وسوسه های خطرناک پس از توافق
روزنامه آفرینش در سرمقاله خود نوشت: در حالی که مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در وین عملاً در وقت اضافه پس از ضرب الاجل اولیه در جریان است، اخبار رسانه های بین المللی به طور فزاینده ای از حصول پیشرفت در مذاکرات حکایت دارند. همچنین شنیده شده کشورهای عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل که در موضوع هسته ای طرف مذاکره با ایران هستند، کار تدوین قطعنامه ای به منظور لغو تحریم های موجود علیه ایران را آغاز کرده اند.
به گزارش بولتن نیوز،
این یادداشت به قلم حمیدرضا عسگری در ادامه می افزاید:
اگرچه رسانه های خبری در جهت پوشش آخرین تحولات مذاکرات به منابع و مقامات
مختلفی دسترسی دارند، اما چشم ها به اتاق مذاکرات دوخته شده تا خبرنهایی
از سوی مقامات رسمی مذاکرات اعلام گردد.
ضمن امید داشتن به حصول توافق هسته ای باغرب ، باید توجه داشت که ضرورت برنامه ریزی برای مرحله پسا تحریم بسیار حائز اهمیت است. اینکه چطور از فرصت احتمالی استفاده بهینه داشته باشیم، نیازمند داشتن مدل ها و طرح های متقاوتی است که هرکدام در زمینه های مختلف می تواند گره گشای برخی مشکلات کشور باشد. مسلما با لغو تحریم های بانکی و اقتصادی، سرمایه قابل توجهی به دست دولت خواهد آمد که مدیریت آن بسیار سخت تر از جنگیدن بر سر میز مذاکره خواهد بود.
درصورت لغو تحریم ها امکان دسترسی ایران به بیش از 100 میلیارد دلار از درآمدهای بلوکه شده فراهم خواهد شد، که عنان اختیار آن در دست دولت خواهد بود. متاسفانه ما در استفاده از منابع و سرمایه های ارزی طی دولت های نهم و دهم بسیار ضعیف عمل کردیم و با تغییر سیاست اقتصادی کشور تجربه تلخی داشته ایم. در بین سال های 92 الی 84 به جز اواخر دوره دولت دهم، کشور صدها میلیارد دلار درآمد نفتی و غیر نفتی داشت. اما این ثروت تاریخی و چه بسا تکرار ناپذیر بجای آنکه صرف حل مشکلات اساسی و توسعه کشور گردد، در واردات بی رویه به کار گرفته شد و سیاست اقتصادی کشور را به سمت بحران اقتصاد تک محصولی متکی بر واردات سوق داد.
در این مدت بیش از 720 میلیارد دلار از سرمایه های مملکت صرف واردات کم ارزش ترین کالاهایی شد که هیچ ارزش افزوده ای برای کشور نداشت. البته این موضوع نشأت گرفته از ضعف مدیریتی در انتخاب راه حل های اساسی برای رفع نیاز های کشور می باشد. اینکه نیازهای کشور را بدون هیچ دردسری از طریق واردات تامین کنیم شاید راحت ترین راه باشد، اما نتایج بعدی آن موجب بروز بزرگ ترین مشکلات اقتصادی برای کشور می گردد. کاهش ارزش پول ملی، رکود و تعطیلی واحدهای تولیدی، افزایش تورم، بیکاری و... تنها بخشی از آسیب هایی است که واردات بی رویه و عدم مدیریت منابع ارزی برای کشور به همراه داشته است.
در زمان فعلی نیز باتوجه به کسری بودجه دولت در بخش های مختلف، بهره گیری از منابع آزاد شده ارزی بسیار وسوسه انگیز خواهد بود. باید بسیار مراقب بود تا واردات بی دردسر، بر دغدغه ملی نجات اقتصاد کشور که همان اقتصاد مقاومتی است، غلبه نکند. از سوی دیگر ثروتمند شدن دولت پس از توافق نباید موجب ذوق زدگی گردد و سیل سرمایه های ارزی کشور همچون عملکرد دولت گذشته برای راضی نگه داشتن مردم به جامعه تزریق شود.
دربعد سیاسی نیز حصول توافق هسته ای می تواند برای ایران وسوسه انگیز باشد. امروز توافق هسته ای در حالی منعقد می شود که جهان عرب تقریباً دچار مشکلات داخلی است و اقتدار سابق را ندارند.
قدرت مصر به شدت تضعیف شده، عربستان درگیرجنگ است و دیگرکشورهای عربی نیز ظرفیت قابل توجهی برای مدیریت و تسلط بر اوضاع منطقه را ندارند. رهایی ایران از قید و بند تحریم ها و با دراختیار داشتن میلیاردها دلار از اموال بلوکه شده، می تواند موازنه قدرت با همسایگان عرب را به نفع تهران تغییر دهد. اما باید توجه داشت که همواره منافع ایران در تعادل موازنه قدرت در منطقه و ارتباط موثر با همسایگان می باشد. لذا نباید اجازه داد تا توافق با غرب زمینه سردی روابط با همسایگان را موجب گردد، درغیر این صورت هزینه های فراوانی بر کشور تحمیل خواهد شد که اثر مثبت توافق هسته ای را از بین خواهد برد. لذا ضروریست تا مسولان عالی سیاسی و اقتصادی کشور نظارت و سخت گیری جدی برای ورود این سرمایه ها به کشور داشته باشند تا موفقیت در مذاکرات موجب بروز معضلات بزرگتری برای مردم و کشور در بعد داخلی و سیاست خارجی نگردد.
