مافیا چیز خوبی است / ما ماست خودمان را می‌خوریم

گروه فرهنگ و هنر: بهزاد فراهانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون این روزها کمتر در اثری حضور دارد و شاید آخرین حضور وی بازی در نمایش "ترور" به کارگردانی حمیدرضا نعیمی روی صحنه تئاتر بود، اما آنچه باعث شد به سراغ او برویم اکران فیلم سینمایی"دزد و پری" به کارگردانی حسین قناعت است که در ژانر کودک تولید شده است.


البته این فیلم در سال 93 در جشنواره کودک و نوجوان اولین بار به نمایش درآمد و حالا پس از گذشت دو سال به زودی اکران می‌شود. فراهانی در این فیلم در نقش یک سرهنگ بداخلاق ظاهر شده است که وقتی مجبور به حشرونشر با این کودکان می‌شود دچار تحول شده و قصه ادامه می‌یابد.

فراهانی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره حضور در این فیلم و ژانر کودک، گفت: سال‌ها در روستا زندگی کرده‌ام و گذر این سال‌ها نتوانسته است بر این کودکی و ادبیات کودکی که نشأت‌گرفته از آنجاست چیره شود. از دیگر سو روانشناسی و ادبیات کودک را خوب می‌شناسم و دوستانی دارم که معلمان خوب حوزه کودک بوده‌اند. ما مجبوریم که خوب ببینیم و بدان بپردازیم، چرا که فرزندان حال حاضر ما از کودکی به اینترنت دسترسی دارند و وسایلی را در اختیار دارند که برای ما ناآشنا است. کودکان امروز به همه هستی دسترسی دارند و فرهنگ را می‌شناسند و به تمام شرق و غرب سرک می‌کشند.

وی درباره ایفایی نقش سرهنگ در این فیلم افزود: من یک شب تا صبح در خانه‌ای زندگی کردم که شهید سرهنگ "روزبه"، آنجا پنهان بود، در آن یک شبی که گذشت من بسیار از او آموختم و شیرازه، منش، کنش و نگاه من همان شب تغییر کرد. دین من به سرهنگ برای امروز و دیروز نیست و متعلق به خیلی وقت پیش است. لذا نقش هر سرهنگی را به من بدهند، اگر منش انسانی و مردمی داشته باشد، با کمال میل می‌پذیرم و همیشه گفتم آرزویم این است که روزی نقش او را بازی کنم.

بازیگر نقش معاویه در "سریال امام علی (ع)" درباره همکاری با حسین قناعت اظهار کرد: با حسین قناعت سال‌هاست که دوستی دارم و این دوستی مقدس است. وقتی از من دعوت کرد متن را خواندم و از آن لذت بردم. تنها متنی بود که پیشنهادی به سازنده ندادم غیر از موارد خاص. دیالوگ‌ها بسیار خوب چکش خورده بود و معلوم بود روی آن زمان گذاشته و چندین بار نوشته شده است و از همه مهم‌تر نوع نگاه است که خبر از نوعی دیگر از تعلیم و تربیت می‌داد. برای من جالب بود که سرهنگ کارکشته نیروی انتظامی به دام چند بچه بازیگوش می‌افتد و ازآنجایی که با بچه‌ها هیچ آشنایی نداشت حالا دریک تضاد گیر افتاده است و این تضاد زیباست. ریشه کمدی در این تضاد نهفته است و از سوی دیگر متصل به هیچ پدیده فرازمینی نیست و مستقیم با انسان‌ها ارتباط دارد. این اتفاق برایم دوست‌داشتنی بود و وقتی رفتم متوجه شدم که تهیه‌کننده کار نیز آقای مفید است که تجربیات خوبی با او داشتم و تنها تهیه‌کننده‌ای بود که سال‌ها با هم همکار بودیم. دیدم برای اولین بار است که تهیه‌کننده‌ای حضور دارد که می‌توان با او، درباره زیبایی‌شناسی و مسائلی چون فلسفه و... گپ زد. برای همین با خوشحالی پذیرفتم. دوران کار سخت بود و انرژی می‌گرفت، چرا که کار با بچه‌ها بود، اما همه این سختی لذت‌بخش بود و خسته نمی‎شدیم، زیرا هر شخصیت در این فیلم رفتار خودش را دارد. من این میان در پشت صحنه با بچه‌ها رابطه عاطفی‌تری داشتم و کلی با هم دوست شدیم و برایم جالب بود. این دنیای بکری که دست‌نخورده است و خش روزگار زخمی‌اش نکرده و پشت همه آن‌ها صداقت و درستی و درست‌کرداری است و این‌ها برایم لذت‌بخش است که با مردمی روبه‌رو می‌شوم که به مردم دیگر احترام می‌گذارند و صادق هستند.

