این سیستم که جزئیات آن در مجله Science Advances منتشر شده، به جای اختصاص دادن نیروی کار زیاد برای جمعآوری دادههای بیماران در سطح خانه به خانه، تعداد تماسهای دریافتی مراکز بهداشتی را برای پیشبینی موارد مبتلا به تب دانگ اندازهگیری میکند.
به گفته محققان، سیستمهای هشدار پیشین تنها در سطح شهر یا استان به تولید هشدار در مورد شیوع بیماری میپرداختند. آنها به دنبال سیستمی بودند که بتواند محل شیوع بیماری را در داخل شهر تعیین کند تا دولت بتواند بیماری را بطور هدفمند مهار کند.
تلاش برای ساخت این سیستم پس از شیوع تب دانگ در پاکستان در سال 2011 آغاز شد که بیش از 21 هزار نفر را مبتلا کرد و 350 نفر جان باختند. از آنجایی که هیچ درمان یا واکسن شناختهشدهای برای درمان مراحل گوناگون این بیماری وجود ندارد، بیشتر تلاشها بر جلوگیری از آن از طریق نظارت بر بیماری و روشهای کنترل بُرداری تمرکز دارند.
محققان از بیش از 300 هزار تماس با خط تلفنی مرکز بهداشتی پاکستان که پس از شیوع تب دانگ در سال 2011 راهاندازی شده، طی یک دوره دو ساله برای پیشبینی تعداد مبتلایان در سطح شهر و خانه به خانه استفاده کردند. آنها سپس پیشبینیهای خود را با تعداد واقعی موارد گزارش شده در بیمارستانهای عمومی مقایسه کردند که نتایج بدست آمده، دقت بالای سیستم را نشان میداد. این سیستم نه تنها شیوع بیماری را بدرستی تشخیص داده بود، بلکه همچنین پیشبینی دقیقی در مورد تعداد بیماران و محل آنها را دو تا سه هفته جلوتر ارائه کرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com