پیام وزیر المان در سفرش به ایران

به گزارش بولتن نیوز،اشتان مایر همچنین ضمن ترسیم چشم انداز روابط ایران با جهان بعد از توافق بر سر برجام ( برنامه جامع اقدام مشترک)، روابط دوجانبه تهران و برلین را نیز در این گفت وگوی اختصاصی با روزنامه ایران تشریح کرده که مقدمه و متن کامل مصاحبه را به شرح زیر می خوانیم:
وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن روز ﺟﻤﻌﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﺮان ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﻪ طﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺗﻌﮫﺪاﺗﺶ در ﺗﻮاﻓﻖ هﺴﺘﻪای ﻋﻤﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﻪ ﮔﺰارش اﯾﺮﻧﺎ «ﻣﺎرﺗﯿﻦ ﺷﻔﺮ» ﺳﺨﻨﮕﻮی وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن ﮔﻔﺖ: از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﯾﺮان ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﻪ هﻤﻪ ﺗﻌﮫﺪاﺗﺶ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﻮﻗﺖ 2013 ژﻧﻮ ﻋﻤﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ، هﯿﭻ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮای ﺷﮑﺎﯾﺖ دراﯾﻦ ﺑﺎره ﻧﺪارﯾﻢ.
وی ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎی اﯾﺮان اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺗﺎ ﺳﻪ ﻣﺎهﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺳﺎل 2016 ﻟﻐﻮ ﺷﻮد و اﻓﺰود: ﺗﻮاﻓﻖ هﺴﺘﻪای وﯾﻦ از 18 اﮐﺘﺒﺮ (26 ﻣﮫﺮ) ﺑﻪطﻮر رﺳﻤﯽ ﺑﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و اﺗﺤﺎدﯾﻪ اروﭘﺎ ﺑﺮای آﻣﺎدهﺳﺎزی زﻣﯿﻨﻪ و ﻣﻘﺪﻣﺎت ﻟﻐﻮ ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎی اﯾﺮان، ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ.
اﻣﺮوز وزﯾﺮ ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن ﻣﯿﮫﻤﺎن ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﻪ ﮐﺸﻮرﻣﺎن اﺳﺖ. ﺳﻔﺮ «ﻓﺮاﻧﮏ واﻟﺘﺮ اﺷﺘﺎﯾﻦ ﻣﺎﯾﺮ» ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﻣﺎن درﺣﺎﻟﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ از آﺧﺮﯾﻦ ﺳﻔﺮ رﺋﯿﺲ دﺳﺘﮕﺎه دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﺧﺎرﺟﯽ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﺮان ﺣﺪود ١٢ ﺳﺎل ﻣﯽﮔﺬرد.
آﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎر در ﺳﺎل ٢٠٠٣ و در زﻣﺎن دوﻟﺖ اﺻﻼﺣﺎت ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﻮﺷﮑﺎ ﻓﯿﺸﺮ، وزﯾﺮ ﺧﺎرﺟﻪ وﻗﺖ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﺮان ﺳﻔﺮ ﮐﺮد و ﭘﺲ ازآن راﺑﻄﻪ دو ﮐﺸﻮر ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭘﺮوﻧﺪه هﺴﺘﻪای اﯾﺮان، ﻓﺮاز و ﻓﺮود زﯾﺎدی را طﯽ ﮐﺮد؛ راﺑﻄﻪای ﮐﻪ ﺑﻪ رﻏﻢ وﺟﻮد ﺗﻨﺶهﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺘﻌﺪد طﯽ ﺳﺎلهﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ هﯿﭻ ﮔﺎه ﻗﻄﻊ ﻧﺸﺪ. در ﺧﺼﻮص ﻣﺬاﮐﺮات هﺴﺘﻪای، آﻟﻤﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﺸﻮرهﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ طﺮح ﻣﺬاﮐﺮه هﺴﺘﻪای ﺑﺎ اﯾﺮان را ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد داد و اﮔﺮﭼﻪ اﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﻪ طﺮف اﺻﻠﯽ ﮔﻔﺖوﮔﻮهﺎی هﺴﺘﻪای ﺑﺎ اﯾﺮان ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ وﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮان از ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮاﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر در رﻓﻊ اﺧﺘﻼﻓﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﮔﺎه ﻣﯽرﻓﺖ ﺑﻪ
ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﺪن ﻣﺬاﮐﺮات ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد، ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﮐﺮد. اﯾﻨﮏ ﺗﻤﺎﯾﻞ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺗﺮک ﺧﻮرده ﺑﺎ اﯾﺮان را ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻼل ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﮔﻔﺖوﮔﻮهﺎی هﺴﺘﻪای و دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺎ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺟﮫﺎن و ﻧﯿﺰ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪی ﺑﺮای ﺣﻞ و
ﻓﺼﻞ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮد. ﺳﻔﺮ «اﺷﺘﺎﯾﻦ ﻣﺎﯾﺮ» ﮐﻪ هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﮐﻠﯿﺪ ﺧﻮردن اﺟﺮای ﺗﻮاﻓﻖ هﺴﺘﻪای ﻣﯿﺎن اﯾﺮان و ﮐﺸﻮرهﺎی ﮔﺮوه 5+1 و ﺑﺎ هﺪف ﺗﻮﺳﻌﻪ رواﺑﻂ ﺳﯿﺎﺳﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد، زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻌﻨﺎدار ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد آورﯾﻢ آﻟﻤﺎن ﭘﺲ از ﺣﻞ ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ هﺴﺘﻪای، ﺑﺎرهﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار اﯾﺮان در ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﻨﻄﻘﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ دﻣﺸﻖ اﺷﺎره داﺷﺘﻪ و ﺣﺎﻻ در ﻣﻘﺎم ﯾﮑﯽ از ﻣﻮاﻓﻘﺎن اﺻﻠﯽ ﺣﻀﻮر اﯾﺮان در ﻣﺬاﮐﺮات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر، اﻗﺪاﻣﺎت زﯾﺎدی را ﺑﺮای ﺑﮫﺮهﮔﯿﺮی از ﻧﻔﻮذ ﺗﮫﺮان ﺑﺮای ﺣﻞ ﻣﻌﺎدﻻت ﻣﻨﻄﻘﻪای اﻧﺠﺎم داده اﺳﺖ. «اﺷﺘﺎﯾﻦ ﻣﺎﯾﺮ» ﻗﺮار اﺳﺖ ﭘﺲ از ﺣﻀﻮر در ﺗﮫﺮان و ﻣﺸﺎرﮐﺖ در اﺟﻼس ﻣﻨﻄﻘﻪای ﮐﻪ در ﭼﺎرﭼﻮب ﻧﺸﺴﺖ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﻧﯿﺦ اﻣﺮوز (ﺷﻨﺒﻪ) ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽﺷﻮد، از اﯾﺮان راهﯽ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺷﻮد ﺗﺎ هﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﯿﺶﺗﺮ اﻋﻼم ﮐﺮده ﺑﻮد ﭼﺮاغ ﻣﯿﺎﻧﺠﯿﮕﺮی در ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت ﺗﻨﺶآﻟﻮد ﺗﮫﺮان- رﯾﺎض را روﺷﻦ ﮐﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻘﺎم ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﻪ آﻟﻤﺎن در ﮔﻔﺖوﮔﻮی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺑﺎ «اﯾﺮان» ﮐﻪ اﻧﺪﮐﯽ ﭘﯿﺶ از ورود ﺑﻪ ﺗﮫﺮان اﻧﺠﺎم ﺷﺪ، ﺿﻤﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﻣﻨﻄﻘﻪای اﯾﺮان، ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ «ﺗﮫﺮان- ﺑﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت زﯾﺎدی ﺑﺮای ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دارﻧﺪ و دﺳﺘﺎورد «ﺑﺮد- ﺑﺮد» ﻣﺬاﮐﺮات هﺴﺘﻪای، ﺷﺮاﯾﻂ را ﻣﮫﯿﺎی ﻓﺼﻞ ﺗﺎزه ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﯾﺮان و ﺟﮫﺎن ﮐﺮده اﺳﺖ.» او هﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ «ﺑﺎ اﺟﺮاﯾﯽ ﺷﺪن ﻣﻘﺮرات ﺗﻮاﻓﻖ وﯾﻦ، آزﻣﻮن واﻗﻌﯽ ﺑﺮای هﻤﻪ طﺮفهﺎ در ﭘﯿﺶ اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺗﻮاﻓﻖ وﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ»؛ ﻣﺸﺮوح اﯾﻦ ﮔﻔﺖوﮔﻮ را ﺑﺎ هﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻧﯿﻢ:

