ترکیه با ادامه این روند تاوان سنگینی بابت همراهی با داعش پس خواهد داد. قطعا هر کسی با آتش بازی کند دستانش خواهد سوخت.اگر در انتخابات قبلی ترکیه با کاهش آراء تاوان پس داد این بار با هرج و مرج در داخل ترکیه تاوان پس خواهد داد.حال کارشناسان سیاسی از خود می پرسند ترکیه به چه میزان توانست مشکلات خود را با جهان خارج صفر کند؟
گروه بین الملل: این روزها در مناطق کردنشین ترکیه جنگی تمام عیار درگرفته است. دولت ترکیه بطور مدام دم از انتقام می زند. بسیاری از شهرهای کردنشین اعلام خودگردانی کزده اند. هزاران نیروی ارتش ترکیه این شهرها را محاصره و منع رفت و آمد اعلام کرده اند. علیرغم اینکه گفته می شود نیروهای پ.ک.ک در شهرهای ترکیه در نبرد با ارتش ترکیه هستند اما اکثریت این نیروها کسانی هستند که پ.ک.ک در دو سال گذشته سازماندهی کرده است.
به گزارش بولتن نیوز، عبدالله اوج الان رهبر زندانی پ.ک.ک با کنار کشیدن خود از روند تحولات ترکیه عملا ریش و قیچی را به دست رهبران ارشد پ.ک.ک سپرده است. حال سوال این است با این وضعیت چه بر سر ترکیه خواهد آمد؟ آیا ترکیه به سوی یک جنگ داخلی پیش می رود؟ آیا کردها در این کشور قید انتخابات را زده اند چرا که با وضعیت کنونی امکان برگزاری انتخابات در مناطق کردنشین وجود نخواهد داشت؟ حتی اگر هم چنین شود آیا کردها در انتخابات مشارکت خواهند کرد؟ آیا آتشی را که اردوغان روشن کرده است این خود او خواهد بود که خاموش می کند؟
با توجه به زمان کم مانده به انتخابات و روند تنش ها پیش بینی ها این است که این نبردها ادامه خواهد داشت. حزب کارگران کردستان ترکیه با تغییر استراتژی خود و استفاده از نیروهای جوان شهری که اکنون مسلح نیز می باشند زیر ساختهای اقتصادی و سیاسی ترکیه را هدف قرار داده است. به نظر می رسد که کردها در ترکیه از امکان تغییر استراتژیک در مواضع دولت ترکیه ناامید شده و این بار با خارج کردن کنترل شهرها می خواهند نشان دهند توان تغییر معادلات را دارند. از این رو با گذر زمان درگیریها نیز شدت خواهد یافت به نحوی که شدت درگیریها تمام ساختار دولت ترکیه را مختل خواهد کرد کما اینکه مرزهای این کشور با عراق و ایران در حال بسته شدن است. دیگر به ندرت کسی به خود جرات می دهد به ترکیه سفر کند. کنترل شهرها عملا از دست دولت خارج شده و پ.ک.ک در حال تشکیل منطقه جدیدی در ترکیه هست که دولت کمترین توان را برای اعمال قدرت بر آن دارا می باشد.
نخستوزیر ترکیه، پنجشنبه گذشته در سخنانی در آنکارا درخصوص عملیات زمینی ترکیه در شمال عراق علیه مواضع پکک هشدار داد در صورت لزوم نیروهای ترکیه وارد عراق میشوند. بدون شک آقای احمد داود اوغلو، نخستوزیر موقت ترکیه اظهارات قابل توجهی ایراد کرد که منعکس کننده آغاز تشدید بحران در کشورش است. او به اقدام احتمالی ارتش ترکیه به آغاز حمله زمینی گسترده به شمال عراق اشاره کرد. چنین حملهای در سال 2008 برای تعقیب شبهنظامیان حزب کارگران کردستان (پکک) و انهدام مواضع آنها و برای جلوگیری از ایجاد مناطق خود مختار در داخل خاک ترکیه، صورت گرفت.
"اینجا ترکیه است نه سوریه" خطرناکترین چیزی بود که آقای اوغلو به کُردها گفت. اوغلو این سخن را در اشاره به "کانتونهایی" گفت که احزاب کُرد میخواهند آنها را در ترکیه تاسیس کنند مشابه آنچه که در شمال سوریه انجام شده است. قطعا اینکه ترکیه سوریه نیست، حرف درستی است. ولی ترکیه به دلیل اشتباهات جدی دولت خود طی 5 سال گذشته در مسیر تبدیل شدن (به سوریه) است. دولت ترکیه (در آن سالها) با مداخله در امور سوریه و حمایت از گروههای معارض سوری و آموزش و تسلیح آنها، موجب گسترش هرج و مرج خونین و مهاجرت بیش از 2 میلیون سوری به خارج از سوریه شد.
اکنون نیز به بهانه داعش درصدد تصفیه پ.ک.ک است. ترکیه با ادامه این روند تاوان سنگینی بابت همراهی با داعش پس خواهد داد. قطعا هر کسی با آتش بازی کند دستانش خواهد سوخت.اگر در انتخابات قبلی ترکیه با کاهش آراء تاوان پس داد این بار با هرج و مرج در داخل ترکیه تاوان پس خواهد داد.حال کارشناسان سیاسی از خود می پرسند ترکیه به چه میزان توانست مشکلات خود را با جهان خارج صفر کند؟
انتهای پیام/