آلبوم «ناگفته» حافظ ناظری منتشر شد

گروه موسیقی: آلبوم ناگفته نخستین اثر از «پروژه سمفونی رومی» است که حافظ ناظری در چند سال گذشته مشغول کار بر روی آن بوده است، پروژه سمفونی رومی چنان که در متن کاور آلبوم «ناگفته» آمده، به دنبال یافتن «افق‌های مشترک فرهنگ‌های مختلف شنیداری جهان» است و می‌کوشد عناصر اصلی موسیقی شرقی را با هارمونی و ارکستراسیون مدرن غربی بیامیزد. نامگذاری آن نیز از ترکیب کلمه غربی «سمفونی» و «رومی» یا‌‌‌ همان مولانا که نماد فرهنگ شرق است، شکل گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز، در کاور این آلبوم، «ناگفته» به عنوان اثری معرفی شده که در هر سه بُعد بنیادی موسیقی، یعنی آواز، آهنگسازی و ارکستراسیون به دنبال عرضه «نگاهی متفاوت و برخوردی بدیع» است. این اثر «دریافت، تفسیر و ترجمان موسیقایی آهنگساز از هستی، آفرینش و به طور کلی از کائنات از سپیده دم صبح ازل تا انتهای ابدیت» توصیف شده است.

آلبوم «ناگفته» دارای ۱۶ قطعه است و همانند سمفونی کلاسیک، چهار فصل یا موومان دارد، با این تفاوت که ساختار فرمال سمفونی در آن به هم ریخته و هر موومان خود دارای چند موومان است. در این چهار فصل، فصل آفرینش شامل دو قطعه «صلح اتمی» و «ماده سیاه» است. فصل هستی تنها دارای یک قطعه «زندگی» است. فصل «ناگفته» که بخش اصلی آلبوم را تشکیل می‌دهد، سوییتی در هفت موومان است که بر اساس هفت وادی عرفان یا «هفت شهر عشق» عطار نامگذاری شده‌اند: طلب، عشق، درک، رهایی، یگانگی، حیرت، عدم مطلق و فصل پایانی که «بازگشت ابدی» نام دارد، شش قطعه به نام‌های رقص کهکشان‌ها، نزول، رهایی، سکوت، عروج و در ‌‌‌نهایت و جاودانگی دارد.

در فصل دوم و چهارم، آواز استاد شهرام ناظری (پدر حافظ ناظری) به گوش می‌رسد که در قطعه «زندگی» شعری از هوشنگ ابتهاج و در قطعه «نزول» شعر «بازآمدم» از مولانا را می‌خواند. با این حال، حافظ در قطعه «ناگفته» از شعر و ترانه استفاده نکرده و به جای آن، در همراهی با گروه کُر، از تحریرهای خاص آواز ایرانی مثل یک ساز استفاده کرده تا اثرش بتواند با شنوندگانی از زبان‌های مختلف ارتباط برقرار کند، ساز ابداعی حافظ ناظری نیز که «حافظ» نام دارد، در این آلبوم نواخته شده است.

از دیگر نکات برجسته درباره آلبوم «ناگفته»، حضور ۳۸ برنده جایزه گِرَمی در آن است. هنرمندان و نوازندگان برجسته‌ای نظیر دیپاک چوپرا و ذاکر حسین در این آلبوم با حافظ ناظری همکاری کرده‌اند.

عکس: محمدعلی نجیب