"پلن بی" روسیه برای سوریه
الگوی حملات هوایی روسیه در سوریه حاکی از آن است که مسکو "برنامه دومی" را برای حالتی که دولت دمشق سقوط کند و مجبور شود قلمرو تحت کنترل خود را تنها در امتداد مدیترانه حفظ کند، در نظر گرفته است.
به گزارش بولتن نیوز، به نقل از وب سایت خبری بیزینس اینسایدر، جوزف باهوت، یکی از پژوهشگران مرکز "کارنگی" برای صلح بین‌المللی حول محور برنامه خاورمیانه، گفت: گزینه دوم (پلن بی) روسیه عقب نشینی دولت در بخش‌های قابل دفاع مفید سوریه و پس از تضمین امنیت علوی‌هاست. این مساله در حال حاضر یک تفکر مهم و جدی محسوب می‌شود چرا که عمده حملات هوایی روسیه به حد فاصل‌های این منطقه (در غرب سوریه) متمرکز شده است.
روسیه از اواخر سپتامبر سال 2015 میلادی که به درخواست بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه وارد مداخله شد، برای ایجاد یک منطقه حائل میان قلمرو تحت کنترل مخالفان در استان ادلب و سرزمین سنتی علوی‌ها در استان لاذقیه از حملات هوایی استفاده کرده است.
این حملات هوایی همچنین قلمرو تحت کنترل مخالفان در شمال حمص را که با بخش علوی‌ها هم مرز است، هدف گرفته است.
بوریس زیلبرمن، یک کارشناس روسی در "فدراسیون دفاع از دموکراسی‌ها" گفت: به دنبال عمده حملات هوایی روسیه و مبارزات ارتش سوریه، دولت دمشق و مسکو در حال تضمین یک "علویستان" یا "سرزمین اسد" هستند. دولت دمشق در حال گرفتن مناطقی است که فکر می‌کند می‌تواند آن‌ها را با کمک حملات هوایی روسیه حفظ کند. در نتیجه آن‌ها (روس‌ها) در درجه اول در حال حفظ دولت هستند.
نیروهای اسد با حمایت هوایی روسیه همچنان در حال مبارزه برای حفظ کنترل دو مورد از مهمترین شهرهای سوریه به لحاظ استراتژیک و سمبلیک هستند. این شهرها دمشق، پایتخت سوریه که مخالفان آن را کلید پیروزی در جنگ می‌دانند و حلب، دومین شهر بزرگ و مهمترین مرکز شهری سوریه در شمال کشور هستند.
اما حتی اگر دولت سوریه مجبور شود تا مخالفان را از دمشق و حلب بیرون براند، حفظ کنترل این شهرها نیازمند بودجه و نیروی انسانی قابل توجهی است.
این پایگاه اینترنتی نوشته است: ارتش سوریه تا پیش از حمایت هوایی روسیه خسته، تحت فشار زیاد و در آستانه فروپاشی بود. این ارتش یا باید کاملا اصلاح شود و یا روسیه باید نیروهای زمینی را برای حفاظت از این شهرها در برابر ضد حمله‌هایی که احتمالا تا زمان بودن اسد بر سر قدرت ادامه دارند به سوریه اعزام کند.
نیروهای گروه تروریستی جیش‌الاسلام پس از آنکه شش مه سال 2015 میلادی اعلام کردند که کنترل شهر مداء در غوطه شرقی دمشق را از دست نیروهای وفادار به اسد درآورده‌اند، در خیابان‌های این منطقه با در دست داشتن سلاح رژه می‌رفتند.
اما استحکام بخشیدن به قیومیت روسیه در غرب سوریه که در حال حاضر تحت کنترل دولت سوریه است و شیعه‌های وفادار به اسد در آنجا نقش پررنگی دارند، به تصور کلی روسیه نسبت به یک نظم جدید بین‌المللی، یک واقعیت ملموس می‌بخشد.