ﺷﻤﺎ ﻗﺒﻞ از ﭘﺎﯾﺎن ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ هﺴﺘﻪای اﯾﺮان و ﮔﺮوه 5+1 در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪای ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮدﯾﺪ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻞ هﺴﺘﻪای ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺑﺴﯿﺎری ﺑﺮای ﮔﻔﺖوﮔﻮ و هﻤﮑﺎری اﯾﺮان و آﻟﻤﺎن وﺟﻮد ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ. ﻟﻄﻔًﺎ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﯾﻦ هﻤﮑﺎری ﺗﻮﺿﯿﺢ دهﯿﺪ. آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻓﺼﻞ ﺟﺪﯾﺪی، ﺑﻮﯾﮋه در رواﺑﻂ دﯾﭙﻠﻤﺎﺗﯿﮏ، ﻣﯿﺎن دو ﮐﺸﻮر آﻏﺎز ﺷﺪه اﺳﺖ؟
- دﺳﺖ ﮐﻢ اﻣﺮوز اوﻟﯿﻦ دﯾﺪار رﺳﻤﯽ ﯾﮏ وزﯾﺮ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ آﻟﻤﺎن از اﯾﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺑﯿﺶ از 10 ﺳﺎل ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﻣﯿﺎن دو طﺮف ﺑﺮاﺳﺘﯽ طﻮﻻﻧﯽ اﺳﺖ؛ از ﺑﻪﻣﺮﺣﻠﻪ اﺟﺮا درآوردن ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ اﺗﻤﯽ وﯾﻦ ﺗﺎ ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮهﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ و روﻧﻖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ رواﺑﻂ اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺒﺎدﻻت ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرهﺎﯾﻤﺎن. ﻣﺎ ﻣﺬاﮐﺮه در ﻣﻮرد ﯾﮏ ﻣﻮاﻓﻘﺘﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮهﻨﮕﯽ را آﻏﺎز ﮐﺮدهاﯾﻢ. ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎﻧﻪای روﺷﻦ از اﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﯿﻢ رواﺑﻂﻣﺎن را ﺑﺮ ﺷﺎﻟﻮده ﺟﺪﯾﺪ و ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮی ﺑﻨﺎ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﻦ ﭘﯿﺶ از هﺮ ﭼﯿﺰ اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻣﻮرد اﯾﻦ
ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮان درﮔﯿﺮیهﺎی وﺣﺸﺘﻨﺎک و ﺧﻄﺮﻧﺎک ﺑﺮای ﺛﺒﺎت ﮐﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ از ﺟﻤﻠﻪ در ﺳﻮرﯾﻪ و ﻋﺮاق ﺗﺎ ﯾﻤﻦ و اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن را ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﺑﻪ ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ ﻓﺎﺟﻌﻪ آوارﮔﺎن ﺑﻌﺪاز ﺟﻨﮓ ﺟﮫﺎﻧﯽ دوم ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪه، ﮐﺎهﺶ داد. آﻟﻤﺎن در زﻣﯿﻨﻪ ﭘﺬﯾﺮش آوارﮔﺎن و ﮐﻤﮏهﺎی اﻧﺴﺎندوﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ زﯾﺎدی ﺑﻪﻋﮫﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﯾﺮان ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ﺳﯿﺎﺳﯽاش در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻞ در راﺳﺘﺎی ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺮدم دارد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﭘﺬﯾﺮش هﻢزﯾﺴﺘﯽ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖآﻣﯿﺰ ﺑﺎ هﻤﻪ هﻤﺴﺎﯾﮕﺎن، هﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ اﺳﺮاﺋﯿﻞ، در هﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ ﻗﺮار دارد.
