نیمکت‌نشینی را دوست ندارم

به گزارش بولتن نیوز؛ پروپییچ مهاجم کروات و بلندقامت استقلال که نشان داده بازیکن فرصت‌طلبی است، بعد از این بازی در گفت‌وگو با خبرورزشی حرف‌های جالبی به زبان آورد. 

از اينكه در استقلال نيمكت‌نشين هستي، ناراحت نيستي؟

من از روز اول كه وارد دنياي فوتبال حرفه‌اي شدم، ياد گرفتم به تمام تصميمات مربيان احترام بگذارم و تنها كار خودم را انجام بدهم و با حضور به‌موقع در تمرينات تحت هر شرايطي بدنم را آماده نگه دارم. اينكه چه كسي بازي مي‌كند را مربي تشخيص مي‌دهد چون او رئيس تيم است و تصميمات اصلي بر‌ عهده اوست.

يعني از نيمكت‌نشيني ناراحت نيستي؟

هيچ بازيكني را در دنياي فوتبال پيدا نمي‌كنيد كه از نيمكت‌نشيني راضي باشد، بنابراين من هم از اين اتفاق ناراحتم اما هيچ‌وقت به خودم اجازه نمي‌دهم اعتراضي به كسي داشته باشم و تنها بر اساس وظايفم در تمرينات و بازي‌هايي كه به ميدان مي‌روم، تلاش مي‌كنم تا بهترين عملكرد را به ثبت برسانم.

بازي با فولاد چطور بود؟

ما چند هفته قبل هم با همين فولاد در تهران و جام‌حذفي روبه‌رو شده بوديم و آنها را كاملاً مي‌شناختيم. مي‌دانستيم اين تيم براي جبران شكست بازي قبلي انگيزه‌هاي زيادي دارد اما خدا كمك كرد و توپ‌هاي ما تبديل به گل شد تا برنده اين بازي باشيم.

تو هم وارد زمين شدي و گل زدي؟

بهترين هديه براي يك مهاجم، پاس فوق‌‌العاده است. اين هديه را هم‌تيمي‌هايم مقابل فولاد به من دادند، پس نبايد آن را پس مي‌فرستادم، به همين خاطر تلاش كردم تا گل بزنم كه توپ هم روي پايم نشست و گل دوم استقلال از راه رسيد.

خيلي هم خوشحال بودي.

گلزني براي من تحت هر شرايطي خوشحال‌كننده است، به همين خاطر هر بار كه گل بزنم، شادي مي‌كنم به خصوص اين گل كه مقابل تيم يكي از هموطنانم به ثمر رسيد.

بازيكنان استقلال هم در اين شادي با تو شريك بودند. گويي آنها بيشتر از تو خوشحال بودند.

بايد يك اعتراف صادقانه داشته باشم؛ آن هم اينكه بازيكنان استقلال از روزي كه من به ايران آمدم، حسابي سورپرايزم كرده‌اند.

چطور؟

شنيده بودم ايراني‌ها مردماني خونگرم و مهمان‌نواز هستند اما اينكه آن را از نزديك لمس كنم، حسي غير قابل‌توصيف است. باور كنيد من از روزي كه به تهران آمدم، اصلاً احساس غربت نكردم چون همه بچه‌ها تا توانستند، به من محبت كردند تا احساس غربت نداشته باشم كه جا دارد از تمام آنها، كادرفني و مديريت باشگاه كمال تشكر را داشته باشم.

به همين خاطر است كه هيچ اعتراضي به بدقولي‌هاي باشگاه در ارتباط با منزل مسكوني و حضور خانواده‌ات در ايران نداشتي؟

نه اينكه دلم براي خانواده تنگ نشده باشد، نه، اما واقعيت اين است كه فرانا و ماريا هنوز جثه خيلي ضعيفي دارند و بايد تحت نظر مستقيم پزشك باشند تا به شرايط طبيعي برسند. فكر مي‌كنم تا دو، سه ماه آتي بتوانم آنها را در كنار خودم در تهران داشته باشم كه اميدوارم تا آن زمان مشكلات باشگاه هم به حداقل برسد تا به تعهداتش در قبال من عمل كند.

مثل اينكه رابطه‌ات با رحمتي هم خيلي خوب است كه اين بازيكن مسير طولاني را دويد تا با تو شادي كند؟

كاپيتان يكي از دوستان بسيار خوب و صميمي من در تيم است. در آن صحنه فكر نمي‌كردم 100 متر را بدود تا به من تبريك بگويد اما اين اتفاق افتاد و خوشحالم كه رفيقي مثل او دارم. از شوخي گذشته، فكر مي‌كنم رحمتي مي‌تواند در دوي 100 متر هم قهرمان شود. (با خنده)

شانس قهرماني استقلال را چقدر مي‌داني؟

فوتبال بالا و پايين زياد دارد اما با رويه‌اي كه ما در پيش گرفته‌ايم، مي‌توانم بگويم شانس اصلي كسب عنوان قهرماني در ليگ‌برتر و جام‌حذفي هستيم.

كمي هم راجع به رقبايت در خط حمله استقلال صحبت كن.

هميشه آرزو داشتم در تيم‌هايي كه بازي مي‌كنم، رقباي خوبي داشته باشم چون حس رقابت بيشتر به آمادگي و پيشرفت بازيكن كمك مي‌كند كه اين اتفاق در استقلال برايم تكرار شد چون رقبايي دارم كه هركدام‌شان كيفيت بالايي دارند و اين به سود تيم است چون مهاجمانش تحت هر شرايطي آماده هستند.

مربيان زيادي از كرواسي در فوتبال ايران فعاليت مي‌كنند. فكر مي‌كني دليل خاصي دارد كه هموطنان تو علاقه‌مند به حضور در ايران هستند؟

اين اتفاق را بايد به فال نيك بگيريد چون اعتقاد دارم با حضور اين همه مربي كروات مي‌توانيد شاهد يك رنسانس بزرگ در فوتبال‌‌تان باشيد. الان فوتبال كرواسي و مربيانش در فوتبال روز دنيا، خواهان زيادي دارند به خصوص كه مربيان شاغل در ايران همگي سابقه بازي در فوتبال ملي كرواسي را نيز در كارنامه دارند. از برانكو ايوانكوويچ گرفته تا ايگور استيماچ، مياچ، اسكوچيچ، بگوويچ و ميشو كلسوويچ و پيش از آنها بوناچيچ و كرانچار قطعاً تأثيرات فراوان و مثبتي در فوتبال ايران به جا خواهند گذاشت و خوشحالم كه هموطناني همچون آنها را كنار خودم در فوتبال ايران مي‌بينم.

در پايان، تفاوت اساسي فوتبال ايران با اروپا را در چه مي‌بيني؟

افسوس مي‌خورم كه چرا فوتبال ايران با اين همه استعداد و بازيكن باكيفيت از نظر سخت‌افزاري در سطح پاييني قرار دارد. حيف است در كشور شما تنها يك زمين چمن خوب براي بازي وجود داشته باشد و آن هم ورزشگاه آزادي باشد. ضمن اينكه در فوتبال اروپا نظم و ديسيپلين حرف اول را مي‌زند؛ چيزي كه در فوتبال ايران كمتر ديده مي‌شود و مشكلات زيادي را رقم مي‌زند.

منبع:خبرورزشی