جنگ «چولو» و «لوچو»!

به گزارش بولتن نیوز؛اول سيمئونه كه با تيم مادريدي دو سال پيش توانست سلطه سنگين رئال و بارسا بر لاليگا كه نزديك به يك دهه طول كشيده بود را ويران كند و فوتبال اسپانيا را به رنگ سفيد و قرمز درآورد. فصل گذشته هم لوئيس انريكه در سال اول مربيگري‌‌اش در بارسا توانست جام اين رقابت‌ها را آن هم بعد از فصلي پر از فراز و نشيب به باشگاه بازگرداند. شايد غيرممكن به نظر مي‌آمد اما مربي اسپانيايي توانست همه مشكلاتي كه گريبانگير تيم شده بود را پشت سر بگذارد و سند قهرماني را به نام كاتالان‌ها بزند. نكته جالب در اين ميان، اينكه اين دو مربي جوان دقيقاً در يك روز و در خانه‌هاي يكديگر قهرماني تيم‌هاي‌شان را به ثبت رساندند. مربي آرژانتيني روز 17 مي‌2014 در نوكمپ قهرماني‌‌اش در لاليگا را جشن گرفت و انريكه درست يك سال بعد از آن در 17 مي ‌2015 در ويسنته كالدرون جام قهرماني را روي دستانش بالا برد. 

لقب‌هاي مشابه

نكته ديگري كه در مورد اين دو مربي جلب نظر مي‌كند، لقب‌هاي آنهاست. سيمئونه را همه به نام «چولو» مي‌شناسند. لقب كارملو سيمئونه، ستاره پيشين بوكاجونيورز و تيم‌ملي آرژانتين (‌او با سيمئونه هيچ نسبتي ندارد) كه وقتي 14 ساله بود مربي‌‌اش، ويتوريو اسپينتو به خاطر شباهت بازي ديگو به اين بازيكن به او داد. «CHOLO» در زبان اسپانيايي به معناي چندرگه از نظر نژادي است. لقب انريكه هم «لوچو» است. اين لقب را وقتي در اسپورتينگ خيخون بازي مي‌كرد به خاطر شباهت كارش با لوئيس فلورس، ستاره مكزيكي سابق اين تيم به او دادند. «لوچو» در اسپانيايي معناي جنگجو مي‌دهد. 

قهرماني‌ها

شباهت ديگر اين دو مربي به قهرماني هردوي آنها در لاليگا هم به عنوان بازيكن و هم در سمت مربي بازمي‌گردد. سيمئونه 18 سال بعد از اينكه به عنوان بازيكن قهرمان لاليگا شد، اين تجربه را در مقام مربي تيم هم تجربه كرد. لوئيس انريكه هم كه وقتي بازيكن بود و يك بار با رئال و دو بار با بارسا طعم قهرماني در لاليگا را چشيده بود، به 16 سال زمان نياز داشت تا دوباره و اين بار به عنوان مربي جام اين بازي‌ها را از آن خود كند. مهم اينكه اين دو از معدود مربيان تاريخ لاليگا هستند كه موفق به انجام چنين كاري آن هم در يك تيم واحد شده‌اند (‌به غير از آنها پپ گوارديولا هم چنين تجربه‌اي را داشته) و قهرماني در لاليگا را اول با شورت و پيراهن و سال‌ها بعد با كت و شلوار جشن گرفته‌اند. 

شخصيت‌هاي نزديك به هم

شخصيت‌هاي اين دو مربي در مواجهه با تيم‌شان هم از سوي ديگر تفاوت چنداني با هم ندارد. هردوي آنها مربياني با كاراكتر و ايده‌هاي مشخص و واضح هستند كه نه در تصميم‌گيري ترسي به دل‌شان راه مي‌دهند و نه در بيان نظريات‌شان چه در زمين بازي و چه در نشست‌هاي خبري. آنها هميشه پشت شاگردان‌شان هستند. بعد از بازي برگشت يك‌چهارم نهايي جام‌حذفي فصل گذشته وقتي از سيمئونه به خاطر خشونت به خرج دادن شاگردانش نسبت به نيمار انتقاد شد، پشت بازيكنانش ايستاد و انريكه هم درست مثل او نگذاشت كسي تيمش را زير سؤال ببرد. دوئل‌هاي اتلتيكو- بارسا هيچ‌وقت بازي‌هاي بي‌اهميتي به حساب نيامده به خصوص در سال‌هاي اخير و حتي شايد بتوان گفت اين بازي به يك «ال‌كلاسيكوي» ديگر در فوتبال اسپانيا تبديل شده. اين دو تيم امشب دوباره در ويسنته كالدرون رودرروي هم مي‌ايستند؛ ديداري كه چشم هوادارانش را به خود خيره خواهد كرد و نتيجه‌‌اش بي‌شك اولين جابه‌جايي مهم در جدول رده‌بندي ليگ را رقم خواهد زد.

منبع:خبرورزشی