س:«زﯾﮕﻤﺎر ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ»، ﻣﻌﺎون ﺻﺪراﻋﻈﻢ و وزﯾﺮ اﻗﺘﺼﺎد، اوﻟﯿﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻏﺮﺑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺑﯿﻦ اﯾﺮان و ﮔﺮوه 5+1 وﺑﻪ هﻤﺮاه هﯿﺄﺗﯽ از ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﺷﺮﮐﺖهﺎ ﺑﻪﺗﮫﺮان ﺳﻔﺮ ﮐﺮد. آﯾﺎ ﻣﻌﻨﺎی اﻗﺪام «ﺑﻦ» در اﻋﺰام ﺳﺮﯾﻊ هﯿﺄت اﻗﺘﺼﺎدی
ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﯾﻪ ﺑﻪ ﺗﮫﺮان اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎت اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺎ اﯾﺮان ﺑﺮای ﻣﻘﺎﻣﺎت آﻟﻤﺎن از ﺟﺎﯾﮕﺎه وﯾﮋهای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ؟
- ﺑﺪون ﺗﺮدﯾﺪ؛ اﯾﺮان و آﻟﻤﺎن از ﺟﻤﻠﻪ در ﻋﺮﺻﻪ اﻗﺘﺼﺎد، ﭼﯿﺰهﺎی زﯾﺎدی ﺑﺮای ﻣﺒﺎدﻟﻪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دارﻧﺪ. ﺣﯿﺎت ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺸﻮری درﺟﮫﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻟﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت ﺟﮫﺎﻧﯽ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ. اﻗﺘﺼﺎد آﻟﻤﺎن در اﯾﺮان ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺷﮫﺮت ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﺑﺴﯿﺎری از ﺷﺮﮐﺖهﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻗﺒﻞ از ﻣﻨﺎزﻋﻪ اﺗﻤﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎهﯽ ﻗﻮی و رواﺑﻂ ﺗﺠﺎری ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﺎ اﯾﺮان داﺷﺘﻪاﻧﺪ. طﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﻨﺎﯾﻊ آﻟﻤﺎن اﮐﻨﻮن و ﺑﻌﺪ از ﺳﺎلهﺎ ﺳﮑﻮن ﺑﻪﺧﺎطﺮ ﻣﻨﺎزﻋﻪ در ﻣﻮرد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺗﻤﯽ، ﻋﻼﻗﻪ زﯾﺎدی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ هﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎ در اﯾﺮان اﯾﺠﺎد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ، ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻨﺪ. وﻟﯽ ﺑﺮای ﻣﺎ هﻤﭽﻨﯿﻦ رﺳﺎﻧﺪن اﯾﻦ ﭘﯿﺎم ﻣﮫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ: ﻣﺎ در رﻓﻊ ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎ ﺟﺪی هﺴﺘﯿﻢ. اﮔﺮ اﯾﺮان ﺗﻌﮫﺪات ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دهﺪ، وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺴﺮﻋﺖ و ﺑﻪﻧﺤﻮ ﻣﺤﺴﻮﺳﯽ ﺑﮫﺒﻮد ﺧﻮاهﺪ ﯾﺎﻓﺖ و هﻤﯿﻦ اﻣﺮ ﻓﻀﺎی ﻻزم را ﺑﺮای اﺣﯿﺎی ﻣﺠﺪد و ﻗﻮی رواﺑﻂ اﻗﺘﺼﺎدی ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

س: اﺗﺎق ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ و ﺻﻨﺎﯾﻊ آﻟﻤﺎن ﻗﺒﻞ از ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺣﺠﻢ ﻣﺒﺎدﻻت ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺗﺠﺎری ﺑﯿﻦ ﺗﮫﺮان و ﺑﻦ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ را 12 ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﯾﻮرو ﺗﺨﻤﯿﻦ زده ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﯿﻤﯽ از آن را واردات آﻟﻤﺎن از اﯾﺮان ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺧﻮاهﺪ داد. طﺒﻖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﻦ ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎﻻهﺎی وارداﺗﯽ و ﺧﺪﻣﺎت از اﯾﺮان ﮐﺪامهﺎ هﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻔﺖ در اﯾﻦ واردات ﭼﻪ ﺳﮫﻤﯽ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ؟
- اﯾﺮان اﻣﺮوز ﮐﻤﺘﺮ از ﻧﺼﻒ دوره ﻗﺒﻞ از ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎ ﻧﻔﺖ ﺻﺎدر ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺪرﻧﯿﺰه ﮐﺮدن ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺨﺶ ﻧﻔﺖ از ﭼﻪ اهﻤﯿﺘﯽ ﺑﺮای اﯾﺮان ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺠﺪدًا ﻧﻔﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺻﺎدر ﮐﺮده و ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺒﻊ درآﻣﺪ ارزی ﺧﻮد را ﺑﮫﺒﻮد ﺑﺨﺸﺪ. ﺑﻪهﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﯾﺮان در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮای ﺟﺬب ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺧﺎرﺟﯽ و از ﺟﻤﻠﻪ آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﻣﻨﻄﻘﯽﺗﺮ اﺳﺖ اﮔﺮ اﯾﺮان اﻗﺘﺼﺎد ﺧﻮد را ﻣﺘﻨﻮعﺗﺮ ﮐﻨﺪ و اﻋﺘﻘﺎد دارم ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﺣﺎﻣﻞهﺎی اﻧﺮژی ﺳﺎﯾﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪات و ﺧﺪﻣﺎت هﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮای ﺑﺎزار آﻟﻤﺎن ﺟﺬاب ﺷﻮﻧﺪ.
