در زندگی جواد نکونام هرچه فراموش شود، گل به یادماندنیاش مقابل رئالمادرید فراموشنشدنی است.
به گزارش بولتن نیوز؛او در شبی که از آن حرف میزنیم، با پیراهن اوساسونا دروازه ایکر کاسیاس را باز کرد تا هواداران رئال، بهتزده به بازی نگاه کنند. هر چند در پایان مادریدیها 3 بر یک برنده بازی شدند اما آنچه برای ایرانیها از آن مسابقه به یاد ماند، گل نکونام بود. حالا و به بهانه خداحافظی کاسیاس از رئال بد ندیدیم پای حرفهای نکونام بنشینیم...
جدايي رائول هم مثل كاسياس سخت بود
«من يك بارسايي هستم و يكي از افتخاراتم اين است كه به رئالمادريد گل زدهام، ولي وقتي اسم كاسياس ميآيد ما نميتوانيم درباره رنگها و تعصبها حرف بزنيم. كاسياس يكي از بهترين دروازهبانهاي تاريخ فوتبال دنياست كه نامش از زماني كه يادمان ميآيد، كنار نام رئالمادريد بود. قطعاً جدايي چنين بازيكني از رئالمادريد براي او و هواداران سخت است اما هيچ چيز ابدي نيست. كاسياس يك روز به رئال آمد، امروز هم از اين باشگاه رفته است؛ درست مثل بزرگاني كه قبلاً اين اتفاق برايشان افتاده است. جدايي رائول هم به همين اندازه سخت بود ولي هواداران بعد از مدتي به نبودش عادت كردند. براي كاسياس هم اين اتفاق ميافتد ولي قطعاً او براي هميشه در ذهن و خاطره هواداران ميماند. از سويي اين پايان كار كاسياس با رئال نيست و قطعاً او در آينده در پستهاي ديگري ميتواند كنار رئالمادريد باشد.»
دوباره بازيكني پيدا ميشود كه به رئال گل بزند
«هيچ چيز در فوتبال غيرممكن نيست. ما بازيكنان جوان و خوبي داريم كه اگر كمي بيشتر تلاش كنند، ميتوانند آينده درخشاني براي خود رقم بزنند. من يك بازيكن هستم، نه فراتر از يك بازيكن فوتبال، پس اتفاقي كه افتاد غيرعادي نبود. قطعاً در آينده هم ممكن است دوباره بازيكني از ايران پيدا شود كه به رئال گل بزند. خدا را شكر اين افتخار بزرگي بود كه نصيب من شد و براي هميشه در آلبوم خاطراتم باقي ميماند. آن شب من جواد نكونام نبودم، بلكه يك ايراني بودم كه مقابل رئال بازي ميكردم. مسعود هم در آن مسابقه حضور داشت و هر دوي ما به خاطر افتخار ايران بازي كرديم. افتخار آن گل هم براي ايرانيها بود. فكر ميكنم ميشد خاطره بسيار بهتري به جا بماند ولي حيف كه داور نگذاشت اوساسونا برنده باشد.»
مارسلو توپ را با سر بيرون كشيد
در آن مسابقه داور بازي دو پنالتي مسلم را براي اوساسونا نگرفت. بيشك اگر او درست قضاوت ميكرد و پنالتيها را ميگرفت، نكونام ميتوانست گلهاي بيشتري بزند چون پنالتيزن اول تيمش بود. همان فصل يعني فصل 2009-2008 اوساسونا توانست در خانه خود انتقام آن شكست را از رئال بگيرد و در لاليگا هم ماندگار شود. نكونام با اشاره به برد 2 بر يك اوساسونا در بازي برگشت ميگويد: «ما فقط بايد رئال را ميبرديم تا در لاليگا بمانيم. البته بارسا و بردهاي متعددي كه بهدست ميآورد، باعث شد رئال در هفتههاي پاياني ديگر انگيزه زيادي نداشته باشد. آنها زودتر از پايان فصل قهرمان شدند. با اين حال بازي با رئال در پمپلونا اصلاً ساده نبود. در همان مسابقه هم كاسياس درون دروازه رئال بود كه يك ضربه من را روي خط دروازه گرفت و نگذاشت گل بزنم وگرنه ميتوانستم رفت و برگشت به اين دروازهبان گل بزنم. يك ضربه ديگر هم زدم كه داشت وارد دروازه ميشد اما مارسلو با سر آن توپ را درآورد. در پايان ولي 2 بر يك برنده شديم كه مردم پس از مسابقه به زمين ريختند و خوشحالي كردند. خيلي فصل خاطرهانگيزي براي خود من بود. 9 گل براي اوساسونا زدم و در بين هافبك دفاعيها بيشترين گل را زدم.»
نكونام: دوست ندارم فردا اگر كسي من را ديد رويش را برگرداند
جواد نكونام و تعدادي از بازيكنان مطرح روز شنبه به مؤسسه محك رفته و در كنار كودكان مبتلا به سرطان ساعتي را گذراند اما در بخشي از اين ديد و بازديد، مؤسس اين مؤسسه درباره بياخلاقي در فوتبال حرف زد و گفت آيا نكونام و همبازيهايش فكر و ايدهاي براي از بين بردن اين بياخلاقيها دارند كه او پاسخ داد: «همه چيز در فوتبال دست خود ماست. اينكه بزرگترها يا كوچكترها رفتار حرفهاي را در فوتبال ترويج بدهند. فوتبال را با 20، 30 نفر نميشود درست كرد. ما بايد به سمتي برويم كه بياخلاقيها از بين برود و اين زمانبر است. به نظر من شخصيت و احترام از همه چيز مهمتر است. بههرحال فوتبال يك روز تمام ميشود و من خودم دوست ندارم طوري باشد كه اگر فردي من را ديد رويش را آن طرف بكند و انگار كه من را نديده است. در تيمملي كه بودم، با اكثر بچهها حرف ميزدم همه دقيقاً چنين نظري داشتند. شما نگاه كنيد تيمملي ايران به دو تورنمنت جامجهاني و جام ملتها رفت اما بدون كوچكترين حاشيهاي برگشت. اين مسئله در تاريخ ايران بيسابقه است. من و بعضي از بچهها سالها در تيمملي بودهايم. اين يعني در تيمملي ما مشكلي نداريم. در رده باشگاهي هم قبلاً اختلاف و دعوا زياد بود ولي الان ميبينيد كمتر شده است.» نكونام در پايان گفت: «همه ما فوتباليستها دوست داريم كه در فوتبال رفاقت وجود داشته باشد. شما ببينيد خود فوتباليها چقدر با هم دوست هستند. مثلاً كريم انصاريفرد و كاظم برجلو در روز 12 ساعت با يكديگر هستند. اين نشان از دوستي بچهها دارد يا من خودم هميشه با بچهها در ارتباط هستم. همه دوست دارند در فوتبال يك تيم باشند و در كنار هم.»
منبع:خبرورزشی