ضمن امید داشتن به حصول توافق هسته ای باغرب ، باید توجه داشت که ضرورت برنامه ریزی برای مرحله پسا تحریم بسیار حائز اهمیت است. اینکه چطور از فرصت احتمالی استفاده بهینه داشته باشیم، نیازمند داشتن مدل ها و طرح های متقاوتی است که هرکدام در زمینه های مختلف می تواند گره گشای برخی مشکلات کشور باشد. مسلما با لغو تحریم های بانکی و اقتصادی، سرمایه قابل توجهی به دست دولت خواهد آمد که مدیریت آن بسیار سخت تر از جنگیدن بر سر میز مذاکره خواهد بود.
درصورت لغو تحریم ها امکان دسترسی ایران به بیش از 100 میلیارد دلار از درآمدهای بلوکه شده فراهم خواهد شد، که عنان اختیار آن در دست دولت خواهد بود. متاسفانه ما در استفاده از منابع و سرمایه های ارزی طی دولت های نهم و دهم بسیار ضعیف عمل کردیم و با تغییر سیاست اقتصادی کشور تجربه تلخی داشته ایم. در بین سال های 92 الی 84 به جز اواخر دوره دولت دهم، کشور صدها میلیارد دلار درآمد نفتی و غیر نفتی داشت. اما این ثروت تاریخی و چه بسا تکرار ناپذیر بجای آنکه صرف حل مشکلات اساسی و توسعه کشور گردد، در واردات بی رویه به کار گرفته شد و سیاست اقتصادی کشور را به سمت بحران اقتصاد تک محصولی متکی بر واردات سوق داد.
در این مدت بیش از 720 میلیارد دلار از سرمایه های مملکت صرف واردات کم ارزش ترین کالاهایی شد که هیچ ارزش افزوده ای برای کشور نداشت. البته این موضوع نشأت گرفته از ضعف مدیریتی در انتخاب راه حل های اساسی برای رفع نیاز های کشور می باشد. اینکه نیازهای کشور را بدون هیچ دردسری از طریق واردات تامین کنیم شاید راحت ترین راه باشد، اما نتایج بعدی آن موجب بروز بزرگ ترین مشکلات اقتصادی برای کشور می گردد. کاهش ارزش پول ملی، رکود و تعطیلی واحدهای تولیدی، افزایش تورم، بیکاری و... تنها بخشی از آسیب هایی است که واردات بی رویه و عدم مدیریت منابع ارزی برای کشور به همراه داشته است.
در زمان فعلی نیز باتوجه به کسری بودجه دولت در بخش های مختلف، بهره گیری از منابع آزاد شده ارزی بسیار وسوسه انگیز خواهد بود. باید بسیار مراقب بود تا واردات بی دردسر، بر دغدغه ملی نجات اقتصاد کشور که همان اقتصاد مقاومتی است، غلبه نکند. از سوی دیگر ثروتمند شدن دولت پس از توافق نباید موجب ذوق زدگی گردد و سیل سرمایه های ارزی کشور همچون عملکرد دولت گذشته برای راضی نگه داشتن مردم به جامعه تزریق شود.
دربعد سیاسی نیز حصول توافق هسته ای می تواند برای ایران وسوسه انگیز باشد. امروز توافق هسته ای در حالی منعقد می شود که جهان عرب تقریباً دچار مشکلات داخلی است و اقتدار سابق را ندارند.
قدرت مصر به شدت تضعیف شده، عربستان درگیرجنگ است و دیگرکشورهای عربی نیز ظرفیت قابل توجهی برای مدیریت و تسلط بر اوضاع منطقه را ندارند. رهایی ایران از قید و بند تحریم ها و با دراختیار داشتن میلیاردها دلار از اموال بلوکه شده، می تواند موازنه قدرت با همسایگان عرب را به نفع تهران تغییر دهد. اما باید توجه داشت که همواره منافع ایران در تعادل موازنه قدرت در منطقه و ارتباط موثر با همسایگان می باشد. لذا نباید اجازه داد تا توافق با غرب زمینه سردی روابط با همسایگان را موجب گردد، درغیر این صورت هزینه های فراوانی بر کشور تحمیل خواهد شد که اثر مثبت توافق هسته ای را از بین خواهد برد. لذا ضروریست تا مسولان عالی سیاسی و اقتصادی کشور نظارت و سخت گیری جدی برای ورود این سرمایه ها به کشور داشته باشند تا موفقیت در مذاکرات موجب بروز معضلات بزرگتری برای مردم و کشور در بعد داخلی و سیاست خارجی نگردد.
منبع: ایرنا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