س: ﺗﮫﺮان ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺳﺎﯾﺮ ﮐﺸﻮرهﺎ در اﯾﺮان و واردات ﻓﻨﺎوری ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ اﺳﺖ، ﻣﮫﻢﺗﺮﯾﻦ ﺑﺎزارهﺎ و ﺑﺨﺶهﺎی ﺻﻨﻌﺖ در اﻗﺘﺼﺎد اﯾﺮان ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ آﻟﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﺪامهﺎ هﺴﺘﻨﺪ؟
ﻣﻌﺎون وزﯾﺮ ﻧﻔﺖ اﯾﺮان در ﺳﻔﺮ اﺧﯿﺮش ﺑﻪ ﺑﻦ ﻣﯿﺰان ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺿﺮوری ﻓﻘﻂ در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ را 100 ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﯾﻮرو ﺗﺨﻤﯿﻦ زد. ﺷﻤﺎر زﯾﺎدی از ﺷﺮﮐﺖهﺎی ﺑﺰرگ و ﻣﺘﻮﺳﻂ آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺻﻮرت درازﻣﺪت در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ در اﯾﺮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺪﯾﮫﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﻻزم ﺑﺮای ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری ﺑﮫﺒﻮد ﯾﺎﺑﺪ، وﻟﯽ ﻣﻦاﻣﮑﺎﻧﺎت هﻤﮑﺎری ﮔﺴﺘﺮدهای در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ.
ﺷﺮﮐﺖهﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ درازﻣﺪت ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺳﻮد ﮐﻮﺗﺎهﻣﺪت ﻧﻈﺮ ﻧﺪارﻧﺪ. آﻧﮫﺎ دﻗﯿﻘًﺎ از هﻤﯿﻦ رو ﺧﻮاهﺎن ﺛﺒﺎت و ﺗﻀﻤﯿﻦهﺎی ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮای اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری هﺴﺘﻨﺪ. اﯾﺮان ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺣﺎﻣﻞهﺎی اﻧﺮژی ﺗﺠﺪﯾﺪﺷﻮﻧﺪه ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ اﺳﺖ. ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ آﻟﻤﺎن ﺑﺎ ﭘﺮوژه دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ اﻧﺮژی ﺧﻮد در اﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﭘﯿﺸﮕﺎم اﺳﺖ. ﺷﺮﮐﺖهﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ در زﻣﯿﻨﻪ اﻧﺮژیهﺎی ﺗﺠﺪﯾﺪ ﺷﻮﻧﺪه ﺣﺮف اول را در ﺟﮫﺎن ﻣﯽزﻧﻨﺪ. هﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖهﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﻣﮫﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ﯾﮏ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺴﺘﻠﺰم وﺟﻮد راههﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﺪرن و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزهﺎﺳﺖ.
هﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﺮان ﺑﺎﯾﺪ از طﺮﯾﻖ زﻣﯿﻦ، درﯾﺎ و هﻮا ﺑﻪ ﮐﺮﯾﺪورهﺎی ﺣﻤﻞوﻧﻘﻞ ﻗﺎرهای ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮد. در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺷﺮﮐﺖهﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ زﯾﺎدی دارﻧﺪ.
س: آﯾﺎ ﺣﻞ ﻣﺴﺄﻟﻪ هﺴﺘﻪای اﯾﺮان از طﺮﯾﻖ ﻣﺬاﮐﺮه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ اﻟﮕﻮﯾﯽ در ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻞ ﺑﺤﺮانهﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪای ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ طﺮفهﺎی درﮔﯿﺮ و ﻗﺪرتهﺎی ﺑﺰرگ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد؟
- ﺗﻮاﻓﻖ وﯾﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ را ﻧﺸﺎن داد: ﮐﻪ دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ در زﻣﺎن ﻣﺎ ﻧﯿﺰ و در ﻣﻨﺎطﻖ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺟﮫﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺎزﻋﺎت را از طﺮﯾﻖ ﺻﻠﺢآﻣﯿﺰ ﺣﻞ ﮐﻨﺪ و راههﺎی ﺳﺎزش را ﺑﯿﺎﺑﺪ، ﺣﺘﯽ در ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا طﺮﻓﯿﻦ ﺑﺎ دﺷﻤﻨﯽ و ﺑﯽاﻋﺘﻤﺎدی در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار داﺷﺘﻪاﻧﺪ. ﻣﺬاﮐﺮات هﺴﺘﻪای ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﭼﺎرﭼﻮﺑﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ 3E+3 ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪی در هﻤﻪ طﺮفهﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻗﯿﺪ و ﺑﻨﺪهﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﯿﻦ ﺗﮏ ﺗﮏ ﻧﻘﺶآﻓﺮﯾﻨﺎن ﭘﺸﺖﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺸﺘﺮک در ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﻣﺎ ﺑﻪطﻮر ﻣﺸﺘﺮک در ﻧﯿﻮﯾﻮرک ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ در ﭼﺎرﭼﻮب 3E+3 در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ
