شوت كردن توپ به زمین رییس جمهور؟!

به گزارش بولتن نیوز،چند صباحى ست موزیسین ها از سمفونیك تا پاپ دست به قلم شده و گلایه از شرایط شان را به رییس جمهور مى برند؛
اخیرا نیز برخى شان گفته اند چشم به راه پاسخ نامه اند و یا رییس جمهور وقت ملاقات دهد!
لابد مى اندیشند رییس جمهور عصایى جادویى دارد كه اگر به زمین بكوبد، دریاى مشكلات شكاف برمى دارد:

١-
راستش اگر جامعه هنرى ما هنوز سامان و سازمان لازمه را نیافته به دلیل همین انتظارات غریب است؛
توقع ظهور یك ابر قهرمان كه حلال همه مشكلات باشد درد كهنه جملگى ماست؛ حال آنكه راهكار اصولى تاسیس نهادهاى صنفى و مدنى ست كه با
فرهنگ سازى،اقناع افكار عمومى و بالا بردن قدرت چانه زنى، بتوان حقوق شهروندى را با توان افزون ترى مطالبه كرد.

٢-
همچنان وفاقى در جامعه هنرى ست كه وزارت فرهنگ و ارشاداسلامى مدافع هنرمندان است،گوش شنوا و لبان خندانى دارد هر چند كه ممكن است كف دستش مویى براى كندن نداشته و جیبش تار عنكبوت بسته باشد،اما ابایى از كارت زرد هم ندارد؛
به چنین پشتوانه اى، رییس جمهور خود داناى كل است، لذا غریب نیست اگر نوشتن نامه هایى از این دست توپ را به زمین یار خودى شوت كردن تلقى شود، نوعى جا خالى دادن از تعهدهاى اجتماعى.

٣-
آیا اجازه اجاره بیلبورد،وقت سالن براى كنسرت یا رونمایى آلبوم، حتى بودجه ... مواردى ست كه موزیسین عریضه به رییس جمهور بنویسد؟!
دلواپسان دل خوش دارند چنان جلوه دهند كه موسیقى مثال خانه اى روى أب است؛ و در این هنگامه موزیسین هاى ما در نامه شان زیر آب گونه اى دیگر از موسیقى را مى زنند!
حال آنكه نیاكان موسیقى ایرانى با خون دل خوردن هاى بسیار، تمامیت موسیقى را پاسدارى كردند و اینگونه مردم را همراه خود داشتند.

٤-
تصور كنید اگر از فردا سینماگران،نقاشان،نویسندگان،روزنامه نگاران ... و حتى سایر مشاغل نجاران، رانندگان ... مشكلات شان را عریضه كنند
پشتش بنویسند " برسد به دست آقاى رییس جمهور" چه مى شود؟
در نازكى طبع جامعه هنرى تردیدى نیست اما روزگاران حساسى ست و انتظار بدیهى این است كه آستین همت را عقلانى بالا بزنند؛
دولت كه همراه است، براى حل زیرساخت هاى دیگر طیف هاى تصمیم ساز و خلق تحولات بنیادین، انتشار چنین نامه هایى نشانى اشتباه دادن است؛
باید نهادسازى كرد، قدرت اجتماعى جلب نمود و قانون هاى حمایتى از هنر مانند بخشودگى مالیاتى براى بخش خصوصى در قبال فعالیت هاى هنرى به تصویب مجلس رساند؛
آرى، انتظار عدالت در زمانه ندارى، فقط توزیع فقر است و بس.

- این یادداشت امروز سه شنبه ٢٦ آبان در روزنامه شرق ص ١٤ به چاپ رسیده است.