این روزها هواداران پرسپولیس به جای آنکه از طاهری در مورد جدایی طارمی و رضائیان سوال کنند در صفحات مجازی به کی روش حمله می‌برند که این اصلا اتفاق خوبی نیست.
پیشکسوتان فوتبال ایران هم در بخشی دیگر همچنان به کی‌روش حمله می‌کنند و به نظر می‌رسد پایانی بر انتقادات آنها وجود ندارد، از امیر قلعه نویی بگیرید تا برسید به محمد مایلی کهن و ...
در واقع با شرایط کنونی تیم ملی ایران می‌توان این تیم را مثل کودک طرد شده از خانه در نظر گرفت که پدر و مادر او را حمایت نمی‌کنند و وی را سر راه گذاشته اند. اما آیا به راستی باید چنین باشد و آیا امروز قطر، چین، ازبکستان و ... همین داستان را دارند و اینگونه در کشورهایشان از خانه طرد شده‌اند؟
مرور اتفاقات این روزها
اول: تیم ملی ایران
در خواست اردو برای تدارکات زیر نظر کی‌روش را داشت، پرسپولیس هم ایضا، این
تیم هم می‌خواست به اردو برود چه تصمیمی گرفتیم؟ تدارکات پرسپولیس را به
تدارک تیم ملی ترجیح دادیم و اردوی ملی را لغو کردیم.
دوم: در حالی که طاهری نتوانست طارمی و رضائیان را نگه دارد و حتی یک هوادار با طارمی در رستوران قرار مذاکره می‌گذاشت، رفتن این دو را به پای کی روش نوشتیم!
...و به او حمله کردیم در حالی که همه می دانند طارمی و رضائیان مسیر را خودشان انتخاب کردند و بر سر مسائل مالی با پرسپولیس توافق نکردند. حتی اگر بند قرارداد رضائیان هم اشکال داشته یا سازمان لیگ در این رابطه اشتباه کرده باز هم تقصیر از باشگاه پرسپولیس بوده است نه کی روش.
سوم: حتی اگر تصور می‌کردیم که کی‌روش در مورد جدایی طارمی و رضائیان نقش داشته است باز هم جای انتقادی از او وجود نداشت چرا که یواخیم لو یک ماه و نیم قبل مهاجم بایرن مونیخ را به جدایی از این باشگاه تشویق کرد آن هم در رسانه ها!
لو اینگونه گفته بود: « به نظرم گاهی تغییر باعث می‌شود اوضاع بهتر شود، یک محیط جدید، یک چالش جدید. به پیشرفت تونی کروس نگاه کنید، در بایرن او عالی بود و در رئال به یک سطح بالاتر رسیده است. گوتزه به یک مربی جدید نیاز دارد که او را در تیمش بخواهد. البته این یک انتقاد از بایرن مونیخ و پپ گواردیولا نیست»
وقتی سرمربی تیم قهرمان جهان به این سادگی در مورد تیم گواردیولا تصمیم می‌گیرد و حرف می‌زند اگر کی‌روش چنین هم کرده بود باز هم جای بحثی باقی نمی‌ماند. او در دنیایی که تیمشان قهرمان جهان می شود این حق را داشته است مگر اینکه ما بهتر از آلمان‌ها متوجه باشیم که چه می‌کنیم.
چهارم: طبق آمار رسمی، چین در نقل و انتقالات تابستانی امسال ۲۵۰ میلیون یورو برای خریداری بازیکنان اروپایی و آمریکای جنوبی هزینه کرده است.
برنامه تدارکاتی قطر هم چنین است: به نوشته روزنامه الرایه، بازیکنان این تیم ابتدا ۱۸ مرداد در دوحه میزبان عراق خواهند بود سپس ۲۱ مرداد راهی اردوی سوئیس خواهند شد تا ۲۳ مرداد در اولین دیدار تدارکاتی خود در اردوی اروپایی به مصاف رئال بتیس بروند. دومین بازی تدارکاتی قطری‌ها در این اردو ۲۸ مرداد برابر تیم ملی اردن خواهد بود و پس از آن ۳۰ مرداد به دوحه باز خواهند گشت تا سوم شهریور از تیم ملی تایلند پذیرایی کنند.
برنامه تدارکاتی کره جنوبی هم چنین بوده است: کره جنوبی، دیگر تیم آسیایی صعود کرده به جام جهانی هم از انجام دیدارهای تدارکاتی غافل نبوده است. کره ای‌ها یک ماه و اندی پس از باخت به تیم ملی ایران در سئول به مصاف استرالیا رفتند و به تساوی صفر بر صفر رسیدند و این نتیجه در دیدار بعدی این تیم با چین تکرار شد. بازی‌های تدارکاتی مرداد ماه کره با شکست خانگی ۲ بر یک مقابل ژاپن شروع شد و با تساوی بدون گل با پرو به پایان رسید. این تیم، شهریور ماه هم مطابق برنامه دو بازی دوستانه برگزار کرد. آنها ابتدا ۴ بر یک هائیتی را شکست دادند و سپس در سئول ۲ بر یک به کرواسی باختند. کره جنوبی حدود یک ماه بعد برزیل را به سئول کشاند و به مصاف قهرمان جام کنفدراسیون ها رفت و ۲-۰ به برزیل باخت و سه روز بعد مالی، یکی از تیم های مطرح آفریقا را ۳ بر یک شکست داد.
در فهرست بازی‌های دوستانه کره جنوبی مصاف با تیم سوئیس یکی از سرگروه های جام جهانی هم به چشم می‌خورد که با برتری ۲-۱ چشم بادامی‌ها پایان یافت. تیم کره جنوبی در روسیه هم به مصاف روس‌ها رفت و در نهایت ۲ بر یک به حریف خود باخت.
نتیجه گیری: آیا ما از هوادار روی سکو گرفته تا پیشکسوت و روزنامه نگار رفتار درستی در حمایت از تیم ملی ایران داشته‌ایم؟ در مقایسه سخت افزاری و نرم افزاری پاسخ منفی است.