ﻣﻨﻄﻘﻪای ﻧﯿﺰ ﺑﺎ اﯾﺮان ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﮐﻨﯿﻢ. اﯾﻨﮑﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻣﺪل ﺑﺮای ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺎزﻋﺎت هﻢ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻗﺘﺒﺎس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ آنرا اﻣﺮوز ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﺮد. اﻣﺎ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪطﻮر ﻋﺎﺟﻞ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢهﺎﯾﯽ ﻧﯿﺎز دارد ﺗﺎ ﮔﻔﺖوﮔﻮ ﺑﯿﻦ طﺮفهﺎی درﮔﯿﺮ را ﺗﺴﮫﯿﻞ ﮐﺮده و راهﺣﻞ ﺻﻠﺢآﻣﯿﺰ ﺑﺮای ﻣﻨﺎزﻋﺎت را اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ ﺳﺎزد. ﻣﺎ، زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮوه ﮐﻠﯿﺪی ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﻧﯿﺦ اﻣﺮوز ﺑﺮای اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر در ﺗﮫﺮان ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﻪ دهﺪ، دﻗﯿﻘًﺎ در ﻣﻮرد هﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺤﺒﺖ ﺧﻮاهﯿﻢ ﮐﺮد.
ﮔﺮوه ﮐﻠﯿﺪی ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ اﻣﻨﯿﺘﯽ ﻣﻮﻧﯿﺦ ﺟﻤﻌﯽ در ﻧﻮع ﺧﻮد ﺑﯽﻧﻈﯿﺮ اﺳﺖ و ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن دوﻟﺖهﺎ و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻣﻨﯿﺘﯽ از ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﮫﺎن در آن ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ.
ﺑﺤﺮان ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از ﻓﺮﺳﺎﯾﺸﯽﺗﺮﯾﻦ ﺑﺤﺮانهﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. داﻣﻨﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮات آن را در ﻣﻮج آوارﮔﺎن ﺳﻮری ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﺸﻮرهﺎی اروﭘﺎﯾﯽ و ﻧﯿﺰ آﻟﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺸﺎهﺪه ﮐﺮد. اﯾﻦ اﻣﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ اروﭘﺎ ﺑﺮای ﺣﻞ ﺟﺪی ﺑﺤﺮان ﺳﻮرﯾﻪ را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ. س: آﻟﻤﺎن ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻗﺪرت اروﭘﺎﯾﯽ ﺗﺎﭼﻪ ﺣﺪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ اﯾﺮان در هﻤﮑﺎری ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﮔﺮوه ﺗﺮورﯾﺴﺘﯽ «داﻋﺶ» را ﺿﺮوری ﻣﯽداﻧﺪ؟
س- ﭘﻨﮫﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮان ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻮاﺿﻊ اﯾﺮان در ﻗﺒﺎل ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﺎ ﻣﻮاﺿﻊ آﻟﻤﺎن ﺗﻔﺎوت دارد. ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ هﻤﻪ ﻣﺎ ﯾﮏ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻣﺸﺘﺮک داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ: ﮐﻪ ﺧﻮنرﯾﺰی ﺑﻪﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺪ و ﺳﻮرﯾﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﮐﺸﻮر دارای ﺳﺎزوﮐﺎر ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﮐﻪ در آن اﻧﺴﺎنهﺎﯾﯽ از هﻤﻪ ﮔﺮوههﺎی ﻗﻮﻣﯽ و دﯾﻨﯽ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ روزی ﻣﺠﺪدًا ﮐﻨﺎر هﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ اﻣﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﻧﻘﺶآﻓﺮﯾﻨﺎن اﺻﻠﯽ ﺑﻪﮐﺮات ﻓﻘﻂ ﺑﺮ راهﺣﻞ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻣﯿﺴﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ. ﻣﻦ آرزو ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﺮان از ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ و دوﻟﺖ ﺳﻮرﯾﻪ را ﺑﺮای ورود ﺑﻪ ﯾﮏ دوران ﮔﺬار ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﭘﺎی ﻣﯿﺰ ﻣﺬاﮐﺮه ﺑﯿﺎورد. ﻓﻘﻂ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪﺑﺮادرﮐﺸﯽ در ﺳﻮرﯾﻪ ﭘﺎﯾﺎن دهﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﻨﺪروهﺎیISIS، ﮐﻪ وﺳﻂ هﺮج و ﻣﺮج و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﻏﺪه ﺳﺮطﺎﻧﯽ هﺮ روز ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ، ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ روﺑﻪرو ﺷﻮﯾﻢ. ﻋﺎﺟﻞﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮای ﻣﺮدم ﺳﻮرﯾﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺷﻮرای اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﺟﺎن ﻣﺮدم ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺑﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد – زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﺐهﺎی
ﺑﺸﮑﻪای و ﺣﻤﻼت ﺧﻤﭙﺎره ﺑﻪ ﻣﻨﺎطﻖ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد، اﻣﮑﺎن ﺗﺮدد ﮐﻤﮏ رﺳﺎﻧﺎن ﺑﻪ هﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﻓﺮاهﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺨﻮﺑﯽ از ﮐﻤﮏ اﯾﺮان اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ.
