مدیرعامل شرکت تأمین و تصفیه آب و فاضلاب تهران از کنار گذاشته شدن 12 چاه آلوده خبر داد و گفت: آلمانیها برای اینکه روشهای حفر چاهها را به شرکتهای ایرانی منتقل کنند با ما قراردادهایی امضا کردند تا از این پس روشهای سنتی و قدیمی حفر و تجهیز چاهها را کنار بگذاریم.
به گزارش بولتن نیوز، عزیز عالینژاد در سمینار روشهای مدرن حفاری چاه و موضوعات مرتبط با آن با بیان اینکه باید قدر قطره قطره آبی که از چاههای استحصال میشود را بدانیم و آن را به گونهای مدیریت کنیم که با هزینههای بهینه استخراج شود، گفت: در حفر چاهها با دو مشکل اساسی مواجه هستیم،یکی این است که وقتی چاهی حفر میشود باید به نحوه حفاری و طراحی چاهها دقت بیشتری شود که ببینیم چگونه آن را باید تجهیز کنیم.
وی ادامه داد: متأسفانه حفاری و تجهیز چاهها با روشهای سنتی و قدیمی صورت میگیرد که نتیجه آن از دست رفتن آبدهی بهینه است،یعنی اگر از یک چاه میتوانیم 50 لیتر در ثانیه پس از حفاری چاه آب به دست بیاوریم به دلیل ضعف در طراحی چاهها و تجهیز چاهها این عدد به 20 لیتر در ثانیه میرسد و آبدهی آن چاهها را کاهش میدهد.
مدیرعامل شرکت تأمین و تصفیه آب و فاضلاب تهران با اشاره به اینکه 500 حلقه چاه در تهران داریم که وقتی آب کم میآوریم برای تأمین آب به این چاهها رجوع میکنیم، گفت: باید بتوانیم به روشهایی دست یابیم که هزینهها را در حفاری و طراحی چاهها کاهش دهد به همین منظور با شرکت پیگاری آلمان قراردادی در این خصوص امضا کردیم.
عالینژاد ادامه داد: در حال حاضر در دنیا روشهایی در حفاری چاهها وجود دارد که ابتدا لایه به لایه چاهها را در عمق زمین شناسایی و آبهای آلوده را نیز شناسایی و این آب آلوده را از سایر لایههای چاه که آلوده نیست جدا میکند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر چاههایی در تهران داریم که به دلیل آلودگی آنها را کنار گذاشتیم که تعداد آنها بالغ بر 10 تا 12 حلقه چاه است.
مدیرعامل شرکت تأمین و تصفیه آب و فاضلاب تهران گفت: برای حفاری هر حلقه چاه 300 تا 400 میلیون تومان هزینه میشود و وقتی آن چاه را به آزمایشگاه معرفی میکنیم آزمایشگاه آن را تأیید نمیکند و آن را کنار میگذارد، پس اگر با روشهای نوین به حفر چاه و تجهیز چاه آشنا باشیم این هزینهها کاهش مییابد.
عالینژاد تأکید کرد: در حال حاضر شرکت تأمین و تصفیه آب و فاضلاب تهران متولی آب شهر تهران است و انتظار ما این است که تجهیز و حفاری چاه باید به گونهای باشد که هزینهها کاهش یافته و آبی استحصال شود که به لحاظ اقتصادی بهینه و قابل قبول باشد.