پسر شاطر علی پروین!

به گزارش بولتن نیوز؛ استعداد ناب فوتبال، سختکوشی، کاریزما و قدرت رهبری. همه ویژگی هایی که علی را «پروین» کرده بودند، از رشته های پیچ خوره DNA به پسر نرسیدند تا محمد، فرزند نازپرورده و در نعمت بزرگ شده سلطان، توی دنیای فوتبال حرف های زیادی برای گفتن نداشته باشد. محمد، همان پسرک کوچک نیمکت های نوستالژیک دهه هفتاد پرسپولیس که حتی ممکن بود توی عکس های تیمی هم دیده شود، فوتبالش را از پرسپولیس شروع کرد. بهترین دوران فوتبال او، در دسته یک با لباس استیل آذین سپری شد و به خاطر همین دوران موفق بود که محمد پروین، شانس حضور در پرسپولیس برای دومین مقطع را نیز به دست آورد. پروینِ کوچک در نبرد با پاس در همدان در هفته های ابتدایی فصل، یک ضربه آزاد تماشایی را به گل تبدیل کرد تا خیلی ها از تولد فوتبالی او در پرسپولیسِ کرانچار خبر بدهند. همان وقت ها بود که پروین یکی دو بار برای تماشای بازی های پسرش به آزادی رفت و محمد، بدترین نمایش های ممکن را ارائه کرد و کار را به جایی رساند که در ادامه فصل، ماشین زیبای بنفش رنگش، بیشتر از بازی هایش به چشم آمد. محمد، چند سال بعد از پرسپولیس هم به تلاش اش برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست خوب ادامه داد و بالاخره در 26 سالگی، با حقیقت روبرو شد و تصمیم گرفت فوتبال را کنار بگذارد. او موفق نشد در عصر بیف استراگانوف، به جایی برسد که پدرش با آبگوشت رسیده بود. پروین کوچک بعد از فوتبال، به سراغ مدیریت نان صنعتی رفت. وقتی در این مورد نظر پروین را پرسیدند، او واکنش جالی داشت:«پسر ما هم شاطر شد!». پدر، نتوانست پسر را فوتبالیست کند، آیا پسر خواهد توانست پدر را از سنگگ و بربری، به نان صعنتی سبوس دار مایل کند؟