س: دﻻﯾﻞ اﺻﻠﯽ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺬاﮐﺮات هﺴﺘﻪای ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻪﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟
- اﮔﺮﭼﻪ در اﺑﺘﺪای ﻣﺬاﮐﺮات هﺮدو طﺮف ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪهﻢ ﺑﯽاﻋﺘﻤﺎد ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻔﺎوت ﻧﻈﺮهﺎی ﺑﺰرﮔﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﻮرد ﻣﺬاﮐﺮه وﺟﻮد داﺷﺖ. ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ازﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﯾﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﺮد – ﺑﺮد اﯾﺠﺎد ﺷﺪ و اﯾﻦ ﺗﻔﺎهﻢ ﺳﯿﺎﺳﯽ در هﺮدو طﺮف وﺟﻮد
داﺷﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺳﺎﺳﯽ هﻤﻪ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ اﯾﻦ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻪ اﯾﺮان در ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻤﺐ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺮای اﯾﺮان ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎ و ﭼﺸﻢاﻧﺪازی ﺑﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺗﻤﯽ ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽاش. وﻗﺘﯽ ﺗﻮاﻓﻘﯽ ﺑﻪﻧﻔﻊ هﺮدوطﺮف اﺳﺖ، دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ آراﻣﺶ راهﺣﻞ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ؛ ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ طﺮﻓﯿﻦ ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﯽاﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﻪهﻢ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﻮرزﻧﺪ. هﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ اﻣﯿﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ اﯾﻦاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺤﺮانهﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮان ﻓﺎﺋﻖ آﻣﺪ. ﺑﺮای اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﯿﺶ از هﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ دوراﻧﺪﯾﺸﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﺷﮫﺎﻣﺖ و هﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ راهﺣﻞ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺣﺘﯽ در ﺳﻮرﯾﻪ ﻗﻄﻌًﺎ ﻧﻪ ﺻﻠﺢ و ﻧﻪ ﺛﺒﺎتﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ.
س: ﺑﻪﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﭼﺎﻟﺶ اﺻﻠﯽ در اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺟﺮاﯾﯽ ﻣﺸﺘﺮک و هﻤﻪﺟﺎﻧﺒﻪ در ﭼﻪ ﻣﻮاردی ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و اﺻﻮﻻً آﯾﺎ ﺑﻪ رﻋﺎﯾﺖ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻂ طﺮﻓﯿﻦ ﺧﻮﺷﺒﯿﻦ هﺴﺘﯿﺪ؟
ﺑﺎ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ وﯾﻦ هﻤﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪه، ﺑﻮﯾﮋه اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻣﺮﯾﮑﺎ و اﯾﺮان، ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ: ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺖ و ﺗﻮان ﺳﯿﺎﺳﯽ اﯾﻦ را دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﺟﺮه هﺴﺘﻪای ﭘﺎﯾﺎن دهﯿﻢ و ﻓﺼﻠﯽ ﺟﺪﯾﺪ در رواﺑﻂ ﮐﺸﻮرهﺎﯾﻤﺎن ﺑﮕﺸﺎﯾﯿﻢ. ﻣﻮﺿﻮع دﯾﮕﺮی ﮐﻪ ﻣﺮا ﺧﻮﺷﺒﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ طﺮفهﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ دوﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ژﻧﻮ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪهاﻧﺪ. ﺻﺪاﻗﺖ ﺣﮑﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ را هﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ: آزﻣﻮن واﻗﻌﯽ هﻨﻮز در ﭘﯿﺶ اﺳﺖ. ﺗﺎزه از روز ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﻣﻘﺮرات اﺳﺎﺳﯽ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ وﯾﻦ رﺳﻤًﺎ اﺟﺮاﯾﯽ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﮐﻪ طﺮﻓﯿﻦ ﺗﻌﮫﺪاﺗﺸﺎن را در ﻋﻤﻞ و آﺷﮑﺎرا اﺟﺮا ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ وﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻵن ﻧﻮﺑﺖ اﯾﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮوطﯽ را ﺑﺮآورده ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻟﻐﻮ ﺗﺤﺮﯾﻢهﺎ ﻣﻮرد ﺗﻮاﻓﻖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ.