فراهانی درباره کار کردن برای بچه‌ها و تأثیری که هنر بر روی آن‌ها دارد، بیان کرد: من یک معلمی داشتم به اسم شاهین سرکیسیان، بنیان‌گذار تئاتر ایران. او همیشه می‌گفت: "بچه‌ها یادتان باشد، که کشور ما زمانی پیشرفته می‌شود، که یک بچه بیاید به مادرش بگوید، مامان من یک هفته است تئاتر ندیدم. هفته بعد بیاید بگوید، من این هفته تراژدی نمی‌بینم، کمدی می‌خواهم و یا این‌که سبک‌های دیگر را بخواهد". درست است که فیلم بد هم وجود دارد، اما برای تولید همان فیلم هم زحمت و رنج بسیار کشیده شده است، متأسفانه مشکل اصلی ما فیلمنامه است و این ضعف بزرگی است.

وی در ادامه با بیان اینکه فیلم کودک با هزینه کمتری ساخته می‌شود، اما رنج بیشتری برای آن کشیده می‌شود، گفت: هر چه فیلم برای کودکان بیشتر ساخته شود، اشکالی ندارد. چرا که اولاً این چراغ روشن می‌ماند، ضمن این‌که زندگی ما هنرمندان جریان پیدا می‌کند و احساس می‌کنیم که تنفس می‌کنیم. این خوب است و این طیران برای ما لازم است. کار کودک یک خوبی که دارد و آن هم این است که ما از دست ستارگان 100 میلیونی راحت هستیم. یک فیلم کودک با پول کمتری ساخته می‌شود و رنج بیشتری پایش گذاشته می‌شود و اگر حرفی در آن زده می‌شود، به گوش کسانی می‌رسد که صادقانه گوش می‌دهند و حاشیه برایش درست نمی‌کنند. ضمن این‌که شم آموختنشان بالاست و اگر بخواهیم در تفکر و اندیشه، سلامت داشته باشیم، چیزهای خوبی به آن‌ها می‌دهیم و آن‌ها نیز لبخند خوبی به ما می‌دهند. من در این کار بسیار آموختم و یاد گرفتم که قدرت همیشه قدرت نمی‌ماند. به قول برشت" این‌گونه که هست این‌گونه نمی‌ماند".

بازیگر سریال "مدینه" همچنین درباره فعالیت خود در سینما و کم‌کاری در این عرصه اظهار کرد: به این دلیل كه در بخش فیلمنامه‌نویسی تمامی آثارم را توقیف كرده‌اند. در بخش فیلمسازی هم به قدری دوستان زیاد هستند كه نوبت به ما نمی‌رسد. به هر حال مافیا چیز خوبی است. مافیای سینما آن پدیده‌ای است كه تقوایی را در خانه‌اش می‌نشاند، بهرام بیضایی را خانه‌نشین می‌كند، مافیای سینما یعنی صدها اثر هنری كه كنار می‌رود، مافیای سینما یعنی، بودجه‌های میلیاردی برای ساختن فیلم‌های بی‌محتوا، مافیا یعنی كسی كه خرج میلیاردی برای فیلم خود می‌كند، اما فیلمش فروش نمی‌رود، در كشوری كه در آن همه چیز معنای خودش را تغییر داده دیگر نوبت به ما نمی‌رسد و ما ماست خودمان را می‌خوریم.