نامه یک سرباز ایرانی به کارلوس کروش

به گزارش بولتن نیوز؛ روز گذشته پای صندوق در یکی از کلیساهای تهران، اتفاق جالبی افتاد. یکی از سربازان حاضر در پای این صندوق، وقتی مارکار آقاجانیان سرمربی تیم ملی را دید، نامه به او داد تا در اختیار کارلوس کروش قرار دهد. این روزها دیگر همه از وضعیت زمین خراب کمپ تیم ملی آگاه هستند. می دانند ایران زمین تمرینی ندارد. خبر دارند که مسئولان دلشان برای تیم ملی نمی سوزد. دیروز وقتی مارکار آقاجانیان رفته بود تا رای خود را در صندوق بیاندازد، با چند سرباز ایرانی که کنار صندوق ها ایستاده بودند روبرو شد که آنها دقایقی با مربی تیم ملی صحبت کردند و از او درباره کارلوس کروش بپرسیدند. آنها می پرسیدند که آیا کروش می ماند و همینطور گلایه می کردند که چرا مسئولان امکانات لازم را در اختیار تیم ملی قرار نمی دهند. مارکار آقاجانیان هم از این گفت که کروش تنها برای تیم ملی امکانات می خواهد و اگر خواسته ای دارد به خاطر ایران است، نه برای خودش. یکی از این سربازان رو به مارکار آقاجانیان گفت: «من و دوستانم حاضریم حقوق خود را بدهیم تا کمکی باشد برای ساخت زمین تمرینی و همینطور تهیه لباس برای تیم ملی. ما و خیلی از دوستان مان در پادگان طرفدار کروش و تیم ملی هستیم. آنها هم حاضرند این کار را کنند. من نفر اول پیشقدم می شوم و به عنوان یک سرباز ایرانی به تیم ملی کشورم که همه بازیکنانش سرباز هستند، کمک می کنم. حاضرم حقوقم را تا آخر خدمتم به تیم ملی بدهم. می دانم خیلی ها هم حاضرند این کار را کنند.»

دیگر سربازان هم با سر این حرف های هم خدمتی شان را تائید کردند. این سرباز حتی برای آنکه صداقت گفته های خود را تائید کند، سریعا نامه ای نوشت و آن را به کارلوس کروش سرمربی تیم ملی داد. او در این نامه نوشت که حاضر است حقوقش هر چند ناچیز است ولی حاضر است در اختیار تیم ملی قرار دهد تا کمک کوچکی باشد برای حل مشکلات تیم ملی ایران. این سرباز به آقاجانیان گفت: «خواهش می کنم این نامه را در اختیار سرمربی قرار بدهید.» دستیار کروش هم پذیرفت که این کار را انجام دهد.
به نظر می رسد مشکلات تیم ملی حل نشدنی است و انگار تنها راه برگزاری یک گلریزان است. قطعا مردم ایران حاضرند این کار را کنند. قبل از جام جهانی 2014 و در روزهایی که هنوز کریمی در تیم ملی بود، او در واکنش به مشکلات بی حد تیم ملی در مصاحبه ای به خبرآنلاین گفت: «مطمئن باشید که مردم ایران دلشان برای تیم ملی می سوزد. گلریزان برگزار کنیم، تک تک آنها حاضرند به تیم ملی کمک کنند...» به نظر می رسد این بار هم در صورت تداوم شرایط بد تیم ملی، آخرین راه حل گلریزان برای تیم ملی باشد.