س: ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ ظﺮﯾﻒ و ﺗﯿﻢ هﺴﺘﻪای اﯾﺮان را هﻨﮕﺎم ﻣﺬاﮐﺮات ﭼﮕﻮﻧﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟
- ﺟﻮاد ظﺮﯾﻒ، ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪهای ﺳﺮﺳﺨﺖ اﺳﺖ. ﻓﺮوش ﯾﮏ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ دﺳﺖ دوم ﺑﻪ او ﻗﻄﻌًﺎ ﮐﺎری ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد. وﻟﯽ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺗﻨﮫﺎﯾﯽ هﻨﺮی ﻧﯿﺴﺖ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺘﯽ هﻢ ﺑﻪهﻤﺮاه ﻧﻤﯽآورد. دﺳﺘﺎورد وﯾﮋه ﺟﻮاد ظﺮﯾﻒ و ﺗﯿﻤﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎری زﯾﺎد ﻣﻨﺎﻓﻊ اﯾﺮان را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ هﻤﯿﻦ ﭘﺎﻓﺸﺎری در ﺟﺴﺖوﺟﻮی ﻓﻀﺎهﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻞهﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای دو طﺮف ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ هﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﭘﺎﯾﯿﺰ 2013، ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ، ﻣﺎ هﻤﻮاره اﯾﻦ ﺑﺮداﺷﺖ را داﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ طﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ اﺳﺖ.
س: آﻟﻤﺎن در ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺬاﮐﺮات هﺴﺘﻪای ﻧﻘﺸﯽ ﻣﺆﺛﺮ در ﮐﺎهﺶ اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮهﺎ و ﭘﺎﯾﺎن ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ داﺷﺖ. ﺷﻤﺎ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﮐﻪ در ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪهای از ﻣﺬاﮐﺮات ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪاﯾﺪ، ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ را ﮐﻪ ﻣﺬاﮐﺮه ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎ آن
روﺑﻪرو ﺑﻮده و ﺧﻄﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﺬاﮐﺮات راﺗﮫﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﺮد، ﭼﻪ ﻣﻘﻄﻌﯽ ﻣﯽداﻧﯿﺪ؟
- اﻋﺘﻤﺎد، ﯾﮏﺷﺒﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮد. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ زﻣﺎن دارد. ﻣﺎ هﻔﺘﻪهﺎ در ژﻧﻮ، ﻟﻮزان، وﯾﻦ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺤﻞهﺎ ﺑﺎهﻢ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ و اﻏﻠﺐ ﺷﺐهﺎی طﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﺒﺎدل دﯾﺪﮔﺎههﺎﯾﻤﺎن ﭘﺮداﺧﺘﯿﻢ. هﻤﺎنطﻮر ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﺪ در اﯾﻦ ﻣﺬاﮐﺮات رﮐﻮردهﺎﯾﯽ هﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ. ﭘﻨﮫﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻠﯽ ﺑﺮای ﻏﻨﯽﺳﺎزی اوراﻧﯿﻮم ﺣﺎﺻﻞ ﻣﺬاﮐﺮاﺗﯽ ﺳﺨﺖ و ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮد. هﻤﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﻣﻮرد ﺗﻮاﻓﻖ در ﻣﻮرد اﻗﺪاﻣﺎت ﺷﻔﺎف ﺳﺎز هﻢ ﺻﺎدق اﺳﺖ – ﺑﺎﻻﺧﺮه هﻤﻪ ﺗﻌﮫﺪات ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﮐﻨﺘﺮل داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﯾﻨﮫﺎ دو ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﻮرد آﻧﮫﺎ در «ﻟﻮزان» ﺳﺎﻋﺎت زﯾﺎدی ﺑﺮای
ﯾﺎﻓﺘﻦ راهﺣﻞ ﺗﻼش ﮐﺮدﯾﻢ. وﻟﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﯾﻢ راهﺣﻠﯽ ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای هﻤﻪ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﯽ و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎﺷﺪ