وی با بیان اینکه مصدومیتهایش بی مزه است، افزود: در طول زندگیام هیچ وقت به اندازه یکسال اخیر مصدوم نشده بودم و این واقعا بی سابقه است. سال گذشته که پی.سی.ال پایم مصدوم شد. امسال هم در بازی با میثاق و در دقیقه چهارم، بعد از آنکه گل زدم، بازیکن حریف به پایم خورد و مصدوم شدم.
سرمربی - بازیکن تاسیسات با بیان اینکه خبر دعوتش به تیم ستارگان دنیا باعث شده چشم بخورد، تصریح کرد: انگار هزار جفت چشم به دنبالم افتاده است! الان هم چارهای ندارم و فقط دست به دامن خدا شدهام که مصدومیت را از من دور کند زیرا واقعا اذیت میشوم.
وی در ادامه یادآور شد: باید از دکتر نوروزی و مجموعه و همکارانش تشکر کنم. آنها با تمام وجود کار میکنند تا زودتر مصدومیتم تمام شود ولی کارم سخت است چون در سن و سالی نیستم که بتوانم خیلی زود به میادین برگردم.
شمسایی همچنین خاطرنشان کرد: چیزی که بیشتر از مصدومیت مرا اذیت میکند و عذابم میدهد این است که از تمرینات دورم و من بدون تمرین میمیرم. الان شرایطم طوری است که حتی نمیتوانم پایم را تکان بدهم.
وی درباره شکست این تیم مقابل میثاق در هفته هفدهم و به خطر افتادن صدرنشینی تیمش در لیگ برتر، یادآور شد: این وضعیتی که دچارش شدهایم اصلا خوب نیست. همه فکر و ذکرم این است که چرا این نتایج را میگیریم. ما دو، سه بازی از حریفان پیش میافتیم ولی انگار بازیکنان ما زود دلزده میشوند و در بازی «وا میدهند». این واقعا برای بازیکنان و مجموعه بزرگ تاسیسات بد است.
سرمربی - بازیکن تاسیسات با بیان اینکه یک جای کار در تیمش لنگ میزند، اظهار کرد: تیم ما نباید اینطور باشد. کوچکترین اشتباه باعث میشود تا اعتبارمان زیر سئوال برود. ما در نیم فصل دوم از ۱۲ امتیاز ممکن، فقط ۴ امتیاز گرفتهایم که این یعنی نمره مردودی؛ اول برای من و سپس برای دیگران.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: ما در چند مسابقه گذشته بیش از ۳۰ فرصت مسلم گلزنی داشتیم که از دست دادهایم و در مقابل تیمهای حریف در مجموع ۹ موقعیت گلزنی هم نداشتهاند.
شمسایی در پاسخ به این پرسش که «آیا هنوز از محمود خوراکچی به خاطر باخت به میثاق ناراحت هستید؟»، گفت: من کاری به کسی ندارم. الان ناراحتیام از خودم است و باید بیشتر به خودم فکر کنم که چرا این مصدومیت برایم پیش آمده و تیمم اینطور نتیجه میگیرد. این واقعا نمره بدی است که ما گرفتهایم. باید همه چیز را فراموش کنیم و با تمرکز کامل در ۹ هفته باقی مانده به میدان برویم.