مارک پیرینی، یکی از پژوهشگران در مرکز کارنگی اروپا و یکی از سفرای سابق اتحادیه اروپا گفت: روسیه در حال حاضر به الحاق ناگهانی شبه جزیره کریمه و سلطه خود بر شرق اوکراین، "علویستان" را نیز اضافه می‌کند. روسیه با انجام این کار به جهانیان نشان می‌دهد که ظرفیت تعریف مجدد نظم بین‌المللی یا دست کم عمل کردن به عنوان تابوشکن ارشد را دارد.
مارک گالئوتی، یکی از کارشناسان روسیه و استاد امور بین‌المللی در دانشگاه نیویورک معتقد است: اگرچه "سرزمین اسد" یا "علویستان" گزینه اول کرملین نیست اما برای روسیه این مساله انتخاب بین بد و بدتر است.
وی افزود: مسکو با تشکیل دولت کوچک علوی‌ها خوشحال نمی‌شود اما مشخصا و ناچارا به گزینه‌های عقب نشینی در صورت نرسیدن به ایده‌ال‌های خود فکر می‌کند. مسکو باید گزینه‌های جایگزین را نیز مدنظر بگیرد.
گالئوتی ادامه داد: یک "علویستان" قابل دفاع، از نظر اقتصادی قابل دوام و از نظر سیاسی همگن‌تر این مسائل را تضمین می‌کند که در منطقه یک متحد وجود دارد و یک واحد قابل مدیریت‌تری است که می‌توان از آن حمایت کرد.
این برنامه برای اسد بسیار رضایت بخش است. یک دولت کوچک در غرب سوریه این اطمینان را می‌دهد که حکومت دسترسی خود به حزب‌الله، شریک کلیدی‌اش و همچنین منابع انرژی بالقوه در شرق مدیترانه را حفظ می‌کند.
قطعا این راه حل برای سنی‌های داخل و پیرامون سوریه که با هدف عزل اسد مبارزه می‌کنند، غیرقابل قبول است.
با توجه به اینکه مذاکرات درخصوص آینده سوریه قرار است اواخر ژانویه با حضور اسد برگزار شود، بخش بندی سوریه به شیوه‌ای که از وی و خانواده‌اش حفاظت و ادامه دسترسی روسیه به این منطقه را حفظ کند، می‌تواند بخشی از راه حل مذاکره شده در خصوص جنگ داخلی سوریه باشد.
روسیه از اواخر سپتامبر سال 2015 میلادی که به درخواست بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه وارد مداخله شد، برای ایجاد یک منطقه حائل میان قلمرو تحت کنترل مخالفان در استان ادلب و سرزمین سنتی علوی‌ها در استان لاذقیه از حملات هوایی استفاده کرده است.
این حملات هوایی همچنین قلمرو تحت کنترل مخالفان در شمال حمص را که با بخش علوی‌ها هم مرز است، هدف گرفته است.
بوریس زیلبرمن، یک کارشناس روسی در "فدراسیون دفاع از دموکراسی‌ها" گفت: به دنبال عمده حملات هوایی روسیه و مبارزات ارتش سوریه، دولت دمشق و مسکو در حال تضمین یک "علویستان" یا "سرزمین اسد" هستند. دولت دمشق در حال گرفتن مناطقی است که فکر می‌کند می‌تواند آن‌ها را با کمک حملات هوایی روسیه حفظ کند. در نتیجه آن‌ها (روس‌ها) در درجه اول در حال حفظ دولت هستند.
نیروهای اسد با حمایت هوایی روسیه همچنان در حال مبارزه برای حفظ کنترل دو مورد از مهمترین شهرهای سوریه به لحاظ استراتژیک و سمبلیک هستند. این شهرها دمشق، پایتخت سوریه که مخالفان آن را کلید پیروزی در جنگ می‌دانند و حلب، دومین شهر بزرگ و مهمترین مرکز شهری سوریه در شمال کشور هستند.
