کاپیتان
تیم ملی برزیل، به دلیل رفتارهای زشت و استفاده از کلمات نامناسب، علاوه
بر اخراج بعد از پایان بازی با کلمبیا، 4 بازی دیگر هم از رقابتهای کوپا
آمهریکا محروم شود تا عملا تورنومنت برای او تمام شده باشد.
اما این حرکات نیمار سابقهای طولانی دارد. در این گزارش نگاهی کوتاه داریم بر وضعت انضباطی او در تیمهای مختلفی که بازی کرده است.
نیمار
از سال 2009 به عنوان فوتبالیست حرفهای در لیگهای برزیل و اسپانیا بازی
میکند. او در رقابتهای لیگ سراسری، در این دو کشور و در طول 138 مسابقه
که به میدان رفته است، 64 کارت زرد و 4 کارت قرمز دریافت کرده است.
این
آمار در رقابتهای حذفی این دو کشور، 7 کارت زرد برای او است. در مجموع
رقابت های لیگ قهرمانان و کوپا لیبرتادورس هم 15 کارت زرد و یک کارت قرمز
دریافت کرده است.
این آمار در تیم ملی برای او به شکل 15 کارت زرد و یک کارت قرمز است. 101 کارت زرد برای یک وینگر!
نیمار
برزیلی، در طول دو فصل لالیگا برای بارسلونا 31 گل زده و 12 کارت زرد
دریافت کرده است. برای بازیکنی که رقم قراردادش هنوز جای تردید دارد از 90
تا 140 میلیون یورو ذکر می شود و اتفاقات پس از انتقال او و ماجرای
دادگاه های کشور اسپانیا برای این انتقال هنوز در جریان است، این امار به
هیچ وجه قابل قبول نیست.
نکته قابل توجه دیگر این است که نیمار به
عنوان یک وینگر بازی می کند و وظایف دفاعی جندانی ندارد. مقایسه آمار این
بازیکن با دفاع مرکزی باشگاه بارسلونا، جرارد پیکه که در طول این دو فصل
تنها 11 کارت زرد دریافت کرده است، نشان میدهد او آرامش روانی چندانی
ندارد. حتی پهپه، بازیکن فوق العاده خشن پرتغال رئال مادرید هم در
لیگهای پرتغال و اسپانیا آماری بهتر از او دارد و تنها 63 کارت زرد و 3
کارت قرمز دریافت کرده است. این مقایسه عمق فاجعه را در مورد نیمار نشان می
دهد.
لیونل مسی هم در دو فصل گذشته لالیگا، تنها 6 کارت زرد دریافت
کرده است.مسی حتی در کل دوران حضورش در بارسلونا فقط 27 کارت زرد دریافت
کرده و هیچ گاه کارت قرمز را برابر دیدگان خود ندیده است.
آمار
کریستیانو رونالدو هم در 2 سال اخیر 9 کارت زرد و 2 کارت قرمز در لالیگا
است. حتی آمار کریستیانو رونالدو در تمام فصلهایی که برای باشگاه هایش
بازی کرده است، 56 کارت زرد و 8 کارت قرمز است. کریس رونالدو 30 ساله و
نیمار 23 ساله است. رونالدو زمانی که هم سن نیمار بود 22 کارت زرد و یک
کارت قرمز دریافت کرده بود. اما نکته ای که نباید فراموش کرد این است که دو
بازیکن مذکور، مجموعا 7 توپ طلا را در کمد افتخارات خود دارند و نیمار فقط
یک استعداد بزرگ در دنیای فوتبال است.
زمانی که کارلوس دونگا - سرمربی
تیم ملی برزیل - بازوبند کاپیتانی را از تیاگو سیلوا گرفت و به نیمار
تقدیم کرد، واکنشهای زیادی در دنیای فوتبال پیرامون این مساله به وجود
آمد. تیاگو سیلوا با کلماتی تند و صریج عصبانیت خود را ابراز کرد و
کارشناسان هم معتقد بودند نیمار نه تنها توانایی شرایط بازی و رهبری تیمش
را ندارد، که حتی توانایی کنترل خودش را هم ندارد. حالا و با اتفاقات کوپا
آمهریکا شاید دونگا هم با کارشناسان هم نظر باشد و به اشتباه خود پی برده
باشد.
آمار کارتهای زرد و قرمز مساله ای جدا از «رینبو فلیک» های
نیمار است. رینبو فلیک اصطاحیاست که به حرکات تحقیر آمیز در زمین فوتبال
میگویند. فینال کوپا دل ری یک نمونه از آن ها بود. زمانی که نیمار با
دریبل های تحقیر آمیز خود داشت بازی را به اغتشاش می کشید و شاید اگر
کاپیتان ژاوی و پیکه با تجربه نبودند، کار به جاهای باریک کشیده می شد.
بوس
فرستادن برای بازیکنهای حریف نمونه ای از حرکات نه چندان جالب اوست.
اعتراض های بداخلاقانه به تعویض شدن هم احتمالا از ذهن طرفداران فوتبال پاک
نشده است.
نیمار در 19 سالگی حتی یک بار در فینال کوپا لیبرتادورس
بازیکن حریف اروگوئهای را زیر مشت و لگد گرفت و باعث شد تماشاچیها به
میان میدان بیایند و جریان بازی کاملا متوقف شود.
عملکرد فنی نیمار
کاملا چیزی شبیه به شروع تمام اسطوره های فوتبال و یا حتی بهتر از آن ها
بوده است. نکته آزار دهنده اما عملکرد اخلاقی او است. مساله ای که شاید در
آینده مانع از درخشش نیمار در سح اول فوتبال جهان بشود.
43258
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com