این حریف لعنتــی را هم دریبل کن

به گزارش بولتن نیوز؛براي آنهايي كه در دهه 60 به استاديوم مي‌رفتند اين عبارت آشناست؛ جمله‌اي كه در تابستان سال 68 وقتي احدي از آلمان برگشت تا دوباره پيراهن استقلال را بر تن كند، روي يك پلاكارد نوشته و به استاديوم شهيد شيرودي آورده بودند تا بازگشت مرد مو فرفري را خيرمقدم بگويند؛ بازيكني خوش‌تكنيك و خوش‌اخلاق كه واقعاً در جناح چپ استقلال مهره‌اي تمام‌عيار بود و اگر اختلاف نظر و بدشانسي گريبانش را نمي‌گرفت، تعداد بازي‌هاي ملي‌اش هم خيلي بيشتر از اين مي‌شد كه الان در كارنامه‌اش ثبت شده است. احدي فوتباليست خيلي خوبي بود اما قاعده بازي را بلد نبود. او نمي‌دانست كه براي ماندن در اين فوتبال گاهي اوقات بايد چيزهايي غير از تكنيك و تاكتيك را هم آموخت.

احدي تكنيكي بود و خيلي‌ها را در زمين دريبل كرد اما آنقدر صاف و ساده بود كه بيرون زمين خيلي از همان‌هايي كه روزي آرزو داشتند او را از نزديك ببينند، آقارضا را جا گذاشتند. روزگاري مرد موفرفري استقلال را با لقب «رضاي رودي‌فولر» تشويق مي‌كردند اما حالا خيلي از همان‌هايي كه كنار رودي‌ فولر استقلال توپ مي‌زدند حتي زحمت يك ملاقات خشك و خالي هم به خودشان ندادند. آنقدر نيامدند تا وقتي كه خبر آمد احدي را ممنوع‌الملاقات كرده‌اند. چه بسا اگر ملاقاتش ممنوع نبود هم توفير چنداني نداشت چون احدي از صبح ديروز ديگر توان حرف زدن نداشته و هوشياري‌اش به مراتب پايين آمده است. چقدر نوشتن عذاب‌آور است وقتي كه بايد آن را در مورد كسي بنويسي كه كلي خاطره پشت سرش است اما حالا همه خاطرات را زير سر گذاشته و به تلخي و سختي نفس مي‌كشد. شايد حاضر باشي تمام خاطراتت را زير خاك بگذاري اما خاطره‌ساز آن خاطره‌ها را دوباره سرحال و سر پا ببيني.

چند روز قبل كه با هم حرف مي‌زديم، مي‌گفت بنويس مردم دعايم كنند تا بلند شوم. مي‌گفت دم رسانه‌ها گرم كه فراموشم نكرده‌اند. مي‌گفت دلم مي‌خواهد دوباره سرحال شوم اما ديروز وقتي براي ملاقات به بيمارستان آمدم، يك تابلوي ايست بزرگ جلويم گرفتند: «ممنوع‌الملاقات» پزشكان ملاقات را ممنوع كرده بودند حال آنكه نمي‌دانستند ته دلم از اين تابلو خوشم مي‌آمد و دوست داشتم به اصراري كه براي ديدنت كردم جواب منفي بدهند كه دادند.

آره اصرار مي‌كردم كه ببينمت اما دوست داشتم اجازه ندهند. آنها نمي‌دانستند وقتي سرپا و سر حال بودي چقدر در استاديوم ديده بوديم تو را و چقدر به شعف مي‌آمديم از دريبل‌هايت. نمي‌دانستند چقدر تكنيكي بودي و نمي‌دانند چقدر دوست داريم اين بار نه در مستطيل سبز بلكه روي تخت بيمارستان هنرت را نشان بدهي و اين حريف سرسخت را هم دريبل بزني. تو بلند شو و دريبل كن آقارضا. ما هم مثل همان روزها برايت فرياد مي‌زنيم و هورا مي‌كشيم؛ براي همه نسل شما حنجره پاره مي‌كنيم. تو فقط بلند شو، بلند شو آقارضا، بلند شو رضاي رودي فولر. بايد اين حريف لعنتي را هم دريبل كني.

منبع:خبرورزشی