود كه به عنوان بزرگ‌ترين دشمن جمهوري اسلامي در عرصه‌ي نرم فعاليت مي‌كند نيز از قافله عقب نماند و جمعي از اهالي آن از جمله مارتين اسکورسيزي، استيون اسپيلبرگ، فرانسيس فورد کاپولا، برادران کوئن، مايکل مور، اليور استون، رابرت دنيرو و رابرت ردفورد و... نامه‌اي در حمايت از پناهي نوشتند. تمامی این اشخاص کسانی هستند که یا دارای نژاد یهودی وبده اند و یا در آثار خود به دفاع تمام و کمال از قوم یهود و رژیم صهیونیستی پرداخته اند.

9- سران فتنه كه آتش بيار همه‌ي آشوب‌هاي 18 ماه گذشته كشور بودند نيز از او حمايت كردند. موسوي به همراه همسرش و شيخ كروبي در پي بازداشت پناهی اعتراض كردند و حتي به منزل او هم سر زدند.

10- و در نهايت اين‌كه كاترين اشتون، رئيس سياست خارجه‌ي اتحاديه‌ي اروپا و رئيس تيم مذاکره‌کننده 1+5 با ايران نيز در آستانه گفت‌وگوهاي استانبول با سخناني صريح و با دخالت در امور داخلي کشورمان نسبت به حكم پناهي واكنش نشان داده خواستار لغو حکم جعفر پناهي شد. اشتون از این راه می خواست تا برگ برنده ای برای خود در گفتگوهای آینده دست و پا کند.

به نظر  مي‌رسد موارد ياد شده در بالا به اندازه‌ي كافي گوياي اين موضوع باشد كه چه كساني جزو حاميان جعفر پناهي بوده و با صدور حكم قوه‌ي قضائيه عليه او مخالفت كرده‌اند.

البته ما اين موضوع را خوب مي‌دانيم كه وظيفه‌ي هر دولتي دفاع از شهروندان خود است. اما چه نوع شهرونداني؟ و به چه قيمتي؟ آيا بايد از شخصيتي كه در صدد تضعيف نظام عمل كرده و دست ياري به دشمنان آن داده است هم دفاع كرد؟ آيا بايد از كسي كه تمامي دشمنان انقلاب براي حكم او اشك تمساح ريخته و سنگ او را به سينه مي‌زنند هم دفاع كرد؟

دولت نهم و دهم همان طور که رئیس جمهور عزیزمان گفتند یک دولت کاملا مردمی و برآمده از اراده جمهور است. ولی نعمتان این دولت کسی نیستند جز پابرهنگان و مستضعفان. این دولت با سرمایه مردمی روی کار آمد نه با دلارهای تکنوکرات ها و سرمایه داران داخلی و خارجی. آقای رئیس جمهور حتما فراموش نکرده اند که در زمان تبلیغات، بانوان متعهد و مومنه، النگو و انگشتر خود را فروختند و خرج تبلیغات ایشان کردند. و آن هم تنها و تنها برای یک چیز. و آن زنده نگه داشتن آرمان های انقلاب اسلامی.

بنابراین به نظر مي‌رسد دولت محترم دهم در اين برهه از شرايط تاريخي و حساس از انقلاب اسلامي و البته عمر خود، دقت بيشتري در اظهار نظرات به خصوص در حوزه‌ي فرهنگ داشته باشد تا صاحبان اصلی دولت خود که البته صاحبان اصلی انقلاب هستند یعنی پابرهنگان و مستضعفان را از دست ندهد.