اما حتی اگر دولت سوریه مجبور شود تا مخالفان را از دمشق و حلب بیرون براند، حفظ کنترل این شهرها نیازمند بودجه و نیروی انسانی قابل توجهی است.
این پایگاه اینترنتی نوشته است: ارتش سوریه تا پیش از حمایت هوایی روسیه خسته، تحت فشار زیاد و در آستانه فروپاشی بود. این ارتش یا باید کاملا اصلاح شود و یا روسیه باید نیروهای زمینی را برای حفاظت از این شهرها در برابر ضد حمله‌هایی که احتمالا تا زمان بودن اسد بر سر قدرت ادامه دارند به سوریه اعزام کند.
نیروهای گروه تروریستی جیش‌الاسلام پس از آنکه شش مه سال 2015 میلادی اعلام کردند که کنترل شهر مداء در غوطه شرقی دمشق را از دست نیروهای وفادار به اسد درآورده‌اند، در خیابان‌های این منطقه با در دست داشتن سلاح رژه می‌رفتند.
اما استحکام بخشیدن به قیومیت روسیه در غرب سوریه که در حال حاضر تحت کنترل دولت سوریه است و شیعه‌های وفادار به اسد در آنجا نقش پررنگی دارند، به تصور کلی روسیه نسبت به یک نظم جدید بین‌المللی، یک واقعیت ملموس می‌بخشد.
مارک پیرینی، یکی از پژوهشگران در مرکز کارنگی اروپا و یکی از سفرای سابق اتحادیه اروپا گفت: روسیه در حال حاضر به الحاق ناگهانی شبه جزیره کریمه و سلطه خود بر شرق اوکراین، "علویستان" را نیز اضافه می‌کند. روسیه با انجام این کار به جهانیان نشان می‌دهد که ظرفیت تعریف مجدد نظم بین‌المللی یا دست کم عمل کردن به عنوان تابوشکن ارشد را دارد.
مارک گالئوتی، یکی از کارشناسان روسیه و استاد امور بین‌المللی در دانشگاه نیویورک معتقد است: اگرچه "سرزمین اسد" یا "علویستان" گزینه اول کرملین نیست اما برای روسیه این مساله انتخاب بین بد و بدتر است.
وی افزود: مسکو با تشکیل دولت کوچک علوی‌ها خوشحال نمی‌شود اما مشخصا و ناچارا به گزینه‌های عقب نشینی در صورت نرسیدن به ایده‌ال‌های خود فکر می‌کند. مسکو باید گزینه‌های جایگزین را نیز مدنظر بگیرد.
گالئوتی ادامه داد: یک "علویستان" قابل دفاع، از نظر اقتصادی قابل دوام و از نظر سیاسی همگن‌تر این مسائل را تضمین می‌کند که در منطقه یک متحد وجود دارد و یک واحد قابل مدیریت‌تری است که می‌توان از آن حمایت کرد.
این برنامه برای اسد بسیار رضایت بخش است. یک دولت کوچک در غرب سوریه این اطمینان را می‌دهد که حکومت دسترسی خود به حزب‌الله، شریک کلیدی‌اش و همچنین منابع انرژی بالقوه در شرق مدیترانه را حفظ می‌کند.
قطعا این راه حل برای سنی‌های داخل و پیرامون سوریه که با هدف عزل اسد مبارزه می‌کنند، غیرقابل قبول است.
با توجه به اینکه مذاکرات درخصوص آینده سوریه قرار است اواخر ژانویه با حضور اسد برگزار شود، بخش بندی سوریه به شیوه‌ای که از وی و خانواده‌اش حفاظت و ادامه دسترسی روسیه به این منطقه را حفظ کند، می‌تواند بخشی از راه حل مذاکره شده در خصوص جنگ داخلی سوریه باشد.
منبع: ایسنا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
